Skarga wniesiona w dniu 20 lutego 2024 r. – Komisja Europejska/Wielkie Księstwo Luksemburga

(Sprawa C-138/24)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Roels, A. Ferrand, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Wielkie Księstwo Luksemburga

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

stwierdzenie, że Wielkie Księstwo Luksemburga uchybiło zobowiązaniom, które ciążą na nim na mocy dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. 2016, L 193, s. 1), poprzez dodanie jednostek specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji (SSPE) do wykazu przedsiębiorstw finansowych wymienionych w art. 2 ust. 5 tej dyrektywy, aby umożliwić ich wykluczenie z zakresu stosowania ograniczeń możliwości odliczania odsetek w rozumieniu art. 4 rzeczonej dyrektywy;

obciążenie Wielkiego Księstwa Luksemburga kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja twierdzi, że Wielkie Księstwo Luksemburga dodało do rodzajów przedsiębiorstw finansowych wymienionych w art. 2 ust. 5 dyrektywy 2016/1164 jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, aby umożliwić ich wykluczenie z zakresu stosowania ograniczeń możliwości odliczania odsetek w rozumieniu art. 4 tej dyrektywy.

Artykuł 4 ust. 7 dyrektywy 2016/1164 przywiduje wprawdzie możliwość wyłączenia przez państwa członkowskie przedsiębiorstw finansowych z ograniczenia możliwości odliczenia nadwyżki kosztów finansowania do celów obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jednakże art. 2 ust. 5 tej dyrektyw zawiera wyczerpujący wykaz podmiotów objętych zakresem pojęcia przedsiębiorstw finansowych. Jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji nie należą do tego wykazu i nie są zatem objęte zakresem pojęcia przedsiębiorstw finansowych w rozumieniu rzeczonej dyrektywy.

____________