Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2012 - Divandari κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-70/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Ali Divandari (Τεχεράνη, Ιράν) [εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy και F. Zaiwalla, Solicitors, M. Brindle, QC (Queen's Counsel), και R. Blakeley, Barrister]
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ
2 του Συμβουλίου και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011
4 του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα,
να κρίνει ανεφάρμοστα στην περίπτωση του προσφεύγοντος τα άρθρα 19, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και 20 παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου,
να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 60, παράγραφος 2, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση ακυρώσεως της καταχωρίσεως του ονόματος του προσφεύγοντος στους οικείους καταλόγους, και
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.
1. Με τον πρώτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι δεν είναι πρόεδρος της Bank Mellat, όπως εσφαλμένως διατείνεται το καθού.
2. Με τον δεύτερο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι δεν πληρούνται στην περίπτωσή του τα ουσιαστικά κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και στον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου και/ή ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών, όταν επανεξέτασε την περίπτωση του προσφεύγοντος.
3. Με τον τρίτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι δεν πληρούνται τα ουσιαστικά κριτήρια καταχωρίσεως στον κατάλογο της Bank Mellata και/ή ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών, όταν επανεξέτασε την περίπτωση του προσφεύγοντος.
4. Με τον τέταρτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στους οικείους καταλόγους προσβάλλει τα ανθρώπινα και θεμελιώδη δικαιώματά του και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.
5. Με τον πέμπτο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι το καθού, διατηρώντας το όνομα του προσφεύγοντος στους οικείους καταλόγους, αθέτησε τη διαδικαστική υποχρέωσή του, αφενός, να παράσχει επαρκή αιτιολογία και, αφετέρου, να διασφαλίσει το δικαίωμα άμυνας και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος.
6. Με τον έκτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι η προσφυγή του θα πρέπει να γίνει επίσης δεκτή, αν γίνει δεκτή η προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-497/10, Divandari Bank κατά Συμβουλίου ή η προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-496/10, Bank Mellat κατά Συμβουλίου.
____________1 - Απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71).2 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11).3 - Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010, L 195, σ. 39).4 - Κανονισμός (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ 2010, L 281, σ. 1).