Language of document : ECLI:EU:T:2004:372

Sprawa T-201/04 R

Microsoft Corp.

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Artykuł 82 WE

Streszczenie postanowienia

1.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Fumus boni iuris – Pilny charakter – Charakter kumulatywny – Wyważenie wszystkich spornych interesów – Swoboda oceny sędziego orzekającego w przedmiocie środka tymczasowego

(regulamin Sądu, art. 104 § 2)

2.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Postanowienie w przedmiocie środka tymczasowego – Obowiązek uzasadnienia – Granice

(regulamin Sądu, art. 107 § 1)

3.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Wymogi formalne – Złożenie wniosków – Przedstawienie istotnych okoliczności faktycznych i prawnych w samej treści wniosku o zastosowanie środka tymczasowego i w załączonych dokumentach – Ogólne odesłanie do załączonego dokumentu zawierającego szczegółową argumentację – Niedopuszczalność

(praktyczne instrukcje dla stron, pkt VII § 1 i 2)

4.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Przedstawienie w toku postępowania, w odpowiedzi na argumenty drugiej strony, dokumentów wcześniejszych niż data złożenia wniosku – Dopuszczalność

5.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Ciężar dowodu

6.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Obowiązek udzielenia przez przedsiębiorstwo licencji obejmujących jego prawa własności intelektualnej – Ocena każdego konkretnego przypadku z osobna

7.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Poważna i nieodwracalna szkoda – Nałożone na przedsiębiorstwo zobowiązanie do rozpowszechnienia tajnych informacji – Brak poważnej szkody jako takiej – Ciężar dowodu spoczywający na danym przedsiębiorstwie

8.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Szkoda materialna

9.      Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Zobowiązanie nałożone na przedsiębiorstwo posiadające pozycję dominującą do zmiany jego polityki handlowej – Niedostateczność

(art. 82 WE)

10.    Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Nieodwracalna zmiana warunków na rynku – Włączenie

11.    Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Oddalenie wniosku – Możliwość ponownego złożenia wniosku – Przesłanka – Nowe okoliczności faktyczne

(regulamin Sądu, art. 109)

12.    Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Szkoda materialna

13.    Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda po stronie skarżącej

14.    Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Przesłanki zastosowania – Poważna i nieodwracalna szkoda – Naruszenie praw własności intelektualnej – Ocena in concreto

1.      Zgodnie z art. 104 § 2 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji we wniosku o zastosowanie środka tymczasowego należy wskazać okoliczności niecierpiące zwłoki, a także podać okoliczności prawne i faktyczne, które uzasadniają prima facie (fumus boni iuris) zastosowanie wnioskowanego środka. Przesłanki te powinny być spełnione łącznie w takim znaczeniu, że brak spełnienia jednej z nich uzasadnia oddalenie wniosku o zawieszenie wykonania. Prezes dokonuje również, w razie konieczności, wyważenia istniejących interesów. W ramach tej analizy ogółu okoliczności prezes korzysta z szerokiej swobody oceny, którą dysponuje w celu określenia sposobu kontroli spełnienia tych przesłanek z punktu widzenia poszczególnych okoliczności każdego przypadku.

(por. pkt 71, 72)

2.      Prezes nie ma obowiązku ustosunkowania się oddzielnie do wszystkich okoliczności faktycznych i prawnych omawianych w toku postępowania. W szczególności wystarczy, że podstawy przyjęte przez niego uzasadniają, z punktu widzenia okoliczności danej sprawy, postanowienie i pozwalają Trybunałowi na dokonanie kontroli sądowej.

(por. pkt 73)

3.      Zgodnie z pkt VII ust. 1 Wskazówek praktycznych dla stron ustanowionych przez Sąd wniosek o zastosowanie środka tymczasowego powinien być zrozumiały sam z siebie, bez konieczności odwoływania się do skargi głównej. Wynika z tego, że zasadność takiego wniosku może być oceniana wyłącznie z punktu widzenia okoliczności faktycznych i prawnych, jakie wynikają z samego tekstu wniosku o zastosowanie środka tymczasowego oraz dokumentów załączonych do niego w celu zilustrowania jego treści. Nie powinno się z tego wnioskować wprawdzie, że wszelkie twierdzenia oparte na piśmie niezałączonym do wniosku o zastosowanie środka tymczasowego podlegają wykluczeniu ze sporu, jednak dowodu na takie twierdzenie nie można uznać za przedstawiony w przypadku podważenia danego twierdzenia przez stronę przeciwną lub interwenienta po jej stronie. O ile tekst może być wsparty i uzupełniony w określonych punktach przez odesłania do określonych fragmentów pism załączonych do niego, to ogólne odesłanie do innych pism, nawet załączonych do wniosku o zastosowanie środków tymczasowych, nie może niwelować braku podstawowych elementów tego wniosku. W tym kontekście pkt VII ust. 2 Wskazówek praktycznych, który wymaga, żeby okoliczności faktyczne lub prawne, na których opiera się skarga główna i które wywołują wstępne wrażenie jej zasadności, były wskazane w sposób bardzo krótki i zwięzły, nie można rozumieć w ten sposób, iż pozwala on na ogólne odesłanie do załączonego dokumentu zawierającego szczegółową argumentację, gdyż byłoby to sprzeczne z rzeczoną normą prawną.

(por. pkt 86–88, 97)

4.      W ramach postępowania w przedmiocie środka tymczasowego nie można czynić stronie zarzutu, że przedstawiła określone dokumenty dopiero w toku postępowania, jeśli dokonała tego w odpowiedzi na argumenty podniesione na piśmie przez stronę przeciwną bądź przez interwenientów po stronie przeciwnej i bez znaczenia jest przy tym, że załączone pismo opatrzone jest datą wcześniejszą niż data złożenia wniosku o zastosowanie środka tymczasowego lub że jest identyczne albo porównywalne z pismem załączonym do skargi głównej.

(por. pkt 93)

5.      Pilny charakter wniosku o zastosowanie środka tymczasowego powinien być oceniany z punktu widzenia konieczności wydania orzeczenia tymczasowego w celu zapobieżenia poważnej i nieodwracalnej szkodzie dla strony występującej o zastosowanie środka tymczasowego. To do tej ostatniej należy udowodnienie, że nie może czekać na wynik postępowania bez poniesienia szkody o takim charakterze. Ewentualna szkoda powinna być pewna lub przynajmniej stwierdzona z wystarczającym prawdopodobieństwem, przy czym skarżący pozostaje zobowiązany do udowodnienia faktów stanowiących podstawę przewidywanej szkody.

(por. pkt 240, 241, 427)

6.      Stwierdzenie, że naruszenie wyłącznych uprawnień posiadacza prawa własności intelektualnej stanowi samo w sobie i niezależnie od okoliczności danej sprawy, poważną i nieodwracalną szkodę, oznaczałoby, że przesłanka zawieszenia wykonania dotycząca pilnego charakteru jest zawsze spełniona, w przypadku gdy decyzja Komisji zobowiązuje przedsiębiorstwo do udzielenia licencji na jej prawa. W takich okolicznościach sędzia orzekający w przedmiocie środka tymczasowego powinien zbadać, czy, mając na uwadze okoliczności tej sprawy, udzielenie rzeczonych praw własności intelektualnej do momentu wydania orzeczenia co do istoty sprawy może spowodować powstanie poważnej i nieodwracalnej szkody, poza samym naruszeniem wyłącznych uprawnień podmiotu uprawnionego.

(por. pkt 248, 250, 251)

7.      Bezspornym jest, że z chwilą uzyskania informacji utrzymywanej dotychczas w tajemnicy – albo z uwagi na istnienie prawa własności intelektualnej, albo jako tajemnicy handlowej – informacja ta staje się wiedzą nabytą, że ewentualne stwierdzenie nieważności decyzji Komisji nakazującej jej rozpowszechnienie nie pozwoli zatem na usunięcie z pamięci tej informacji i że odszkodowanie będzie bardzo trudne z uwagi na małe prawdopodobieństwo oszacowania wartości uzyskanej wiedzy, niemniej jednak to przedsiębiorca żądający zawieszenia wykonania takiej decyzji powinien wykazać, jaką nieodwracalną szkodę mógłby mu wyrządzić zwykły fakt uzyskania przez osoby trzecie wiedzy na temat ujawnionych przez niego danych, w przeciwieństwie do późniejszego rozwoju zdarzeń, wynikających z zastosowania tej wiedzy. Ponadto ujawnienie informacji utrzymywanej dotychczas w tajemnicy niekoniecznie wywoła powstanie poważnej szkody.

(por. pkt 253, 254)

8.      Poważny charakter szkody majątkowej, na który powołuje się przedsiębiorstwo w celu uzasadnienia pilnego charakteru zawieszenia wykonania, powinien być oceniany w odniesieniu do potęgi finansowej tego przedsiębiorstwa.

(por. pkt 257)

9.      Zasadniczo każda decyzja wydana na podstawie art. 82 WE, zobowiązując przedsiębiorstwo mające pozycję dominującą do zaprzestania nadużywania tej pozycji, powoduje nieuniknioną zmianę w polityce handlowej tego przedsiębiorstwa. Nałożonego na przedsiębiorstwo obowiązku zmiany postępowania nie można uznać za stanowiący sam w sobie podstawę poważnej i nieodwracalnej szkody, chyba żeby przyjąć, że wymóg istnienia pilnego charakteru jest spełniony za każdym razem, gdy decyzja, o której zawieszenie wykonania się wnosi, nakazuje zaprzestanie postępowania stanowiącego nadużycie pozycji dominującej. W sytuacji gdy skarżąca powołuje się na naruszenie swobody gospodarczej w celu wykazania istnienia pilnego charakteru zarządzenia wnioskowanego środka tymczasowego, do niej należy przedstawienie dowodu albo na okoliczność, że wykonanie zaskarżonego aktu zobowiąże ją do zmiany zasadniczych elementów jej polityki handlowej i że skutki wywołane wykonaniem tego aktu uniemożliwią jej, nawet po wydaniu orzeczenia na jej korzyść, powrót do jej pierwotnej polityki handlowej albo że skutki te spowodują po jej stronie poważną i nieodwracalną szkodę innego charakteru, przy czym należy pamiętać, że to w świetle okoliczności każdego przypadku należy oceniać ewentualną szkodę. Stąd sędzia orzekający w przedmiocie środka tymczasowego powinien ocenić konsekwencje naruszeń swobody przedsiębiorstw w określaniu ich polityki handlowej w świetle skutków wykonania aktu.

(por. pkt 291–293, 409)

10.    Nie jest wykluczone, iż nałożony decyzją Komisji na posiadające pozycję dominującą przedsiębiorstwo obowiązek ujawnienia informacji dotyczących interoperacyjności danego produktu z produktami konkurentów zmienia warunki na rynku w taki sposób, że nie tylko przedsiębiorstwo to utraciłoby część rynku, ale także w razie stwierdzenia nieważności decyzji nie mogłoby już ono odzyskać utraconych udziałów w rynku, a zatem iż taki obowiązek może zostać uznany za poważną i nieodwracalną szkodę, dającą zainteresowanemu przedsiębiorstwu podstawę do wnoszenia o zawieszenie wykonania rzeczonej decyzji tytułem środka tymczasowego. Jednakże to na zainteresowanym przedsiębiorstwie ciąży obowiązek przedstawienia wszelkich okoliczności faktycznych na poparcie jego argumentacji, w tym w szczególności wykazania istnienia przeszkód uniemożliwiających mu odzyskanie znacznej części udziałów, które mogłoby utracić wskutek działania środka naprawczego.

(por. pkt 319)

11.    Zgodnie z art. 109 regulaminu Sądu oddalenie wniosku o zarządzenie środka tymczasowego nie zamyka stronie, która go złożyła, możliwości ponownego złożenia wniosku w związku z pojawieniem się nowych okoliczności. W niniejszej sprawie nie można wykluczyć, że za „nową okoliczność” uznać można utrzymującą się rozbieżność zdań co do sposobów wykonania spornej decyzji.

(por. pkt 325)

12.    Szkoda, która wyrażałaby się dla skarżącej głównie w dodatkowych kosztach rozwoju, a która zatem wobec braku dowodu przeciwnego stanowi szkodę o charakterze majątkowym, poza wyjątkowymi okolicznościami nie stanowi nieodwracalnej szkody.

(por. pkt 413, 435)

13.    Pilny charakter wniosku o zastosowanie środka tymczasowego powinno się oceniać w odniesieniu do konieczności orzeczenia tymczasowego w celu uniknięcia poważnej i nieodwracalnej szkody wyrządzonej stronie wnoszącej o zastosowanie środka tymczasowego. W konsekwencji ponieważ szkoda może być wyrządzona osobom trzecim, nie może stanowić okoliczności świadczącej o pilnym charakterze sprawy, chyba że zostanie wykazane, że szkoda skutkowałaby następnie powstaniem szkody po stronie wnioskującej o zastosowanie środka tymczasowego.

(por. pkt 416)

14.    Sama okoliczność, że decyzja Komisji może w pewnym zakresie naruszyć prawa własności intelektualnej, w braku odmiennych wskazań nie wystarcza, aby stwierdzić istnienie poważnej i nieodwracalnej szkody, przynajmniej w oderwaniu od konkretnych skutków tego naruszenia.

(por. pkt 473)