Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Ιανουαρίου 2019 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – M.A., S.A., A.Z. κατά The International Protection Appeals Tribunal, The Minister for Justice and Equality, Attorney General, Ireland
(Υπόθεση C-661/17)1
(Προδικαστική παραπομπή – Πολιτική ασύλου – Κριτήρια και μηχανισμοί για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αιτήσεως διεθνούς προστασίας – Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 – Ρήτρες διακριτικής ευχέρειας – Κριτήρια αξιολογήσεως)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
High Court (Ιρλανδία)
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
M.A., S.A., A.Z.
κατά
The International Protection Appeals Tribunal, The Minister for Justice and Equality, Attorney General, Ireland
Διατακτικό
Το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αιτήσεως διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, έχει την έννοια ότι το γεγονός ότι ένα κράτος μέλος, το οποίο προσδιορίζεται ως «υπεύθυνο» κατά την έννοια του κανονισμού αυτού, έχει γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 50 ΣΕΕ δεν υποχρεώνει το προσδιορίζον κράτος μέλος να εξετάσει το ίδιο τη συγκεκριμένη αίτηση προστασίας, κατ’ εφαρμογήν της ρήτρας διακριτικής ευχέρειας που προβλέπεται στο προμνησθέν άρθρο 17, παράγραφος 1.
Ο κανονισμός 604/2013 έχει την έννοια ότι δεν απαιτεί να επαφίενται στην ίδια εθνική αρχή ο προσδιορισμός του υπεύθυνου κράτους μέλους βάσει των οριζόμενων στον εν λόγω κανονισμό κριτηρίων και η χρήση της προβλεπόμενης στο άρθρο 17, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού ρήτρας διακριτικής ευχέρειας.
Το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει σε κράτος μέλος, το οποίο δεν είναι υπεύθυνο, βάσει των οριζόμενων στον κανονισμό αυτό κριτηρίων, για την εξέταση αιτήσεως διεθνούς προστασίας, να λάβει υπόψη το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού και να εξετάσει το ίδιο την αίτηση αυτή, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 17, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού.
Το άρθρο 27, παράγραφος 1, του κανονισμού 604/2013 δεν επιβάλλει να προβλέπεται προσφυγή κατά της αποφάσεως να μη γίνει χρήση της δυνατότητας που παρέχει το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, με την επιφύλαξη ότι η απόφαση αυτή μπορεί να προσβληθεί στο πλαίσιο προσφυγής κατά της αποφάσεως μεταφοράς.
Το άρθρο 20, παράγραφος 3, του κανονισμού 604/2013 έχει την έννοια ότι, ελλείψει αποδείξεως περί του αντιθέτου, η διάταξη αυτή καθιερώνει τεκμήριο σύμφωνα με το οποίο είναι προς το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού να μην αντιμετωπίζεται η κατάσταση του εκάστοτε παιδιού χωριστά από εκείνη των γονέων του.
____________
1 ΕΕ C 42 της 5.2.2018.