Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 3 maja 2023 r. w sprawie T-249/21, SN/Parlament, wniesione w dniu 12 lipca 2023 r. przez SN
(Sprawa C-430/23 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: SN (przedstawiciel: P. Eleftheriadis, Barrister)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski
Żądania wnoszącego odwołanie
częściowe uchylenie wyroku wydanego w dniu 3 maja 2023 r. przez piątą izbę Sądu Unii Europejskiej w sprawie T-249/21 SN/Parlament Europejski w zakresie, w jakim stwierdzono w nim częściową ważność decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie SN oraz noty obciążeniowej nr 7010000021, skierowanej do SN, na kwotę 196 199,84 EUR, z dnia 15 stycznia 2021 r.;
stwierdzenie nieważności w całości decyzji sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego w sprawie SN z dnia 21 grudnia 2020 r.;
stwierdzenie nieważności w całości skierowanej do SN noty obciążeniowej nr 7010000021 na kwotę 196 199,84 EUR z dnia 15 stycznia 2021 r.;
obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami poniesionymi przez wnoszące odwołanie w ramach niniejszego postępowania, w tym kosztami postępowania przed Trybunałem i przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
1) Niezastosowanie testu „wiedzy” z art. 137 WZIP1 : Sąd naruszył prawo Unii, ponieważ nie uznał, że zwrot wynagrodzenia asystentów parlamentarnych przez członka Parlamentu podlega testowi „wiedzy”, o którym mowa w art. 137 WZIP i w art. 85 regulaminu pracowniczego, wymagającym, aby beneficjent wypłaty w przypadku zatrudnienia asystentów parlamentarnych miał faktyczną lub domniemaną wiedzę o tym, że wypłata ta jest nienależna.
2) Niestosowanie rzeczywistego znaczenia art. 33 PWDSP1 : Sąd naruszył prawo Unii poprzez nieprawidłowe zastosowanie art. 33 i 68 PWDSP, które wymagają, aby wypłata wynagrodzenia asystentowi parlamentarnemu stanowiła wynagrodzenie, a nie koszt świadczonych usług, w związku z czym staje się ona „nienależna” w świetle prawa Unii tylko wtedy, gdy wypłata nie jest należna na podstawie umowy o pracę, zgodnie z ogólnymi warunkami zatrudnienia asystentów parlamentarnych.
3) Brak ochrony prawa posła do wolności i niezależności: Sąd naruszył prawo Unii, ponieważ nie chronił w wystarczającym stopniu prawa posłów do wolności i niezależności (art. 2 i 21 ust. 2 Statutu posła do Parlamentu Europejskiego), wprowadzając system ścisłej odpowiedzialności za niewinne błędy, który jest tak nieprzewidywalny i tak kosztowny, że staje się niezgodny z prawem posłów do wolności i niezależności.
____________
1 Warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 1962, 45, s. 1385).
1 Decyzja Prezydium Parlamentu z dnia 19 maja i 9 lipca 200 r. ustanawiająca przepisy wykonawcze do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. 2009, C 159, s. 1).