Προσφυγή της 25ης Νοεμβρίου 2008 - Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-512/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Rozet και E. Traversa)
Καθής: Γαλλική Δημοκρατία
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία,
εξαρτώντας, βάσει του άρθρου R-332-4 του Κώδικα κοινωνικής ασφαλίσεως, από τη χορήγηση προεγκρίσεως την απόδοση των ιατρικών εξόδων για την περίθαλψη σε εξωνοσοκομειακό ιατρείο με τη χρησιμοποίηση του βαρέος εξοπλισμού ο οποίος διαλαμβάνεται υπό το στοιχείο ΙΙ στο άρθρο R-712-2 του Κώδικα δημοσίας υγείας και
μη προβλέποντας, στο άρθρο R-332-4 ή σε οποιαδήποτε άλλη διάταξη του γαλλικού δικαίου, υπέρ του ασθενούς ο οποίος είναι ασφαλισμένος στο γαλλικό σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως τη δυνατότητα πρόσθετης αποδόσεως των ιατρικών εξόδων υπό τις προϋποθέσεις που εκτίθενται στη σκέψη 53 της αποφάσεως της 12ης Ιουλίου 2001, C-368/98, Vanbraekel κ.λπ.,
παρέβη τις υποχρεώσεις που έχει από το άρθρο 49 της Συνθήκης ΕΚ·
να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Επιτροπή προβάλλει δύο αιτιάσεις προς στήριξη της προσφυγής της.
Με την πρώτη αιτίασή της, η Επιτροπή αμφισβητεί την επιβαλλόμενη από την καθής απαίτηση να ληφθεί προέγκριση για να μπορέσουν να αποδοθούν τα έξοδα για συγκεκριμένη μη νοσοκομειακή περίθαλψη που παρασχέθηκε εντός άλλου κράτους μέλους. Ναι μεν η απαίτηση αυτή μπορεί να δικαιολογείται όταν πρόκειται για ιατρική περίθαλψη που παρασχέθηκε εντός νοσοκομειακού ιδρύματος, λόγω της ανάγκης να εξασφαλιστεί τόσο επαρκής και διαρκής δυνατότητα προσβάσεως σε ισόρροπο φάσμα ποιοτικής νοσοκομειακής περιθάλψεως όσο και έλεγχος του κόστους της περιθάλψεως αυτής, πλην όμως είναι δυσανάλογη όταν πρόκειται για μη νοσοκομειακή περίθαλψη. Διάφορα στοιχεία μπορούν να περιορίσουν τον ενδεχόμενο χρηματοοικονομικό αντίκτυπο της καταργήσεως της προεγκρίσεως, όπως η ευχέρεια των κρατών μελών να καθορίσουν την έκταση της ιατροφαρμακευτικής καλύψεως των ασφαλισμένων ή τις εθνικές προϋποθέσεις για τη χορήγηση των σχετικών παροχών, αρκεί να μην εισάγονται δυσμενείς διακρίσεις ούτε να εμποδίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων.
Επιπλέον, με τη δεύτερη αιτίασή της, η Επιτροπή μέμφεται την έλλειψη, στο γαλλικό δίκαιο, διατάξεως που να καθιστά δυνατό να γίνει υπέρ του ασθενούς ο οποίος ασφαλίζεται από το γαλλικό σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως πρόσθετη απόδοση των ιατρικών εξόδων υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στη σκέψη 53 της αποφάσεως της 12ης Ιουλίου 2001 στην υπόθεση Vanbraekel κ.λπ., δηλαδή απόδοση που να αντιστοιχεί στη διαφορά με το ποσό που θα είχε δικαίωμα να λάβει αν η νοσοκομειακή περίθαλψη είχε παρασχεθεί σε αυτόν στην ημεδαπή. Κατά συνέπεια, οι ασθενείς που είναι ασφαλισμένοι στο εν λόγω σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως δεν απολαύουν πλήρως των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζονται από το άρθρο 49 ΕΚ, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο.
____________