Language of document : ECLI:EU:T:2015:353

WYROK SĄDU (piąta izba)

z dnia 3 czerwca 2015 r.(*)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego GIOVANNI GALLI – Wcześniejszy słowny wspólnotowy znak towarowy GIOVANNI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Charakter odróżniający imienia i nazwiska

W sprawie T‑559/13

Giovanni Cosmetics, Inc., z siedzibą w Rancho Dominguez, Kalifornia (Stany Zjednoczone), reprezentowana przez adwokatów J. van den Berg i M. Meddens‑Bakker,

strona skarżąca,

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), reprezentowanemu przez M. Rajh, działającą w charakterze pełnomocnika,

strona pozwana,

w której drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą OHIM była

Vasconcelos & Gonçalves, SA, z siedzibą w Lizbonie (Portugalia),

mającej za przedmiot skargę na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 13 sierpnia 2013 r. (sprawa R 1189/2012‑2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Giovanni Cosmetics, Inc. a Vasconcelos & Gonçalves, SA,

SĄD (piąta izba),

w składzie: A. Dittrich (sprawozdawca), prezes, J. Schwarcz i V. Tomljenović, sędziowie,

sekretarz: J. Weychert, administrator,

po zapoznaniu się ze skargą złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 25 października 2013 r.,

po zapoznaniu się z odpowiedzią na skargę złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 26 lutego 2014 r.,

po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 12 listopada 2014 r.,

wydaje następujący

Wyrok(1)

[…]

 Żądania stron

13      Skarżąca wnosi do Sądu o:

–        stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

–        odmówienie rejestracji zgłoszonego znaku towarowego dla wszystkich towarów, wobec których został skierowany sprzeciw;

–        obciążenie OHIM kosztami postępowania.

14      OHIM wnosi do Sądu o:

–        oddalenie skargi;

–        obciążenie skarżącej kosztami postępowania.

 Co do prawa

[…]

 W przedmiocie porównania oznaczeń

[…]

 W przedmiocie stopnia charakteru odróżniającego i relatywnego znaczenia elementów tworzących zgłoszony znak towarowy

[…]

–       W przedmiocie elementów słownych zgłoszonego znaku towarowego

[…]

44      Izba Odwoławcza wskazała również, że zgodnie z orzecznictwem nazwiska są ogólnie uznawane za bardziej odróżniające aniżeli imiona.

45      Należy jednak stwierdzić, że do chwili obecnej orzecznictwo nie ustanowiło takiej zasady w odniesieniu do całości terytorium Unii.

46      Co się tyczy dwóch wyroków przytoczonych przez Izbę Odwoławczą w pkt 33 zaskarżonej decyzji, należy zauważyć, że wyrok z dnia 1 marca 2005 r., Fusco/OHIM – Fusco International (ENZO FUSCO) (T‑185/03, Zb.Orz., EU:T:2005:73), dotyczył wyłącznie sposobu postrzegania odbiorców włoskich (pkt 54 wspomnianego wyroku), a wyrok z dnia 13 lipca 2005 r., Murúa Entrena/OHIM – Bodegas Murúa (Julián Murúa Entrena) (T‑40/03, Zb.Orz., EU:T:2005:285), odnosił się do sposobu postrzegania odbiorców hiszpańskich (pkt 40, 64, 65 i 69 wspomnianego wyroku).

47      Jeżeli chodzi orzecznictwo cytowane przez OHIM w odpowiedzi na skargę, należy wskazać, co następuje. W wyroku z dnia 20 lutego 2013 r., Caventa/OHIM – Anson’s Herrenhaus (B BERG) (T‑631/11, EU:T:2013:85, pkt 48), Sąd przypomniał, że „sposób postrzegania oznaczeń składających się z imienia i nazwiska postaci, prawdziwej lub fikcyjnej, może być różny w poszczególnych krajach Unii” oraz że „nie można wykluczyć, iż w niektórych państwach członkowskich konsumenci, zetknąwszy się z oznaczeniem tworzonym przez połączenie imienia i nazwiska, zachowają w pamięci raczej nazwisko aniżeli imię”. Sąd ustalił zatem zasadę obowiązującą dla „niektórych” państw członkowskich, a nie dla całego terytorium Unii.

48      Ponadto w wyroku z dnia 28 czerwca 2012 r., Basile i I Marchi Italiani/OHIM – Osra (B. Antonio Basile 1952) (T‑134/09, EU:T:2012:328, pkt 44), Sąd ograniczył się do stwierdzenia, „że konsument włoski przypisuje co do zasady bardziej odróżniający charakter nazwisku aniżeli imieniu występującemu w rozpatrywanych znakach towarowych”. W postanowieniu z dnia 6 czerwca 2013 r., I Marchi Italiani/OHIM (C‑381/12 P, EU:C:2013:371, pkt 70–73), na które OHIM powołał się w odpowiedzi na skargę, Trybunał poprzestał na stwierdzeniu, że zarzut strony pozwanej oparty na naruszeniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 dotyczył kwestii faktycznych, które co do zasady nie podlegają kontroli dokonywanej przez Trybunał w postępowaniu odwoławczym.

49      Co się tyczy postanowienia z dnia 16 maja 2013 r., Arav/H.Eich i OHIM (C‑379/12 P, EU:C:2013:317), Trybunał ograniczył się w pkt 44 tego postanowienia do stwierdzenia, że „może się zdarzyć, iż w części [Unii] nazwisko będzie miało generalnie charakter bardziej odróżniający aniżeli imię, niemniej jednak należy mieć na uwadze elementy właściwe rozpatrywanej sprawie, a w szczególności okoliczność, że omawiane nazwisko jest mało popularne lub, przeciwnie, bardzo rozpowszechnione, co może mieć wpływ na jego charakter odróżniający”. Ustanowił on zatem zasadę obowiązującą w odniesieniu do „części [Unii]”.

50      Inne wyroki, takie jak wyroki: z dnia 14 kwietnia 2011 r., TTNB/OHIM – March Juan (Tila March) (T‑433/09, EU:T:2011:184, pkt 7, 12, 30); z dnia 27 września 2012 r., El Corte Inglés/OHIM – Pucci International (PUCCI) (T‑39/10, EU:T:2012:502, pkt 53, 54); z dnia 8 marca 2013 r., Mayer Naman/OHIM – Daniel e Mayer (David Mayer) (T‑498/10, EU:T:2013:117, pkt 7, 111), dotyczyły wyłącznie sposobu postrzegania odbiorców hiszpańskich lub włoskich.

51      A zatem Izba Odwoławcza błędnie uznała w pkt 33 zaskarżonej decyzji, że „zgodnie z orzecznictwem” nazwiska są bardziej odróżniające niż imiona. Należy ponadto stwierdzić, że ani Izba Odwoławcza, ani OHIM w odpowiedzi na skargę i w odpowiedzi na pytania skierowane doń w tym zakresie przez Sąd na rozprawie, nie dostarczyły konkretnych danych dotyczących sposobu postrzegania odbiorców we wszystkich państwach członkowskich, które pozwoliłyby na uogólnienie reguły, zgodnie z którą nazwisko jest co do zasady bardziej odróżniające niż imię, a która to reguła została uznana w orzecznictwie Trybunału i Sądu jedynie w odniesieniu do części Unii.

52      Wobec niedostarczenia przez OHIM konkretnych danych dotyczących sposobu postrzegania odbiorców w całej Unii nie można rozszerzyć na całe terytorium Unii zakresu stosowania orzecznictwa, zgodnie z którym w niektórych państwach członkowskich nazwisko ma generalnie bardziej odróżniający charakter aniżeli imię.

53      Zważywszy na fakt, że przynajmniej w odniesieniu do części Unii nie zostało dowiedzione, iż nazwisko ma co do zasady bardziej odróżniający charakter aniżeli imię, oraz mając na uwadze okoliczność, że większość odbiorców zamieszkałych poza Włochami nie będzie postrzegała imienia i nazwiska „Giovanni” i „Galli” jako powszechnych albo rzadkich, nie ma podstaw, aby z punktu widzenia sposobu postrzegania całości właściwego kręgu odbiorców elementowi „galli” zgłoszonego znaku towarowego przypisać bardziej odróżniający charakter aniżeli elementowi „giovanni”. A zatem Izba Odwoławcza błędnie uznała, że w odczuciu całości właściwego kręgu odbiorców element „galli” ma bardziej odróżniający charakter aniżeli element „giovanni”.

54      Prawdą jest, że część właściwego kręgu odbiorców przypisze elementowi „galli” zgłoszonego znaku towarowego bardziej odróżniający charakter aniżeli elementowi „giovanni”; dotyczy to mianowicie tej części wspomnianego kręgu odbiorców, która wie, że element „giovanni” jest powszechnym imieniem włoskim, a element „galli” tego znaku stanowi rzadkie nazwisko włoskie, lub która ogólnie przypisuje bardziej odróżniający charakter nazwisku aniżeli imieniu. Niemniej jednak należy stwierdzić, że dla pozostałej części właściwego kręgu odbiorców samoistny charakter odróżniający elementów „giovanni” i „galli” jest identyczny i równoważny z charakterem przeciętnie odróżniającym.

[…]

Z powyższych względów

SĄD (piąta izba)

orzeka, co następuje:

1)      Skarga zostaje oddalona.

2)      Giovanni Cosmetics, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

Dittrich

Schwarcz

Tomljenović

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 3 czerwca 2015 r.

Podpisy


* Język postępowania: angielski.


1 – Poniżej zostały odtworzone jedynie te punkty wyroku, których publikację Sąd uznał za wskazaną.