Language of document :

Error! Reference source not found.

Προσφυγή των Denki Kagaku Kogyo και Denka Chemicals κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2008

(Υπόθεση T-83/08)

Γλώσσα της υποθέσεως: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Denki Kagaku Kogyo K.K. (Tόκυο, Ιαπωνία) και Denka Chemicals GmbH (Düsseldorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Van Gerven, T. Franchoo και D. Fessenko, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

Να ακυρώσει τα άρθρα 1, 2 και 3 της από 5 Δεκεμβρίου 2007 αποφάσεως C(2007)5910 τελικό της Επιτροπής στην υπόθεση COMP/F/38.629 - ελαστικό χλωροπρενίου·

Επικουρικώς, να μειώσει ουσιαστικώς το επιβληθέν στις προσφεύγουσες πρόστιμο σύμφωνα με το άρθρο 2 της αποφάσεως αυτής·

Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή τους, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της από 5 Δεκεμβρίου 2007 αποφάσεως C(2007)5910 τελικό της Επιτροπής (Υπόθεση COMP/F/38.629 - ελαστικό χλωροπρενίου) σχετικά με διαδικασία βάσει των άρθρων 81 ΕΚ και 82 ΕΚ, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι οι προσφεύγουσες παρέβησαν το άρθρο 81 ΕΚ και τους επέβαλε πρόστιμο, ζητώντας τους να θέσουν αμέσως τέρμα στην προβαλλομένη παράβαση.

Προς στήριξη των αξιώσεών τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως:

Με τον πρώτο και δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, πρώτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι οι προσφεύγουσες μετείχαν σε παράβαση του άρθρου 81 EΚ, εφόσον δεν αποδείχτηκε ότι οι προσφεύγουσες είχαν κοινό σκοπό με τους λοιπούς παραγωγούς ελαστικού χλωροπρενίου για να σχηματίσουν σύμπραξη, ούτε αποδείχτηκε ότι οι προσφεύγουσες μετείχαν σε εναρμονισμένη πρακτική.

Δεύτερον, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικαιώματά τους άμυνας και παραβίασε το άρθρο 253 EΚ και την αρχή της χρηστής διοικήσεως, εφόσον δεν επέτρεψε την πρόσβαση στην αγόρευση της Bayer κατά τη συνεδρίαση κεκλεισμένων των θυρών.

Με τον τρίτο, τέταρτο, πέμπτο και έκτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο να μειώσει ουσιαστικώς το πρόστιμο που τους επέβαλε η Επιτροπή βάσει του άρθρου 2 της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Ειδικότερα, με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή προσέβαλε τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της απαγορεύσεως της αναδρομικότητας υπολογίζοντας το πρόστιμο βάσει των κατευθυντηρίων γραμμών περί προστίμων του 2006, αντί να εφαρμόσει τις κατευθυντήριες γραμμές περί προστίμων του 1998.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως σε σχέση με τον υπολογισμό της αξίας των πωλήσεων, κατά την επιμέτρηση του βασικού ποσού του προστίμου. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή προσέβαλε προφανώς την αρχή της αναλογικότητας καθόσον επιβλήθηκαν δις κυρώσεις στις προσφεύγουσες.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά τη διάρκεια της συμπράξεως.

Τέλος, με τον έκτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως και παραβίασε το άρθρο 253 EΚ και τις αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον δεν μείωσε το επιβληθέν στις προσφεύγουσες πρόστιμο λαμβάνοντας υπόψη τις ελαφρυντικές περιστάσεις.

____________