Αναίρεση που άσκησε στις 22 Φεβρουαρίου 2024 η Τσεχική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 6 Δεκεμβρίου 2023 στην υπόθεση T-48/22, Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-140/24 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Vláčil, J. Očková και J. Benešová)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού και το αντίστοιχο κεφάλαιο της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-48/22·

να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2021/2020 της Επιτροπής, καθόσον αποκλείει δαπάνες συνολικού ύψους 25 596 118,58 ευρώ·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει οκτώ λόγους:

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013 ¹ σε συνδυασμό με το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 1307/2013 ² . Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι, κατά τον έλεγχο της ιδιότητας του αιτούντος την ενίσχυση ως ενεργού γεωργού, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι συνδεδεμένες εταιρίες. Συγκεκριμένα, τέτοια απαίτηση δεν απορρέει από καμία διάταξη του δικαίου της Ένωσης. Η έννοια της ομάδας φυσικών ή νομικών προσώπων στηρίζεται αυστηρά στον ορισμό του γεωργού που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1307/2013 και προσδιορίζει, ως εκ τούτου, μια οργάνωση γεωργών υπό τη μορφή που προβλέπει το εθνικό δίκαιο, εξαιρουμένων των συνδεδεμένων εταιριών.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 9, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 1307/2013. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι, στο πλαίσιο ανατροπής του αρνητικού τεκμηρίου σχετικά με την ιδιότητα του ενεργού γεωργού, δεν μπορεί να εφαρμόζεται το ίδιο κριτήριο προκειμένου να αποδειχθεί ότι οι γεωργικές δραστηριότητες του αιτούντος δεν είναι ασήμαντες και ότι αποτελούν την κύρια οικονομική δραστηριότητά του ή τον εταιρικό σκοπό του, ενώ οι δύο αυτές προϋποθέσεις συμπίπτουν κατ’ ουσίαν από πλευράς περιεχομένου και ο κανονισμός 639/2014 προβλέπει ¹ ρητώς τη δυνατότητα εφαρμογής εναλλακτικών κριτηρίων, δεδομένου ότι ο μόνος περιορισμός είναι αν τα επιλεγέντα κριτήρια αποδεικνύουν ότι η γεωργική δραστηριότητα του αιτούντος την ενίσχυση δεν είναι απλώς ασήμαντη.

Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η Τσεχική Δημοκρατία δεν απέδειξε τον δυσανάλογο χαρακτήρα της κατ’ αποκοπήν διόρθωσης που επιβλήθηκε σε σχέση με την απόδειξη της ιδιότητας του ενεργού γεωργού, μολονότι τα αποδεικτικά στοιχεία που η ίδια επισύναψε στο δικόγραφο της προσφυγής αποδεικνύουν το αντίθετο.

Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, σε συνδυασμό με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και με το άρθρο 34, παράγραφος 1, του κανονισμού 908/2014 ¹ . Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά καθόσον δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η δημοσιονομική διόρθωση σχετικά με τους μόνιμους βοσκότοπους επιβλήθηκε αντιθέτως προς τις διαπιστώσεις της ίδιας της Επιτροπής όσον αφορά τη μη ύπαρξη παραβίασης του δικαίου της Ένωσης.

Ο πέμπτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη και το άρθρο 34 του κανονισμού 908/2014. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι οι προθεσμίες του άρθρου 52 του κανονισμού 1306/2013 και του άρθρου 34 του κανονισμού 908/2014 ισχύουν όχι μόνο για την κοινοποίηση των πληροφοριών σχετικά με τον καθορισμό του ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης, αλλά και για την παροχή πληροφοριών σχετικά με την ύπαρξη παραβίασης του δικαίου της Ένωσης. Επομένως, περιόρισε το δικαίωμα κράτους μέλους σε δικαστικό έλεγχο του ζητήματος αν υπήρξε εν τέλει παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, πράγμα που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης.

Ο έκτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013. Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά διαπιστώνοντας ότι η Τσεχική Δημοκρατία, κατά τη διάρκεια της έρευνας στο πλαίσιο του οικονομικού ελέγχου AA/2017/010/CZ, δεν προσκόμισε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος καταγραφής των μονίμων βοσκοτόπων και ότι το στοιχείο αυτό προσκομίστηκε για πρώτη φορά μόλις κατά τη διάρκεια της μεταγενέστερης έρευνας στο πλαίσιο του οικονομικού ελέγχου AA/2020/012/CZ, διότι δεν έλαβε υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η Τσεχική Δημοκρατία με το δικόγραφο της προσφυγής, τα οποία η τελευταία επικαλέστηκε συγκεκριμένα στο πλαίσιο των προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως.

Ο έβδομος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 72 του κανονισμού 1306/2013 και το άρθρο 13 του κανονισμού  640/2014 ¹ . Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι η κατά το τσεχικό δίκαιο βεβαίωση του γνησίου της κατάθεσης [της αιτήσεως] υπό τη μορφή ιδιόχειρης υπογραφής η οποία πραγματοποιήθηκε μετά τη λήξη της προθεσμίας του άρθρου 13 του κανονισμού 640/2014 συνιστά εκπρόθεσμη υποβολή της αίτησης. Συγκεκριμένα, η απαίτηση περί ιδιόχειρης υπογραφής δεν αποτελεί κριτήριο του παραδεκτού της αίτησης βάσει του δικαίου της Ένωσης και απορρέει αποκλειστικά από το εθνικό δίκαιο.

Ο όγδοος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραλείποντας να εξετάσει τη δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με μέτρα που εμπίπτουν στο καθεστώς δημοσιονομικής πειθαρχίας, η οποία αντανακλά τη δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε για τα επιμέρους καθεστώτα ενισχύσεων, μολονότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ακύρωσε σημαντικό μέρος της δημοσιονομικής διόρθωσης που επιβλήθηκε για τα επιμέρους καθεστώτα ενισχύσεων. Εν συνεχεία, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας ότι η Επιτροπή δεν διέθετε τα αναγκαία στοιχεία για να καθορίσει επακριβώς το ποσό της δημοσιονομικής διόρθωσης σε σχέση με το καθεστώς προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης, μολονότι τα αποδεικτικά στοιχεία που επισυνάφθηκαν στο δικόγραφο της προσφυγής αποδεικνύουν το αντίθετο.

____________

¹     Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

¹     Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 608).

¹     Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 639/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την τροποποίηση του παραρτήματος X του εν λόγω κανονισμού (ΕΕ 2014, L 181, σ. 1).

¹     Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 908/2014 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους οργανισμούς πληρωμών και άλλους οργανισμούς, τη δημοσιονομική διαχείριση, την εκκαθάριση λογαριασμών, τους κανόνες σχετικά με τους ελέγχους, τις εγγυήσεις και τη διαφάνεια (ΕΕ 2014, L 255, σ. 59).

¹     Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 640/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου και τους όρους απόρριψης ή ανάκτησης πληρωμών καθώς και τις διοικητικές κυρώσεις που εφαρμόζονται στις άμεσες ενισχύσεις, τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης και την πολλαπλή συμμόρφωση (ΕΕ 2014, L 181, σ. 48).