Αναίρεση που άσκησε στις 17 Νοεμβρίου 2008 ο Philippe Bui Van κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 11 Σεπτεμβρίου 2008 στην υπόθεση F-51/07, Bui Van κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-491/08 P )

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Philippe Bui Van (Hettange-Grande, Γαλλία) (εκπρόσωπος: P. Nelissen Grade, avocat)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να απορρίψει την αίτηση αναιρέσεως ως απαράδεκτη και αβάσιμη,

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 (δεύτερο τμήμα), στην υπόθεση F-51/07,

να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) της 5ης Μαρτίου 2007 με την οποία απορρίφθηκε ένσταση του αναιρεσείοντος,

να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Διευθυντή του ΚΚΕρ [Κοινού Κέντρου Ερευνών της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων] της 4ης Οκτωβρίου 2006 κατά το μέρος που ανακατατάσσει τον αναιρεσείοντα στον βαθμό AST 3, κλιμάκιο 2, ενώ αρχικώς είχε καταταγεί στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2,

να επικυρώσει την απόφαση της 28ης Ιουνίου 2006 με την οποία ο αναιρεσείων διορίσθηκε στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2,

να υποδείξει στην ΑΔΑ τα αποτελέσματα της ακύρωσης των επίμαχων αποφάσεων και ιδίως την κατάταξη στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2 και την αναδρομικότητα του διορισμού στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2 από την ημερομηνία ανάληψης καθηκόντων,

να καταδικάσει την αντίδικο κατ'αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων, με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ζητεί την αναίρεση της απόφασης του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008, στην υπόθεση F-51/07, Bui Van κατά Επιτροπής, με την οποία το ΔΔΔ υποχρέωσε την καθής να καταβάλει το ποσό των 1500 ευρώ στον αναιρεσείοντα ως αποζημίωση και απέρριψε κατά τα λοιπά την προσφυγή με αντικείμενο την ακύρωση της απόφασης περί ανακατατάξεως του προσφεύγοντος στον βαθμό AST 3 ενώ αρχικώς είχε καταταγεί στον βαθμό AST 4.

Ο αναιρεσείων, προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, επικαλείται τρεις λόγους.

Πρώτον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά το μέτρο με το οποίο κρίνεται, αν και αναγνωρίζεται ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος, ότι το γεγονός ότι ο προσφεύγων δεν ακούσθηκε ουδόλως επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης της Επιτροπής.

Δεύτερον, σε σχέση με τον λόγο του προσφεύγοντος που αντλείται πρωτοδίκως από πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, το ΔΔΔ κακώς επιβεβαίωσε τη διοικητική απόφαση, της 4ης Οκτωβρίου 2006, με την οποία υποβιβάσθηκε ο αναιρεσείων από τον βαθμό AST 4 στον βαθμό AST 3 θεωρώντας εσφαλμένως ότι δεν υπήρχε η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη που επικαλείται ο αναιρεσίων από την πράξη διορισμού του στον βαθμό AST 4, καθόσον ο αναιρεσείων όφειλε να γνωρίζει, από υποσημείωση που περιλαμβάνεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού, ότι ο διορισμός του στον βαθμό AST 4 ήταν παράνομος και ότι θα μπορούσε να του αντιταχθεί ο νέος κανονισμός υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που είχε εφαρμογή μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού.

Τρίτον, το ΔΔΔ εσφαλμένως απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραβιάσεως της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ενώ η ΑΔΑ, υποβιβάζοντας τον αναιρεσείοντα στον βαθμό AST 3, δέχθηκε τις ενστάσεις τριών άλλων υπαλλήλων που βρίσκονταν ουσιωδώς στην ίδια κατάσταση με τον αναιρεσείοντα.

____________