Odwołanie od wyroku Sądu (dziesiąta izba) wydanego w dniu 8 listopada 2023 r. w sprawie T-39/22, OA/Parlament, wniesione w dniu 17 stycznia 2024 r. przez OA

(Sprawa C-32/24 P)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: OA (przedstawiciele: G. Rossi, F. Regaldo, avvocati)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:

uwzględnienie odwołania;

uchylenie wyroku, od którego wniesiono odwołanie; a w konsekwencji

stwierdzenie nieważności obu zaskarżonych decyzji (z wyjątkiem tej części drugiej zaskarżonej decyzji, w której strona pozwana uwzględniła zarzuty dotyczące wieku emerytalnego);

na wypadek gdyby Trybunał nie stwierdził nieważności zaskarżonych decyzji, wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o zobowiązanie strony pozwanej do naprawienia szkody poniesionej przez wnoszącego odwołanie, w kwocie określonej zgodnie z formułą, o której mowa w punkcie 74 skargi wniesionej do Sądu, lub w innej kwocie, którą Trybunał uzna za słuszną i sprawiedliwą;

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Odczytanie przez Sąd zarzutu szóstego wnoszącego odwołanie jest obarczone poważnym błędem, ponieważ wnoszący odwołanie nie twierdził, że jego emeryturę powinno się „obliczyć, biorąc pod uwagę średnią wynagrodzeń otrzymywanych w trakcie kariery zawodowej”. W rzeczywistości wnoszący odwołanie twierdził, że powinno się zastosować „wyliczenie proporcjonalne” przewidziane w art. 77 akapit trzeci regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

Poprzez stwierdzenie, że art. 77 akapit trzeci regulaminu pracowniczego ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do urzędników i innych pracowników, a nie do akredytowanych asystentów parlamentarnych, Sąd niesłusznie dyskryminuje owych asystentów.

Sąd pomija okoliczność, że art. 77 akapit 3 regulaminu pracowniczego ma zastosowanie w wypadku zmian w poziomie wynagrodzeń.

Sąd, traktując w ten sam sposób sytuację urzędników, korzystających z liniowego wzrostu wynagrodzeń, oraz akredytowanych asystentów parlamentarnych, którzy z takiego wzrostu nie korzystają, narusza zasadę niedyskryminacji.

Uznając, że instytucja Unii Europejskiej może stwierdzić, że emeryturę członka personelu powinno się obliczać zgodnie z uregulowanym w prawie Unii kryterium proporcjonalności, a następnie całkowicie zignorować ten sposób obliczania, Sąd poważnie narusza stosowanie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań przewidzianej w prawie Unii.

____________