ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 27ης Σεπτεμβρίου 2007

Υπόθεση F‑120/06

Noémi Dálnoky

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Γενικός διαγωνισμός – Προκήρυξη διαγωνισμού – Παραδεκτό»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η N. Dálnoky ζητεί, μεταξύ άλλων, την ακύρωση της προκηρύξεως γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/47/06, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 21ης Ιουνίου 2006 (ΕΕ C 145 Α, σ. 3), καθόσον ορίζει ότι οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν πλήρη γνώση της ρουμανικής γλώσσας.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Δεν υφίσταται – Απαράδεκτο – Εξαιρέσεις

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 § 2 και 91 § 2, και παράρτημα III, άρθρο 1 § 1)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Αντικείμενο – Διαταγή απευθυνόμενη στη διοίκηση – Απαράδεκτο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91)

1.      Δυνάμει του άρθρου 91, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), προσφυγή ενώπιον του κοινοτικού δικαστή είναι παραδεκτή μόνον κατά το μέτρο που έχει προηγουμένως υποβληθεί στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή διοικητική ένσταση κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ κατά βλαπτικής πράξεως.

Εκτός από την περίπτωση που η προσφυγή βάλλει κατά πράξεως μη προερχόμενης από την ίδια την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, όπως είναι η απόφαση εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού ή η έκθεση βαθμολογίας, η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη αν προηγουμένως δεν έχει υποβληθεί εμπροθέσμως ένσταση.

Συναφώς, το άρθρο 1, παράγραφος 1, του παραρτήματος III του ΚΥΚ προβλέπει ότι η προκήρυξη διαγωνισμού αποφασίζεται από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή. Επομένως, πριν την προσβολή προκηρύξεως διαγωνισμού πρέπει να έχει υποβληθεί διοικητική ένσταση δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψεις 35 έως 37)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 10 Ιουνίου 1987, 317/85, Pomar κατά Επιτροπής, Συλλογή 1987, σ. 2467, σκέψεις 11 και 13

ΠΕΚ: 20 Ιουνίου 1990, T‑133/89, Burban κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1990, σ. II‑245, σκέψη 17· 16 Ιουλίου 1992, T‑1/91, Della Pietra κατά Επιτροπής, Συλλογή 1992, σ. II‑2145, σκέψη 23· 2 Μαΐου 2001, T‑208/00, Barleycorn Mongolue και Boixader Rivas κατά Συμβουλίου και Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2001, σ. I‑A‑103 και II‑479, σκέψεις 30 έως 32

2.      Δεν είναι έργο του κοινοτικού δικαστή να απευθύνει διαταγές στη διοίκηση ή να προβαίνει σε νομικές κρίσεις στο πλαίσιο του ελέγχου νομιμότητας βάσει του άρθρου 91 του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 42)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 9 Ιουνίου 1994, T‑94/92, X κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I‑A‑149 και II‑481, σκέψη 33· 5 Νοεμβρίου 1996, T‑21/95 και T‑186/95, Mazzocchi-Alemanni κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I‑A‑501 και II‑1377, σκέψη 44· 12 Ιουνίου 2002, T‑187/01, Mellone κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑81 και II‑389, σκέψη 16· 2 Μαρτίου 2004, T‑14/03, Di Marzio κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2004, σ. I‑A‑43 και II‑167, σκέψη 63