Language of document : ECLI:EU:F:2012:88

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(τρίτο τμήμα)

της 20ής Ιουνίου 2012

Υπόθεση F‑66/11

Alma Yael Cristina

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Γενικός διαγωνισμός – Απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού περί αποκλεισμού από τις δοκιμασίες αξιολογήσεως – Ένδικα βοηθήματα – Ένδικη προσφυγή ασκηθείσα πριν από την έκδοση αποφάσεως επί της διοικητικής ενστάσεως – Παραδεκτό – Ειδικοί όροι συμμετοχής στον διαγωνισμό – Απαιτούμενη επαγγελματική πείρα»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 104α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO/AST/111/10 με την οποία δεν της επετράπη η συμμετοχή στις δοκιμασίες αξιολογήσεως του εν λόγω διαγωνισμού και, αφετέρου, την εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποκατάσταση της ζημίας που θεωρεί ότι υπέστη λόγω της αποφάσεως αυτής.

Απόφαση:      Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Απόφαση εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Προαιρετικός χαρακτήρας – Υποβολή – Συνέπειες – Διατήρηση του δικαιώματος άμεσης προσφυγής στο δικαστήριο της Ένωσης

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Διαγωνισμός – Διαγωνισμός βάσει τίτλων και εξετάσεων – Όροι συμμετοχής – Προσκομισθέντα πτυχία ή πιστοποιημένη επαγγελματική πείρα – Εκτίμηση της εξεταστικής επιτροπής – Δικαστικός έλεγχος – Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρα 2, εδ. 2, και 5)

1.      Όταν ένας αποκλεισθείς από διαγωνισμό υποψήφιος βάλλει κατά αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του εν λόγω διαγωνισμού, δεν είναι αναγκαίο να έχει προηγουμένως υποβάλει διοικητική ένσταση κατά της αποφάσεως που αμφισβητεί. Αν ο εν λόγω υποψήφιος απευθυνθεί εντούτοις στην Αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, η ενέργειά του αυτή, ανεξαρτήτως της νομικής σημασίας της, δεν μπορεί να έχει ως συνέπεια τη στέρηση από τον υποψήφιο του δικαιώματός του να προσφύγει άμεσα ενώπιον του δικαστή. Το δε παραδεκτό της προσφυγής αυτής ενώπιον του δικαστή δεν μπορεί να εξαρτάται από την προϋπόθεση της περατώσεως της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας κατά το άρθρο 91 του ΚΥΚ, καθόσον η προϋπόθεση αυτή εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση προσφυγών για τις οποίες είναι υποχρεωτική η υποβολή προηγούμενης διοικητικής ενστάσεως.

Συναφώς, η τήρηση των επιταγών ασφάλειας δικαίου δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εφαρμογή στην περίπτωση άμεσης προσφυγής ενώπιον δικαστή μιας προϋποθέσεως παραδεκτού που δεν αποτελεί στοιχείο συνυφασμένο με μια τέτοια προσφυγή, καθόσον τούτο θα συνεπαγόταν περιορισμό του δικαιώματος των αποκλεισθέντων υποψηφίων να βάλουν απευθείας ενώπιον του δικαστή κατά αποφάσεως εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού. Όσον αφορά την τήρηση της αρχής της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, ο καλύτερος τρόπος τηρήσεως της αρχής αυτής είναι να εκδικαστεί η άμεση προσφυγή από τον δικαστή χωρίς να ληφθεί υπόψη το πιθανό περιεχόμενο μη υποβληθείσας διοικητικής ενστάσεως.

(βλ. σκέψεις 38, 40, 42, 50 και 51)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 30 Νοεμβρίου 1978, 4/78, 19/78 και 28/78, Salerno κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 10

ΓΔΕΕ: 20 Ιουνίου 1990, T‑133/89, Burban κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 17

2.      Στην εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού απόκειται να εκτιμήσει, κατά περίπτωση, κατά πόσον η προβαλλόμενη από κάθε υποψήφιο επαγγελματική πείρα αντιστοιχεί στο απαιτούμενο από την προκήρυξη διαγωνισμού επίπεδο. Η εξεταστική επιτροπή διαθέτει επ’ αυτού διακριτική εξουσία, στο πλαίσιο των σχετικών με διαδικασίες διαγωνισμών διατάξεων του ΚΥΚ, ως προς την εκτίμηση της προγενέστερης επαγγελματικής πείρας των υποψηφίων, όσον αφορά τόσο τη φύση και τη διάρκειά της όσο και την περισσότερο ή λιγότερο στενή σχέση που μπορεί αυτή να έχει με τις απαιτήσεις της προς πλήρωση θέσεως. Στο πλαίσιο του ελέγχου νομιμότητας που ασκεί, ο δικαστής της Ένωσης πρέπει να περιορίζεται στην εξακρίβωση του ζητήματος αν η άσκηση της εξουσίας αυτής είναι προδήλως εσφαλμένη.

Συναφώς, η εξεταστική επιτροπή διαγωνισμού, προκειμένου να εξακριβώσει αν πληρούνται οι όροι συμμετοχής στον διαγωνισμό, μπορεί να λάβει υπόψη μόνον τα στοιχεία που παρέχουν οι υποψήφιοι με τη αίτηση υποψηφιότητάς τους καθώς και τα δικαιολογητικά που οφείλουν να προσκομίσουν προς στήριξη της αιτήσεώς τους, και ουδόλως υποχρεούται να ζητήσει από τους υποψηφίους επιπλέον δικαιολογητικά ή να προβεί η ίδια σε έρευνες προκειμένου να εξακριβώσει αν ο ενδιαφερόμενος πληρούσε το σύνολο των όρων της προκηρύξεως του διαγωνισμού. Από το άρθρο 2, δεύτερο εδάφιο, του παραρτήματος III του ΚΥΚ προκύπτει ότι οι διατάξεις του παρέχουν στην εξεταστική επιτροπή διαγωνισμού απλή ευχέρεια να ζητήσει από τους υποψηφίους επιπλέον πληροφορίες, όταν έχει αμφιβολίες ως προς το περιεχόμενο προσκομισθέντος δικαιολογητικού. Δεν είναι δυνατόν, στο πλαίσιο αυτό, να μετατρέπεται σε υποχρέωση μια απλή ευχέρεια που ο νομοθέτης αναγνωρίζει στην εξεταστική επιτροπή διαγωνισμού.

(βλ. σκέψεις 67 έως 69, 80 και 81)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 21 Νοεμβρίου 2000, T‑214/99, Carrasco Benítez κατά Επιτροπής, σκέψεις 71 και 78· 25 Μαρτίου 2004, T‑145/02, Petrich κατά Επιτροπής, σκέψη 37· 31 Ιανουαρίου 2006, T‑293/03, Giulietti κατά Επιτροπής, σκέψεις 65 και 66

ΔΔΔΕΕ: 1 Ιουλίου 2010, F‑40/09, Časta κατά Επιτροπής, σκέψεις 58 και 67 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία