Skarga wniesiona w dniu 28 czerwca 2006 r. - BA.LA. di Lanciotti V. & C. S.A.S. i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-163/06)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: BA.LA. di Lanciotti V. & C. S.A.S. i in. (przedstawiciele: P.M. Tabellini, G. Celona, E. Bidoggia i E.M. Tabellini, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie dopuszczalności skargi w odniesieniu do wszystkich skarżących,

stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1 i 2 lit. b) oraz motywów 28-31 oraz 250-252 rozporządzenia Komisji (WE) nr 553/2006 z dnia 23 marca 2006 r. nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu, oraz wszelkich środków przygotowawczych lub z nim związanych, w części w jakiej definiują obuwie dziecięce i wyłączają je z zakresu obowiązywania cła antydumpingowego,

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący w niniejszej sprawie są producentami, wyłącznie lub w przeważającej części, obuwia dziecięcego. Są oni zlokalizowani w sposób skoncentrowany terytorialnie tworząc "okręg obuwniczy" na granicy pomiędzy prowincjami Fermo i Macerata.

Na poparcie swych zarzutów skarżący podnoszą:

- nadużycie władzy w zakresie w jakim pozwana zastosowała procedurę wprowadzoną i ściśle uregulowaną − w wykonaniu porozumień międzynarodowych − rozporządzeniem podstawowym, dla niesprecyzowanych celów socjalnych (motywy od 250 do 252), co prowadziłoby do wyłączenia znacznej części produktów − które nie są podobne, lecz identyczne − z definicji przemysłu wspólnotowego,

- oczywisty błąd co do okoliczności faktycznych w zakresie uznania, że obuwiem dziecięcym jest obuwie o długości podeszwy wewnętrznej mniejszej niż 24 cm, charakterystyki fizycznej i technicznej obuwia dziecięcego, opisu sektora dotkniętego dumpingiem, rzekomych szkód finansowych wyrządzonych rodzinom i rzeczywistej szkody poniesionej przez przemysł produkujący obuwie dziecięce,

- naruszenie celnej nomenklatury towarowej ustanowionej konwencją międzynarodową i przyjętej decyzją Rady z dnia 7 kwietnia 1987 r. w zakresie w jakim zaskarżone rozporządzenie posługuje się rozmiarem podeszwy wewnętrznej dla celów rozróżnienia pomiędzy poszczególnymi rodzajami obuwia.

Na zakończenie skarżący podnoszą naruszenie zasady równego traktowania i niedyskryminacji.

____________