Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2011 - Schwenk Zement κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-306/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Schwenk Zement KG (Ulm, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Raible, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση C(2011) 2367 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Μαρτίου 2011 (υπόθεση COMP/39520 - τσιμέντο και συναφή προϊόντα),
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας δυνάμει του άρθρου 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.
1. Πρώτος λόγος: δυσανάλογος χαρακτήρας του είδους αποφάσεως.
Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας, διότι αποτελεί το πρώτο ερευνητικό μέτρο που ελήφθη ως προς την προσφεύγουσα η οποία προτίθετο να παράσχει πληροφορίες.
− Καίτοι ο κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου
1 δεν καθορίζει ιεραρχική σχέση μεταξύ απλής αιτήσεως παροχής πληροφοριών και αποφάσεως περί παροχής πληροφοριών, τούτο δεν αναιρεί εντούτοις το γεγονός ότι, κατά την επιλογή του ερευνητικού μέτρου, πρέπει να τηρείται η αρχή της αναλογικότητας.
− Μια απόφαση περί παροχής πληροφοριών βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003 αποτελεί, έναντι μίας αιτήσεως παροχής πληροφοριών βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003, ελαφρύτερο και, επίσης, αποτελεσματικότερο μέσο σε σχέση με επιχείρηση που προτίθεται να παράσχει πληροφορίες.
2. Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 3 του κανονισμού 1/2003.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν πληροί τις προϋποθέσεις της νομικής βάσεως του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003.
− Η Επιτροπή δεν προβάλλει συγκεκριμένη κατηγορία, οι δε πληροφορίες που ζητούνται μέσω της αιτήσεως παροχής πληροφοριών δεν συνάδουν επαρκώς με την υποτιθέμενη κατηγορία.
− Επομένως, η αίτηση παροχής πληροφοριών δεν είναι απαραίτητη για τις έρευνες της Επιτροπής. Οι αιτηθείσες πληροφορίες δεν μπορούν να αποτελέσουν απόδειξη παραβάσεως της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας.
3. Τρίτος λόγος: δυσανάλογος χαρακτήρας της ταχθείσας προθεσμίας.
Η προθεσμία δύο εβδομάδων για την απάντηση επί του ερωτήματος 11 δεν ήταν επαρκής για την προσφεύγουσα.
− Στην προσβαλλόμενη απόφαση η Επιτροπή μείωσε σε δύο εβδομάδες τη δίμηνη προθεσμία που προέβλεπε το σχέδιο αποφάσεως για την απάντηση επί του ερωτήματος 11.
− Η προσφεύγουσα αδυνατούσε να απαντήσει εμπροθέσμως εντός της προθεσμίας των δύο εβδομάδων. Εντούτοις, η Επιτροπή απέρριψε κατηγορηματικώς τυχόν παράταση της προθεσμίας.
− Λόγω του εύρους των αιτηθεισών πληροφοριών, της δυσκολίας συλλογής τους, καθώς και της συγκεκριμένης καταστάσεως της προσφεύγουσας, ήταν επιτακτική η ανάγκη μεγαλύτερης προθεσμίας.
4. Τέταρτος λόγος: ανεπαρκής αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεως.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι προσηκόντως αιτιολογημένη.
− Από την προσβαλλόμενη απόφαση δεν προκύπτει η κατηγορία εις βάρος της προσφεύγουσας. Δεν προκύπτει, εξάλλου, ούτε η σχέση μεταξύ των αιτηθεισών πληροφοριών και της υποτιθέμενης κατηγορίας.
− Επιπλέον, δεν αιτιολογείται επαρκώς ο καθορισμός της προθεσμίας γενικώς, ούτε η σύντμηση σε δύο εβδομάδες της δίμηνης προθεσμίας που προέβλεπε το σχέδιο αποφάσεως για την απάντηση επί του ερωτήματος 11.
5. Πέμπτος λόγος: προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας
Εξαιτίας της χρονικής πίεσης που άσκησε η Επιτροπή εθίγησαν τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας, ιδίως η προστασία της από ενδεχόμενη αυτοενοχοποίηση.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).