Skarga wniesiona w dniu 15 maja 2023 r. – Acampora i in./Komisja
(Sprawa T-261/23)
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Roberto Acampora (Neapol, Włochy) i 172 inne osoby (przedstawiciele: E. Iorio, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności wyraźnej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 27 stycznia 2023 r. [EMPL.C.1/BPM/kt (2023) 633265] oddalającej wniosek o udzielenie dostępu GestDem nr 2023/0263 do uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r., wystosowanego przez Komisję Europejską do Republiki Włoskiej oraz do odpowiedzi udzielonej przez to państwo w toku postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 2016/4081, dotyczącego zgodności z prawem Unii Europejskiej przepisów prawa krajowego, które regulują służbę pełnioną przez sędziów honorowych, jak również do odpowiedzi Włoch;
stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 15 marca 2023 r., którą oddaliła ona wniosek o potwierdzenie wyraźnej decyzji, wyjaśniając, że nie jest w stanie – ze względów administracyjnych – odpowiedzieć na wniosek o potwierdzenie oraz że nie może wskazać, czy i kiedy zostanie sporządzona wyraźna odpowiedź;
obciążenie Komisji, w przypadku sprzeciwu, kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący dopuszczalności skargi. Skarżący działają w wykonaniu ogólnego prawa obywateli Unii do przejrzystości działania instytucji, aby uzyskać konieczne informacje zgodnie z prawem przyznanym wszystkim obywatelom Unii w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji1 .
Ponadto zaznajomienie się z uzupełniającym wezwaniem do usunięcia uchybienia i z odpowiedzią Włoch przyniosłoby skarżącym konkretną korzyść w postaci skorzystania z przysługującego im prawa do informacji, gdyż po niemal 7 latach poznaliby powody, dla których Komisja nie wydała jeszcze uzasadnionej opinii. Komisja wydała najpierw wyraźną decyzję o odmowie udzielenia dostępu w dniu 27 stycznia 2023 r., a następnie dorozumianą decyzję odmowną w dniu 15 marca 2023 r., w której oświadczyła, że ze względów administracyjnych nie jest w stanie odpowiedzieć na wniosek o potwierdzenie decyzji z dnia 27 stycznia 2023 r. oraz że nie wie, czy i kiedy na niego odpowie. Na dorozumiane decyzje wiążące się z milczącą odmową w rozumieniu art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 można wnieść skargę do Sądu.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasad w dziedzinie dostępu do aktów instytucji Unii Europejskiej przewidzianych w art. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej, art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jak również w art. 1 i art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 – istnienie ogólnego interesu w dostępie do uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia aktów instytucji Unii. Zasady w dziedzinie uzasadniania zostały naruszone, ponieważ Komisja ograniczyła się do uczynienia całkiem ogólnikowych i stereotypowych wzmianek na temat powodów, dla których ujawnienie uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r. i odpowiedzi Włoch zaszkodziłoby wspomnianemu „klimatowi zaufania”, odpowiadając za pomocą formularza zawierającego nieliczne skąpe dane, które miałyby pozwolić skarżącym i Sądowi na rzeczywistą kontrolę zgodności z prawem powodów odmowy, która nie została uzasadniona w wystarczający sposób, w szczególności jeśli chodzi o powody, które miały stanowić przeszkodę do przynajmniej częściowego ujawnienia aktu, upowszechnionego już w części w pakiecie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego z dnia 15 lipca 2022 r., nawet jeśli miało to miejsce w sposób, który nie pozwalał zrozumieć treści i powodów dodatkowych zarzutów sformułowanych wobec Włoch.
Wyraźna decyzja z dnia 27 stycznia 2023 r. zawierająca zaskarżoną odmowę udzielenia dostępu nie wskazuje jasno powodów, na których się ona opiera, jej podstawy prawnej, okoliczności faktycznych ani sposobu, w jaki różne istotne interesy zostały uwzględnione, ponieważ odmowa ta wpływa na wykonywanie praw przewidzianych w art. 17 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, co skutkuje tym, że uzasadnienie – jako że wydany akt przewiduje ograniczenie prawa przyznanego skarżącym przez traktat, polegające na zawężeniu takich praw – musi być bardziej rygorystyczne, dokładne i szczegółowe, aby uczynić jasnymi dokonane wybory. Dorozumiana decyzja z dnia 15 marca 2023 r. jest całkowicie pozbawiona uzasadnienia i odsyła sine die do decyzji Komisji.
Odmowa udzielenia dostępu do wskazanych dokumentów jest tym bardziej nieuzasadniona, jeżeli weźmie się pod uwagę okoliczność, że uzupełniające wezwanie do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r. zostało opublikowane w nieformalny sposób na stronie internetowej Facebook, której abonentami są tysiące sędziów honorowych.
____________
1 Dz.U. 2001, L 145, s. 43.