Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2014 r. – Good Luck Shipping przeciwko Radzie

(Sprawa T-64/14)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Good Luck Shipping LLC (Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie) (przedstawiciele: F. Randolph, QC (Queen’s Counsel), M. Lester, barrister, i M. Taher, solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2013/661/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 306, s. 18) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1154/2013 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 306, s. 3);

uznanie, że zgodnie z art. 277 TFUE nie mają zastosowania decyzja Rady 2013/497/WPZiB¹ z dnia 10 października 2013 r. oraz rozporządzenie Rady (UE) nr 971/2013² z dnia 10 października 2013 r. („środki październikowe”);

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że środki październikowe powinny zostać uznane za niemające zastosowania w zakresie, w jakim dotyczą strony skarżącej, a ich podstawa prawna nie jest właściwa.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Rada naruszyła uzasadnione oczekiwania skarżących oraz zasady celowości, pewności prawa, ne bis in idem, powagi rzeczy osądzonej i niedyskryminacji.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przez Radę obowiązku uzasadnienia.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez Radę przysługującego stronie skarżącej prawa do obrony.

Zarzut piąty dotyczący tego, że Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie, iż spełnione są jakiekolwiek kryteria umieszczenia w wykazie w odniesieniu do strony skarżącej, i nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów uzasadniających wskazanie strony skarżącej.

Zarzut szósty dotyczący tego, że zaskarżone środki naruszają przysługujące stronie skarżącej prawa podstawowe, w tym prawo do poszanowania reputacji i własności.

Zarzut siódmy dotyczący tego, że Rada nadużyła swojej władzy, przyjmując zaskarżone środki; zwracanie się przeciwko stronie skarżącej, gdy stanowi to obejście wyroku Sądu, nie jest właściwym użyciem swoich uprawnień.

____________

¹     Decyzja Rady 2013/497/WPZiB z dnia 10 października 2013 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 272, s. 46).

²     Rozporządzenie Rady (UE) nr 971/2013 z dnia 10 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 272, s. 1).