Skarga wniesiona w dniu 14 listopada 2008 r. - Ryanair Ltd przeciwko Komisji
(Sprawa T-494/08)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Ryanair Ltd (Dublin, Irlandia) (przedstawiciele: E. Vahida, I. Metaxas-Maragkidis, prawnicy)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie, zgodnie z art. 230 i 231 WE, że dorozumiana decyzja Komisji odmawiająca dostępu do dokumentów, których udostępnienia zażądała skarżąca we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r., jest nieważna oraz uznanie decyzji Komisji z dnia 9 października 2008 r. odmawiającej udostępnienia tych samych dokumentów za nieistniejącą;
tytułem ewentualnym, stwierdzenie, zgodnie z art. 230 i 231 WE, że decyzja Komisji z dnia 9 października 2008 r. odmawiająca dostępu do dokumentów, których udostępnienia zażądała skarżąca we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r., jest nieważna;
obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą; oraz
podjęcie wszelkich innych działań, jakie Sąd uzna za stosowne.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach niniejszej skargi skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji Komisji oddalającej wniosek skarżącej, złożony na podstawie rozporządzenia nr 1049/2001
1, o udostępnienie dokumentów dotyczących postępowania w sprawie pomocy państwa odnoszącego się do domniemanej pomocy państwa udzielonej poprzez zawarcie umowy z operatorem portu lotniczego Aarhus. Decyzja ta poprzedzała wydanie wyraźnej decyzji z dnia 9 października 2008 r. W niniejszej sprawie skarżąca dochodzi tytułem ewentualnym stwierdzenia nieważności wyraźnej decyzji.
Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.
Po pierwsze, skarżąca utrzymuje, że odmowa Komisji stanowi naruszenie art. 4 rozporządzenia nr 1049/2001. Skarżąca twierdzi przede wszystkim, że Komisja dokonała analizy ogólnej zamiast przeprowadzenia zindywidualizowanej analizy dokumentów wskazanych we wniosku o udostępnienie. W szczególności skarżąca podnosi, że Komisja nie oceniła w sposób wymagany prawem kwestii istnienia konkretnego, rzeczywistego i przewidywalnego ryzyka naruszenia chronionych interesów wskazanych w art. 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia. Skarżąca twierdzi ponadto, iż Komisja nie oceniła w sposób wymagany prawem okoliczności, że częściowe ujawnienie dokumentów naruszyłoby ochronę porady prawnej, cel śledztwa bądź proces podejmowania decyzji przez Komisję i tym samym naruszyła art. 4 ust. 6 rozporządzenia, oraz nie zastosowała w prawidłowy sposób zasady proporcjonalności. Skarżąca podnosi wreszcie, że Komisja nie dokonała oceny względów interesu publicznego w odniesieniu do prawa do obrony, przejrzystości i jawności powoływanych przez skarżącą.
Po drugie, skarżąca twierdzi, iż dorozumiana odmowa Komisji udostępnienia dokumentów oraz jej decyzja z dnia 9 października 2008 r. stanowią naruszenie obowiązku uzasadnienia wynikającego z art. 253 WE oraz art. 8 rozporządzenia nr 1049/2001.
____________1 - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, Dz.U. L 145, s. 43.