Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Braşov (Ρουμανία) στις 30 Απριλίου 2024 – Ποινική διαδικασία κατά P.P.R.

(Υπόθεση C-318/24, Breian ¹ )

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Braşov

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

P.P.R.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299 ¹ , την έννοια ότι η τελεσίδικη απόφαση της δικαστικής αρχής εκτέλεσης να αρνηθεί την παράδοση του εκζητούμενου προσώπου έχει ισχύ δεδικασμένου έναντι άλλης δικαστικής αρχής εκτέλεσης άλλου κράτους μέλους, ή έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει την [εκ νέου υποβολή] αίτησης παράδοσης βάσει του ίδιου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, όταν εξαλείφθηκαν τα στοιχεία που εμπόδισαν την εκτέλεση προηγούμενου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή όταν η απόφαση περί άρνησης εκτέλεσης του εν λόγω ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης δεν ήταν σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης, υπό την προϋπόθεση ότι η εκτέλεση νέου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης δεν συνεπάγεται παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 3, της απόφασης-πλαισίου 2002/584 και η εκ νέου υποβολή της αίτησης παράδοσης είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας, σύμφωνα με την ερμηνεία της απόφασης-πλαισίου 2002/584 η οποία δόθηκε με την απόφαση της 31ης Ιανουαρίου 2023 [Puig Gordi κ.λπ. (C-158/21)] (σκέψη 141 και απάντηση στο έκτο προδικαστικό ερώτημα);

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 3, της απόφασης-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, σε συνδυασμό με το άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι η δικαστική αρχή εκτέλεσης δεν μπορεί να αρνηθεί την εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος [σύλληψης] [εκδοθέντος με σκοπό την εκτέλεση της ποινής], όταν στο πλαίσιο της εξακρίβωσης της υποχρέωσης σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, όσον αφορά το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, υπό το πρίσμα της απαίτησης περί νομίμως συσταθέντος δικαστηρίου, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη, διαπιστώθηκαν πλημμέλειες κατά την ορκωμοσία των μελών του δικαστικού σχηματισμού του δικαστηρίου [που εξέδωσε την καταδικαστική απόφαση], χωρίς να τίθεται ζήτημα παρέμβασης άλλων δημόσιων αρχών στη διαδικασία διορισμού των δικαστών;

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 3, της απόφασης-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, σε συνδυασμό με το άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, την έννοια ότι σε περίπτωση κατά την οποία ορισμένο πρόσωπο κατά του οποίου έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης υποστηρίζει ότι η παράδοσή του στο κράτος μέλος έκδοσης συνεπάγεται προσβολή του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη, η ύπαρξη απόφασης της επιτροπής για τον έλεγχο των φακέλων της Ιντερπόλ, στην οποία γίνεται ευθέως μνεία στην κατάσταση του εν λόγω προσώπου, δεν μπορεί να δικαιολογήσει, αφ’ εαυτής, την άρνηση της δικαστικής αρχής εκτέλεσης να εκτελέσει το επίμαχο ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, [αλλά] μπορεί, αντιθέτως, μια τέτοια απόφαση να ληφθεί υπόψη από την εν λόγω δικαστική αρχή, μεταξύ άλλων στοιχείων, για την εκτίμηση της ύπαρξης συστημικών ή γενικευμένων πλημμελειών στη λειτουργία του δικαιοδοτικού συστήματος του εν λόγω κράτους μέλους ή πλημμελειών που επηρεάζουν τη δικαστική προστασία μιας ομάδας προσώπων δυνάμενης να προσδιορισθεί αντικειμενικώς, στην οποία ανήκει το εν λόγω πρόσωπο;

Έχει η απόφαση-πλαίσιο 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, την έννοια ότι δεν αποκλείει την εκ νέου υποβολή αίτησης παράδοσης του εκζητούμενου προσώπου βάσει του ίδιου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, [του οποίου η εκτέλεση δεν έγινε δεκτή] αρχικά από δικαστική αρχή εκτέλεσης ορισμένου κράτους μέλους, ενώπιον άλλης δικαστικής αρχής εκτέλεσης άλλου κράτους μέλους, όταν η δικαστική αρχή έκδοσης του εντάλματος διαπιστώνει ότι η προηγούμενη απόφαση περί άρνησης εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης δεν ήταν σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης, βάσει της ήδη υφιστάμενης δικαστικής πρακτικής του Δικαστηρίου ή απλώς εκ του λόγου ότι έχει υποβληθεί στο Δικαστήριο προδικαστικό ερώτημα σχετικά με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης που έχει εφαρμογή στην εν λόγω υπόθεση;

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της απόφασης-πλαισίου, καθώς και οι αρχές της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και της καλόπιστης συνεργασίας, οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με την ανάγκη διασφάλισης αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας των δικαιωμάτων των προσώπων που μετέχουν στη διαδικασία, πάντα δε ταύτα λαμβανομένων επίσης υπόψη των άρθρων 15 και 19 της απόφασης-πλαισίου 2002/584, επιτρέπουν στις δικαστικές αρχές του κράτους μέλους έκδοσης του εντάλματος (της δικαστικής αρχής έκδοσης [εκπροσωπουμένης από] άμεσο αντιπρόσωπο ή, κατόπιν πρόσκλησης της εν λόγω δικαστικής αρχής, από άλλες δικαστικές αρχές, όπως ο ομόλογος, το εθνικό μέλος της Eurojust ή ο εισαγγελέας του κράτους μέλους έκδοσης του εντάλματος) να συμμετέχουν άμεσα, μέσω της υποβολής αιτήσεων, της προσκομίσεως αποδεικτικών στοιχείων και [της συμμετοχής] στις δικαστικές συνεδριάσεις, στο πλαίσιο των δικαστικών διαδικασιών εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, οι οποίες διεξάγονται από τη δικαστική αρχή εκτέλεσης, καθώς και να ασκούν ένδικο μέσο κατά της απόφασης περί άρνησης παράδοσης, στο μέτρο που προβλέπεται τέτοιο ένδικο μέσο από το δίκαιο του κράτους μέλους εκτελέσεως, και στην περίπτωση που τούτο συμβαίνει, σύμφωνα με τις τασσόμενες προς τούτο προϋποθέσεις επί τη βάσει και τηρουμένης της αρχής της ισοδυναμίας;

Έχει το άρθρο 17, παράγραφος 1, ΣΕΕ, σχετικά με τα καθήκοντα της Επιτροπής, υπό το πρίσμα της απόφασης-πλαισίου 2002/584, την έννοια ότι τα καθήκοντα της Επιτροπής να προάγει το κοινό συμφέρον της Ένωσης αναλαμβάνοντας τις κατάλληλες πρωτοβουλίες για τον σκοπό αυτόν, καθώς και τα καθήκοντά της να διασφαλίζει τη μέριμνα της εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, μπορούν να ασκούνται, όσον αφορά το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, μεταξύ άλλων, κατόπιν αίτησης της δικαστικής αρχής έκδοσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, όταν η εν λόγω αρχή κρίνει ότι η άρνηση της δικαστικής αρχής εκτέλεσης να εκτελέσει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης θίγει σοβαρά τις αρχές της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και καλόπιστης συνεργασίας, προκειμένου η Επιτροπή να λάβει τα, κατά την κρίση της, αναγκαία μέτρα σύμφωνα με τα εν λόγω καθήκοντα και με πλήρη ανεξαρτησία;

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 3, της απόφασης-πλαισίου του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002,  για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009[, για την τροποποίηση των αποφάσεων-πλαισίων 2002/584/ΔΕΥ, 2005/214/ΔΕΥ, 2006/783/ΔΕΥ, 2008/909/ΔΕΥ και 2008/947/ΔΕΥ και την κατοχύρωση, δια του τρόπου αυτού, των δικονομικών δικαιωμάτων των προσώπων και την προώθηση της εφαρμογής της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης αποφάσεων που εκδίδονται ερήμην του ενδιαφερόμενου προσώπου στη δίκη], σε συνδυασμό με το άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την απαγόρευση των απάνθρωπων και εξευτελιστικών ποινών και μεταχείρισης, την έννοια ότι, κατά την εξέταση των συνθηκών κρατήσεως στο κράτος μέλος εκδόσεως, αφενός, η δικαστική αρχή εκτελέσεως δεν μπορεί να αρνηθεί την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως βάσει πληροφοριών οι οποίες δεν έχουν περιέλθει σε γνώση της δικαστικής αρχής εκδόσεως και για τις οποίες η τελευταία δεν είχε τη δυνατότητα να παράσχει συμπληρωματικές πληροφορίες κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφοι 2 και 3, της απόφασης-πλαισίου και, αφετέρου, η δικαστική αρχή εκτελέσεως δεν μπορεί να εφαρμόσει ένα υψηλότερο επίπεδο προστασίας από αυτό που προβλέπει ο Χάρτης και χωρίς να προσδιορίσει επακριβώς τους κανόνες στους οποίους αναφέρεται, ιδίως όσον αφορά τις απαιτήσεις περί κρατήσεως όπως είναι η κατάρτιση «ακριβούς σχεδίου εκτελέσεως της ποινής», περί «επακριβώς ορισμένων κριτηρίων για την καθιέρωση συγκεκριμένου καθεστώτος εκτελέσεως» και περί εγγυήσεων μη διακριτικής μεταχειρίσεως λόγω «όλως μοναδικής και ευαίσθητης καταστάσεως»;

____________

¹     Η ονομασία που έχει δοθεί στην παρούσα υπόθεση είναι πλασματική. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός διαδίκου.

¹     Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (ΕΕ 2002, L 190, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009 (ΕΕ 2009, L 81, σ. 24).