Language of document :

Wyrok Sądu z dnia . – DK Recycling und Roheisen przeciwko Komisji

(Sprawa T-630/13)

(Środowisko naturalne – Dyrektywa 2003/87/WE – System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych – Zasady przejściowe dotyczące zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji od 2013 r. – Decyzja 2011/278/UE – Krajowe środki wykonawcze przedłożone przez Niemcy – Klauzula dotycząca przypadkó – Zasady przejściowe dotyczące zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji od 2013 r. – Decyzja 2011/278/UE – Krajowe środki wykonawcze przedłożone przez Niemcy – Klauzula dotycząca przypadków przedstawiających nadmierne utrudnienia – Wolność prowadzenia działalności gospodarczej – Prawo własności – Proporcjonalność)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: DK Recycling und Roheisen GmbH (Duisburg, Niemcy) (przedstawiciel: Rechtsanwalt S. Altenschmidt))

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. White, C. Hermes i K. Herrmann, przedstawiciele)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności art. 1 ust. 1 decyzji Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 240, s. 27) w zakresie, w jakim odmawia on wpisania instalacji oznaczonych identyfikatorem DE000000000001320 i DE-new-14220-0045 do wykazu instalacji przewidzianego w art. 11 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275, s.32) oraz odpowiadających im wstępnych rocznych ilości uprawnień do emisji przyznanych bezpłatnie względem tych instalacji.SentencjaArtykuł 1 ust. 1 decyzji Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady jest nieważny w zakresie, w jakim odmawia on przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych dla instalacji wymienionych pod lit. D załącznika I do tej decyzji na podstawie podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe dla produkcji cynku w wielkich piecach i procesów powiązanych.W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.Każda ze stron pokryje własne koszty.