Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2016 – Netflix International και Netflix κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-818/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Netflix International BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) και Netflix, Inc. (Los Gatos, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: C. Alberdingk Thijm, S. van Schaik και S. van Velze, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 1ης Σεπτεμβρίου 2016, με την οποία κρίθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά η τροποποίηση της γερμανικής νομοθετικής πράξης για την προώθηση του εγχώριου κινηματογράφου¹ · και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους ακύρωσης.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση οδηγίας για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων² .

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 13, παράγραφος 1, οδηγίας για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων κρίνοντας ότι τα γερμανικά μέτρα είναι συμβατά με το συγκεκριμένο άρθρο, υπό το πρίσμα της προτεινόμενης τροποποίησης.

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 1, το άρθρο 2, παράγραφος 2, και το άρθρο 3 της οδηγίας για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων κρίνοντας ότι τα γερμανικά μέτρα δεν αντιβαίνουν στην αρχή της χώρας προέλευσης.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 110 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 110 ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι τα γερμανικά μέτρα δεν εισάγουν διάκριση εις βάρος των παρόχων υπηρεσιών βίντεο κατά παραγγελία (VOD providers) οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εκτός Γερμανία αλλά απευθύνονται σε γερμανικά ακροατήρια.

Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 56 ΣΛΕΕ παραλείποντας να εξετάσει αν τα γερμανικά μέτρα προσβάλλουν την ελευθερία παροχής υπηρεσιών, όπερ συμβαίνει εν προκειμένω.

Ο τέταρτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 49 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 49 ΣΛΕΕ παραλείποντας να εξετάσει αν τα γερμανικά μέτρα προσβάλλουν την ελευθερία εγκατάστασης, όπερ συμβαίνει εν προκειμένω.

Ο πέμπτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107 ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι τα γερμανικά μέτρα αποτελούν μια μορφή κρατικής ενίσχυσης η οποία δικαιολογείται από πολιτιστικούς σκοπούς και συνάδει με την εσωτερική αγορά.

Ο έκτος λόγος αφορά παράβαση ουσιώδους τύπου.

Η Επιτροπή παρέβη ουσιώδη τύπο στον βαθμό που δεν τήρησε τις απαιτήσεις οι οποίες απορρέουν από την υποχρέωση αιτιολόγησης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και από το δικαίωμα χρηστής διοίκησης, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

____________

¹ Απόφαση (ΕΕ) 2016/2042 της Επιτροπής, της 1ης Σεπτεμβρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.38418 – 2014/C (πρώην 2014/N), το οποίο η Γερμανία σκοπεύει να εφαρμόσει για την προώθηση της κινηματογραφικής παραγωγής και της διανομής κινηματογραφικών ταινιών [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2016) 5551] (ΕΕ 2016, L 314, σ. 63).

² Οδηγία 2010/13/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2010, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων) (ΕΕ 2010, L 95, σ. 1)