Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus (Finlandia) w dniu 27 kwietnia 2021 r. – A

(Sprawa C-270/21)

Język postępowania: fiński

Sąd odsyłający

Korkein hallinto-oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek odwoławczy: A

Uczestnik postępowania: Opetushallitus

Pytania prejudycjalne

Czy art. 3 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (zwanej dalej tajże „dyrektywą w sprawie kwalifikacji zawodowych”), w wersji zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE1 z dnia 20 listopada 2013 r., należy interpretować w ten sposób, że za zawód regulowany należy uważać zawód, w odniesieniu do którego z jednej strony wymagania w zakresie umiejętności są określone w rozporządzeniu wydanym przez ministra edukacji państwa członkowskiego, zakres kompetencji pedagogicznych wymaganych od nauczyciela wychowania przedszkolnego jest uregulowany w standardzie zawodowym, a państwo członkowskie zawnioskowało o wpisanie zawodu nauczyciela wychowania przedszkolnego do bazy danych zawodów regulowanych utworzonej przez Komisję, lecz w stosunku do którego z drugiej strony – zgodnie z brzmieniem rozporządzenia dotyczącego wymagań w zakresie umiejętności w tym zawodzie – pracodawcy przysługuje swoboda w ocenie spełnienia wymagań w zakresie umiejętności, w szczególności w odniesieniu do wymogu kompetencji pedagogicznych, a charakter dowodu posiadania kompetencji pedagogicznych nie jest uregulowany ani w tym rozporządzeniu, ani w innych ustawach, rozporządzeniach czy przepisach administracyjnych?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie: Czy świadectwo wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia dotyczące kwalifikacji zawodowych, uzyskanie którego wymaga doświadczenia w danym zawodzie, może zostać uznane za poświadczenie kompetencji lub inny dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji w rozumieniu art. 13 ust. 1 dyrektywy w sprawie kwalifikacji zawodowych, jeżeli doświadczenie zawodowe, na którym opiera się świadectwo, zostało zdobyte w państwie członkowskim pochodzenia w okresie, w którym to państwo członkowskie było socjalistyczną republiką radziecką, a także w przyjmującym państwie członkowskim, ale nie w państwie członkowskim pochodzenia w okresie po odzyskaniu niepodległości?

Czy art. 3 ust. 3 dyrektywy w sprawie kwalifikacji zawodowych należy interpretować w ten sposób, że kwalifikacje zawodowe oparte na ukończeniu kształcenia w placówce edukacyjnej położonej na terytorium geograficznym państwa członkowskiego w czasie, gdy to państwo członkowskie nie istniało jako niepodległe państwo, lecz jako socjalistyczna republika radziecka, oraz oparte na doświadczeniu zawodowym, uzyskanym na podstawie tego ukończenia kształcenia w przedmiotowej socjalistycznej republice radzieckiej przed odzyskaniem niepodległości przez to państwo członkowskie należy uznać za kwalifikacje zawodowe uzyskane w państwie trzecim, a związku z tym uznanie tych kwalifikacji zawodowych wymaga dodatkowo trzyletniego doświadczenia zawodowego w państwie członkowskim pochodzenia w okresie po odzyskaniu niepodległości?

____________

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych i rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”) (Dz.U. 2013, L 354, s. 132).