Sprawa T‑465/11

Globula a.s.

przeciwko

Komisji Europejskiej

Rynek wewnętrzny gazu ziemnego – Dyrektywa 2003/55/WE – Ciążący na przedsiębiorcach prowadzących działalność w sektorze gazu ziemnego obowiązek utworzenia systemu umożliwiającego osobom trzecim dostęp na podstawie umowy do instalacji składu gazu – Decyzja władz czeskich przyznająca skarżącej czasowe zwolnienie w odniesieniu do przyszłych instalacji podziemnego składu gazu w miejscowości Dambořice – Decyzja Komisji nakazująca Republice Czeskiej cofnięcie decyzji o zwolnieniu – Stosowanie w czasie dyrektywy 2003/55

Streszczenie – Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 6 września 2013 r.

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Osoby fizyczne lub prawne – Skarga mogąca przynieść korzyść skarżącemu

(art. 263 akapit czwarty TFUE)

2.      Zbliżanie ustawodawstw – Środki zbliżania ustawodawstw – Wspólne zasady rynku wewnętrznego gazu ziemnego – Dyrektywa 2009/73 – Zmiana procedury wydawania decyzji o zwolnieniu przewidzianej w dyrektywie 2003/55 – Skutek wsteczny – Brak – Poddanie dawnemu systemowi procedur zwolnienia będących w toku w chwili wejścia w życie dyrektywy 2009/73

(dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady: 2003/55, art. 22; 2009/73, art. 36, 53, 54)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 21–23)

2.      O ile przepisy proceduralne powinno się na ogół stosować do wszystkich postępowań będących w toku w momencie ich wejścia w życie, o tyle przepisy materialne są zazwyczaj interpretowane w ten sposób, iż nie obowiązują w stosunku do sytuacji powstałych przed ich wejściem w życie. Odstępstwo od tej zasady dopuszczono jednak, w sytuacji gdy przepisy obejmują jednocześnie przepisy materialne i proceduralne, stanowiące nierozerwalną całość, których nie można analizować rozłącznie pod względem ich skutków w czasie. W takich okolicznościach skutek wsteczny może być przyznany całości rozpatrywanych przepisów tylko wtedy, gdy dostatecznie jasne wskazówki prowadzą do takiego wniosku.

Jeżeli chodzi o zasadnicze zmiany o charakterze proceduralnym wprowadzone art. 36 dyrektywy 2009/73/WE dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55 do przepisów regulujących wydanie przez władze krajowe decyzji o przyznaniu odstępstwa od przepisów tej dyrektywy, to nie mogą one być rozpatrywane odrębnie w zakresie ich skutków w czasie, w porównaniu ze zmianami materialnymi. Po pierwsze bowiem, procedura zwolnienia regulowana w art. 36 jest procedurą jednolitą, mimo iż przebiega w części na szczeblu krajowym, a w części na szczeblu Unii. Dlatego też zmian mających wpływ na fazę krajową postępowania nie można oceniać odrębnie od zmian mających wpływ na fazę na szczeblu Unii. Po drugie, zmiany wprowadzone przy podziale uprawnień decyzyjnych pomiędzy różne podmioty uczestniczące w postępowaniu mają znaczący zakres, a w szczególności, mogą mieć wpływ na wynik postępowania.

W konsekwencji tego rodzaju zmiany tworzą nierozerwalną całość, wobec czego skutek wsteczny może być przyznany całości art. 36 tylko wtedy, gdy dostatecznie jasne wskazówki prowadzą do takiego wniosku. Tymczasem takie wskazówki nie istnieją zważywszy, że w dyrektywie 2009/73 ustanowiono w dokładny sposób w jej art. 53 i 54 dzień, od którego powinny być stosowane przepisy, jakie ona obejmuje. Nie zawiera ona natomiast przepisów dotyczących postępowań, które w momencie jej wejścia w życie już są w toku, mogących uzasadnić odstępstwo od tej zasady.

(por. pkt 24, 25, 27, 31–33, 36, 37)