Υπόθεση T-255/08

Eugenia Montero Padilla

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος JOSE PADILLA – Προγενέστερο σήμα και σημείο JOSE PADILLA – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Δεν υφίσταται σήμα παγκοίνως γνωστό κατά την έννοια του άρθρου 6α της Συμβάσεως των Παρισίων ούτε σήμα που χαίρει φήμης – Άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] – Δεν υφίσταται προγενέστερο σημείο χρησιμοποιούμενο στις συναλλαγές – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009)»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που είναι παγκοίνως γνωστό εντός κράτους μέλους

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 §§ 1 και 2, στοιχείο γ΄)

2.      Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που χαίρει φήμης – Διεύρυνση της προστασίας του προγενέστερου σήματος που χαίρει φήμης και όσον αφορά μη παρεμφερή προϊόντα και υπηρεσίες

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 5)

3.      Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο μη καταχωρισθέντος σήματος ή άλλου σημείου που χρησιμοποιείται στις συναλλαγές

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 4)

1.      Δεν αποδείχθηκε η χρήση ως σήματος του ονόματος José Padilla, της οποίας έγινε επίκληση στο πλαίσιο της ανακοπής που ασκήθηκε κατά της καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου JOSE PADILLA ως κοινοτικού σήματος για προϊόντα των κλάσεων 9, 25 και 41 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας. Συγκεκριμένα, τα προσκομισθέντα στοιχεία αποδεικνύουν μόνο τη διασημότητα του αποθανόντος συνθέτη και τη χρήση του ονόματός του με σκοπό να δηλωθεί ο δημιουργός των μουσικών συνθέσεων και όχι τη χρήση του ονόματος αυτού ως σήματος. Επομένως, δεν αποδείχθηκε ότι, κατά την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος, το σημείο JOSE PADILLA είχε καταστεί παγκοίνως γνωστό ως σήμα εντός κράτος μέλους και ότι γινόταν χρήση του για προϊόντα παρόμοια ή πανομοιότυπα με αυτά που προσδιορίζει το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση.

(βλ. σκέψεις 53, 56)

2.      Από το γράμμα του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 περί κοινοτικού σήματος, το οποίο κάνει χρήση της φράσεως «για τα οποία έχει καταχωριστεί το προγενέστερο σήμα», προκύπτει ότι η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή επί των προγενέστερων σημάτων, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, μόνο στον βαθμό κατά τον οποίο αυτά έχουν καταχωρισθεί.

Συνεπώς, αντιθέτως προς το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 περί κοινοτικού σήματος, το οποίο επιτρέπει, προκειμένου περί πανομοιότυπων ή παρόμοιων προϊόντων και υπηρεσιών, τις ανακοπές οι οποίες στηρίζονται σε σήματα για τα οποία δεν προσκομίζεται καμία απόδειξη περί καταχωρίσεως, πλην όμως είναι παγκοίνως γνωστά κατά την έννοια του άρθρου 6α της Συμβάσεως των Παρισίων για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, το άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού αυτού προστατεύει, σε σχέση με μη παρεμφερή προϊόντα ή υπηρεσίες, μόνο τα παγκοίνως γνωστά σήματα, κατά την έννοια του άρθρου 6α της Συμβάσεως των Παρισίων, για τα οποία προσκομίζεται απόδειξη περί καταχωρίσεως.

(βλ. σκέψεις 47-48)

3.      Το δικαίωμα του δημιουργού δεν μπορεί να αποτελεί «σημείο χρησιμοποιούμενο στις συναλλαγές», κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 40/94 περί κοινοτικού σήματος. Συγκεκριμένα, από την εν γένει οικονομία του άρθρου 52 του εν λόγω κανονισμού συνάγεται ότι ένα δικαίωμα δημιουργού δεν αποτελεί τέτοιο σημείο. Η δεύτερη αυτή διάταξη προβλέπει, στην παράγραφό της 1, στοιχείο γ΄, ότι κοινοτικό σήμα κηρύσσεται άκυρο εφόσον η χρήση του μπορεί να απαγορευθεί βάσει άλλου προγενέστερου δικαιώματος, εξ αυτών που διαλαμβάνονται στο άρθρο 8, παράγραφος 4, και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου αυτής. Η παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, του ιδίου άρθρου ορίζει ότι ένα κοινοτικό σήμα κηρύσσεται επίσης άκυρο εφόσον η χρήση του μπορεί να απαγορευθεί βάσει «άλλου» προγενέστερου δικαιώματος, ιδίως δε βάσει δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Ως εκ τούτου, το δικαίωμα του δημιουργού δεν καταλέγεται μεταξύ των προγενέστερων δικαιωμάτων που διαλαμβάνονται στο άρθρο 8, παράγραφος 4, του εν λόγω κανονισμού.

(βλ. σκέψη 65)