Wyrok Sądu (druga izba) z dnia 15 września 2015 r.– Iralco / Rada

(sprawa T‑158/13)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie środków finansowych – Błąd w ocenie

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Akt prowadzący do ustanowienia środków ograniczających wobec danej osoby lub danego podmiotu – Akt opublikowany, o którym adresaci zostali powiadomieni – Adres zainteresowanego znany w momencie wydania aktu – Rozpoczęcie biegu terminu z upływem dnia indywidualnego powiadomienia (art. 263 akapit szósty TFUE, art. 275 akapit drugi TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 102 § 1; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 24 ust. 3; rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 46 ust. 3) (por. pkt 28–36)

2.                     Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli (art. 275 akapit drugi TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47; decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 43, 44)

3.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Stwierdzenie częściowej nieważności rozporządzenia i decyzji w sprawie środków ograniczających wobec Iranu – Skuteczność stwierdzenia nieważności rozporządzenia po upływie terminu na wniesienie odwołania lub z chwilą jego oddalenia – Zastosowanie tego terminu do skuteczności stwierdzenia nieważności decyzji (art. 264 akapit drugi TFUE, art. 280 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 56 akapit pierwszy, art. 60 akapit drugi; decyzja Rady 2012/829/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 1264/2012) (por. pkt 56–59)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 71) w zakresie, w jakim wpisuje ona nazwę skarżącej do wykazu zawartego w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39) oraz, po drugie, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 55) w zakresie, w jakim wpisuje ono nazwę skarżącej do wykazu zawartego w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1)

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim wpisuje ona nazwę Iranian Aluminium Co. (Iralco) do załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB.

2) Stwierdza się nieważność rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim wpisuje ono nazwę Iralco do załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010.

3) Skutki decyzji 2012/829 zostają utrzymane w mocy w odniesieniu do Iralco do chwili wejścia w życie decyzji o stwierdzeniu nieważności rozporządzenia wykonawczego nr 1264/2012.

4) Rada Unii Europejskiej ponosi, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Iralco.