Zaak T‑149/06

Castellani SpA

tegen

Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM)

„Gemeenschapsmerk – Oppositieprocedure – Aanvraag voor gemeenschapsbeeldmerk CASTELLANI – Oudere nationale woordmerken CASTELLUM en CASTELLUCA – Relatieve weigeringsgrond – Verwarringsgevaar – Artikel 8, lid 1, sub b, van verordening (EG) nr. 40/94”

Samenvatting van het arrest

Gemeenschapsmerk – Definitie en verkrijging van gemeenschapsmerk – Relatieve weigeringsgronden – Oppositie door houder van gelijk of overeenstemmend ouder merk dat is ingeschreven voor zelfde of soortgelijke waren of diensten

(Verordening nr. 40/94 van de Raad, art. 8, lid 1, sub b)

Bij de gemiddelde Duitse consument bestaat geen gevaar voor verwarring in de zin van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94 inzake het gemeenschapsmerk tussen het beeldteken met het woordelement „castellani”, waarvan de inschrijving als gemeenschapsmerk is aangevraagd voor „alcoholhoudende dranken, met uitzondering van bieren, likeuren, mousserende wijnen en champagne” van klasse 33 in de zin van de Overeenkomst van Nice, en het woordmerk CASTELLUCA, dat eerder in Duitsland werd ingeschreven voor „wijnen” van klasse 33.

Het is weliswaar juist dat het dominerende bestanddeel van het aangevraagde merk het woordelement ervan is, te weten de term „castellani”, dat de woordelementen „castellani” en „castelluca” in zekere mate visueel overeenstemmen, aangezien zij even lang zijn en de eerste zeven letters ervan dezelfde zijn en in dezelfde volgorde zijn geplaatst („c‑a‑s‑t‑e‑l‑l”), en dat de aandacht van de consument vaak door het eerste deel van woorden wordt getrokken, maar de term „kasteel” wordt zeer courant gebruikt voor de betrokken waren en de consumenten moeten het eraan gehechte achtervoegsel aandachtig bekijken om een wijn waarvan de naam begint met een van deze woorden, correct te kunnen identificeren. In casu verschillen de eindletters van de conflicterende tekens, te weten „a”, „n” en „i” in het aangevraagde merk en „u”, „c” en „a” in het oudere merk. In het kader van de door de tekens opgeroepen visuele totaalindruk is het verschil dat tussen de woordelementen „castellani” en „castelluca” is vastgesteld, bijgevolg voldoende om een visuele overeenstemming van de conflicterende tekens op te heffen.

Met betrekking tot de fonetische vergelijking dient te worden aangenomen dat de verschillen tussen de tekens door de onderscheiden achtervoegsels volstaan om deze tekens fonetisch van elkaar te onderscheiden in het Duits, ondanks het feit dat de voorvoegsels dezelfde zijn.

Wat de begripsmatige vergelijking betreft, dient in de eerste plaats eraan te worden herinnerd dat de term „kasteel” courant wordt gebruikt in de wijnsector en dat de Duitse consument gewend is een groot aantal wijnmerken te zien waarvan de naam begint met „Schloss”, „castello”, „château”, „castel” of „castle” wanneer hij wijn koopt in een speciaalzaak, een supermarkt of een grote voedingswinkel, of wanneer hij wijn kiest die op een wijnkaart in een restaurant staat. Hij zal dus minder belang hechten aan het voorvoegsel en zal aandachtig het achtervoegsel van het merk op het flesetiket bestuderen. In de tweede plaats bevat het aangevraagde merk een Italiaanse familienaam die als zodanig door het relevante publiek zal worden herkend.

Bij globale beoordeling van de betrokken merken volstaat dus het visuele, fonetische en begripsmatige verschil tussen de conflicterende tekens om verwarringsgevaar bij de gemiddelde Duitse consument als gevolg van de gelijkenissen tussen de beide tekens te verhinderen, ook al zijn de erdoor aangeduide waren dezelfde.

(cf. punten 53‑60)