Προσφυγή της 1ης Μαρτίου 2013 - Direct Way και Direct Way Worldwide κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-126/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Direct Way (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Direct Way Worldwide (Machelen, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: E. van Nuffel d'Heynsbroeck, δικηγόρος)
Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει την προσφυγή-αγωγή τους παραδεκτή και βάσιμη,
κατά συνέπεια,
να ακυρώσει:
την άγνωστης ημερομηνίας απόφαση του Κοινοβουλίου να διακόψει την κινηθείσα διαδικασία πρόσκλησης υποβολής προσφορών, για τον λόγο ότι "οι ληφθείσες προσφορές προς απάντηση στην πρόσκληση υποβολής προσφορών ήταν απαράδεκτες υπό το πρίσμα των κριτηρίων ανάθεσης, ιδίως οι προταθείσες τιμές, οι οποίες είναι εξαιρετικά υψηλές σε σχέση με την αξία που είχε εξαγγελθεί στην προκήρυξη του διαγωνισμού", η οποία περιήλθε σε γνώση του ομίλου Direct Way μέσω επιστολής της 3ης Σεπτεμβρίου 2012,
την άγνωστης ημερομηνίας απόφαση του Κοινοβουλίου να εφαρμόσει τη διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς δημοσιότητα για να αναθέσει το αντικείμενο της σύμβασης, απόφαση η οποία περιήλθε σε γνώση του ομίλου Direct Way μέσω της πρόσκλησης να μετάσχει στη διαδικασία, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012,
την άγνωστης ημερομηνίας απόφαση του Κοινοβουλίου, να αναθέσει το αντικείμενο της σύμβασης σε ανταγωνιστή υποβαλόντα, προσφορά η οποία περιήλθε σε γνώση του ομίλου Direct Way μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στις 21 Δεκεμβρίου 2012 και επιβεβαιώθηκε μέσω επιστολής της 3ης Ιανουαρίου 2013,
να κηρύξει, συνεπώς, άκυρη τη σύμβαση που συνήφθη μεταξύ του Κοινοβουλίου και της TMS Limousines,
να υποχρεώσει το Κοινοβούλιο να καταβάλει στον όμιλο Direct Way ποσό προσωρινά υπολογιζόμενο σε 199 500 ευρώ, ως αποζημίωση για τη ζημία που έχει υποστεί,
να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στο σύνολο των εξόδων, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι ακυρώσεως
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους ακύρωσης.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 101 του δημοσιονομικού κανονισμού
2 και του άρθρου 127, παράγραφος 1, περίπτωση α΄, του κανονισμού εκτέλεσης του δημοσιονομικού κανονισμού καθώς και από παραβίαση της αρχής της ισότητας και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθώς το Κοινοβούλιο ανέθεσε μέσω διαδικασίας με διαπραγμάτευση το αντικείμενο της σύμβασης σε τιμή ανώτερη εκείνης που οι προσφεύγουσες είχαν καταθέσει στο πλαίσιο της αρχικής πρόσκλησης προσφορών.
Ο δεύτερος, επικουρικός, λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 127, παράγραφος 1, περίπτωση α΄ του κανονισμού εκτέλεσης του δημοσιονομικού κανονισμού και από παραβίαση της αρχής της ισότητας, καθώς το Κοινοβούλιο τροποποίησε ουσιωδώς τους αρχικούς όρους της σύμβασης, πρώτον, αναθέτοντας το αντικείμενο της σύμβασης σε τιμή ανώτερη της τιμής που κρίθηκε απαράδεκτη στο πλαίσιο της αρχικής πρόσκλησης προσφορών (πρώτο σκέλος) και δεύτερον, μειώνοντας τον εκτιμηθέντα όγκο της παροχής σε σχέση με τον όγκο που είχε εξαγγελθεί στους αρχικούς όρους της σύμβασης, επηρεάζοντας έτσι την εκτίμηση της τιμής των προσφορών που έγιναν αντικείμενο διαπραγμάτευσης (δεύτερο σκέλος).
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).2 - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1).