ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έβδομο τμήμα)
24 Σεπτεμβρίου 2012 (1)
«Αγωγή αποζημιώσεως – Πρόδηλη αναρμοδιότητα»
Στην υπόθεση T-340/12,
Daf Bul EOOD, με έδρα τη Σόφια (Βουλγαρία),
και
Γεώργιος Κοσκερίδης, κάτοικος Θεσσαλονίκης (Ελλάδα),
εκπροσωπουμένων από το Σ. Στεφάνου, δικηγόρο,
ενάγοντες,
κατά
Ελληνικής Δημοκρατίας,
και
Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Υλικού (Ο.Δ.Δ.Υ. Α.Ε.),
εναγομένων,
με αντικείμενο αγωγή αποζημιώσεως για τη ζημία που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν οι ενάγουσες ως αποτέλεσμα της εκτέλεσης ορισμένων αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο τμήμα),
συγκείμενο από τους A. Dittrich (εισηγητή) πρόεδρο, I. Wiszniewska-Białecka και M. Prek, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
εκδίδει την ακόλουθη
Διάταξη
Διαδικασία και αιτήματα των εναγόντων
1 Οι ενάγοντες, με δικόγραφο που κατέθεσαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 30 Ιουλίου 2012, άσκησαν την υπό κρίση αγωγή.
2 Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
– Να καταδικάσει τους εναγομένους να καταβάλουν στην πρώτη ενάγουσα, ως αποζημίωση, το ποσό των 1 367 700 ευρώ, νομιμότοκα ·
– Να καταδικάσει τους εναγομένους να καταβάλουν στο δεύτερο ενάγοντα, ως αποζημίωση, το ποσό των 140 000 ευρώ·
– Να καταδικάσει τους εναγομένους στη δικαστική δαπάνη.
Σκεπτικό
3 Κατά το άρθρο 111 του Κανονισμού Διαδικασίας, το Γενικό Δικαστήριο, όταν είναι προδήλως αναρμόδιο να επιληφθεί της αγωγής, μπορεί να αποφανθεί με αιτιολογημένη διάταξη, χωρίς να συνεχίσει τη διαδικασία.
4 Εν προκειμένω, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι έχει επαρκώς διαφωτισθεί από τα έγγραφα της δικογραφίας και αποφασίζει, κατ’εφαρμογή του ανωτέρω άρθρου, να αποφανθεί χωρίς να συνεχίσει τη διαδικασία.
5 Στην παρούσα υπόθεση, οι ενάγοντες ζητούν, με την αγωγή τους, την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζονται ότι υπέστησαν κατόπιν ορισμένων αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων, που εκδόθηκαν στο πλαίσιο διαφοράς αφορώσας κατάσχεση από τις ελληνικές τελωνειακές αρχές εμπορευμάτων και φορτηγών οχημάτων που ανήκουν στους ενάγοντες. Κατά τους ενάγοντες, οι εναγόμενοι παρέβησαν το δίκαιο της Ένωσης και αυτή η παράβαση αποτελεί την αιτία της ζημίας τους.
6 Οι αρμοδιότητες του Γενικού Δικαστηρίου στον τομέα της εξωσυμβατικής ευθύνης προβλέπονται στο άρθρο 268 ΣΛΕΕ και στο άρθρο 340, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθώς και στο άρθρο 188, δεύτερο εδάφιο, ΕΑ. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, το Γενικό Δικαστήριο έχει αρμοδιότητα μόνο για τις αγωγές αποζημιώσεως με τις οποίες ζητείται η αποκατάσταση της ζημίας που έχει προκληθεί από τα θεσμικά όργανα ή τα λοιπά όργανα ή τους οργανισμούς της Ενώσεως ή από τους υπαλλήλους τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (βλ. συναφώς απόφαση του Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 2004, C‑234/02 P, Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής κατά Frank Lamberts, Συλλογή 2004, σ. I‑2803, σκέψεις 49 και 59).
7 Εν προκειμένω, οι πράξεις που φέρονται ότι ζημίωσαν τους ενάγοντες δεν προέρχονται ούτε από θεσμικό όργανο ούτε από άλλο όργανο ή οργανισμό της Ενώσεως.
8 Από τις παραπάνω σκέψεις προκύπτει ότι η υπό κρίση αγωγή πρέπει να απορριφθεί λόγω πρόδηλης αναρμοδιότητας του Γενικού Δικαστηρίου χωρίς να χρειάζεται να επιδοθεί στους εναγομένους το δικόγραφο της αγωγής.
Επί των δικαστικών εξόδων
9 Δεδομένου ότι η παρούσα διάταξη εκδίδεται πριν από την επίδοση του δικογράφου της αγωγής στους εναγομένους και πριν οι εναγόμενοι υποβληθούν σε έξοδα, αρκεί η απόφαση ότι οι ενάγοντες θα φέρουν τα έξοδά τους, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο τμήμα)
διατάσσει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Οι ενάγοντες φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.
Λουξεμβούργο, 24 Σεπτεμβρίου 2012.