Postanowienie Sądu (siódma izba) z dnia 24 maja 2011 r. – Zjednoczone Królestwo przeciwko Komisji

(sprawa T‑115/10)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Dyrektywa 92/43/EWG – Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory – Decyzja 2010/45/UE – Wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny – Akt niezaskarżalny – Akt wyłącznie potwierdzający – Niedopuszczalność

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga na decyzję utrzymującą w mocy wcześniejszą decyzję niezaskarżoną w terminie – Niedopuszczalność – Pojęcie decyzji potwierdzającej – Decyzja wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia wcześniejszej decyzji na podstawie nowych elementów – Wyłączenie (art. 230 WE) (por. pkt 25, 27, 29, 30, 33, 34, 38, 41)

2.                     Postępowanie – Dopuszczalność skargi – Ocena odnosząca się do chwili wniesienia skargi – Skarga niedopuszczalna – Decyzja zastępująca w toku postępowania zaskarżoną decyzję – Brak wpływu na ocenę dopuszczalności skargi (por. pkt 46–48)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenie nieważności części decyzji Komisji 2010/45/EU z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie przyjęcia na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG trzeciego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny (Dz.U. 2010, L 30, s. 322) w zakresie, w jakim wyznacza ona teren zwany „Estrecho Oriental” (ES6120032) jako teren mający znaczenie dla Wspólnoty w śródziemnomorskim regionie biogeograficznym.

Sentencja

1) Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2) Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zostaje obciążone kosztami postępowania.

3) Postępowanie w sprawie wniosku Królestwa Hiszpanii o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.