Αναίρεση που άσκησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2013 η ΑΝ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 11 Ιουλίου 2013 στην υπόθεση F-111/10, ΑΝ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-512/13 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: ΑΝ (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: É. Boigelot και R. Murru, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Ιουλίου 2013, F-111/10, ΑΝ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ)·

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της πρωτόδικης και της κατ’ αναίρεση διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως της εκ μέρους του ΔΔΔ εξετάσεως του πρωτοδίκως προβληθέντος λόγου σχετικά με το παράτυπο της εξετάσεως σε βάρος της προσφεύγουσας-ενάγουσας, καθόσον η αιτιολογία που παραθέτει το ΔΔΔ στις σκέψεις 95 και 96 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι εσφαλμένη ή, τουλάχιστον, ανεπαρκής και ελλιπής.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραμόρφωση εκ7 μέρους του ΔΔΔ των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων τόσο όταν το ΔΔΔ συνήγαγε ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα εδικαιούτο την προστασία που προβλέπει το άρθρο 22α, παράγραφος 3, του Κανονισμού Υπηρεσιακής των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και όταν το ΔΔΔ συνήγαγε ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα δεν προσκόμισε την παραμικρή ένδειξη περί του ότι η διοικητική εξέταση σε βάρος της κινήθηκε με σκοπό την επιβολή αντιποίνων (όσον αφορά τις σκέψεις 87, 88 και 94 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).