Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 18 Αυγούστου 2023 – Lear Corporation Hungary Autóipari Gyártó Kft. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága
(Υπόθεση C-532/23, Lear Corporation Hungary)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Fővárosi Törvényszék
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Lear Corporation Hungary Autóipari Gyártó Kft.
Καθής: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχουν το άρθρο 183 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ 1 του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (οδηγία ΦΠΑ), καθώς και οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι, σε περίπτωση που ένας φορολογούμενος ζητεί την επιστροφή φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), τον οποίο δεν μπορούσε προηγουμένως να ζητήσει λόγω εφαρμογής νομοθετικής ρυθμίσεως η οποία κηρύχθηκε αντίθετη προς το κοινοτικό δίκαιο με απόφαση του Δικαστηρίου, η εν λόγω αίτηση επιστροφής περιλαμβάνει συγχρόνως και αίτημα καταβολής τόκων υπερημερίας, λαμβανομένου υπόψη του παρεπόμενου χαρακτήρα των τόκων και του γεγονότος ότι το αίτημα καταβολής τόκων υπερημερίας διέπεται από την ίδια εθνική διάταξη που καθορίζει τις προϋποθέσεις επιστροφής του ΦΠΑ, του οποίου η καθυστερημένη επιστροφή προκάλεσε την υπερημερία;
Συνάδει με τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας και, ιδίως, με την αρχή της φορολογικής ουδετερότητας η πρακτική κράτους μέλους κατά την οποία, στο πλαίσιο διοικητικής φορολογικής διαδικασίας, η μεταγενέστερη αξίωση του φορολογουμένου για καταβολή τόκων υπερημερίας απορρίπτεται κατ’ εφαρμογήν της αρχής της διαθέσεως, για τον λόγο ότι η αρχική αξίωση καταβολής των εν λόγω τόκων, η οποία προκάλεσε την κίνηση της διαδικασίας, δεν περιελάμβανε την πρόσθετη χρονική περίοδο που περιλαμβάνεται στη μεταγενέστερη αξίωση, με αποτέλεσμα η τελευταία να χαρακτηρίζεται ως νέα αξίωση και να κηρύσσεται παραγεγραμμένη, μολονότι η ίδια η φορολογική αρχή έκρινε ότι δεν δεσμεύεται καθόλου από την αρχική αίτηση του φορολογουμένου κατ’ εφαρμογήν της αρχής της διαθέσεως, αλλά επικαλέσθηκε την εν λόγω αρχή μόνον αναφορικά με τους τόκους υπερημερίας που ζητήθηκαν για χρονική περίοδο που δεν ήταν ακόμη γνωστή κατά τον χρόνο εγέρσεως της αξιώσεως που κίνησε τη διαδικασία, δεδομένου ότι η περίοδος αυτή καθορίστηκε νομολογιακώς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής;
Μπορεί να θεωρηθεί ότι, υπό το πρίσμα των αρχών της ισοδυναμίας, της αποτελεσματικότητας και της φορολογικής ουδετερότητας, μία μεταγενέστερη αξίωση που ασκείται στο πλαίσιο διοικητικής φορολογικής διαδικασίας και θεμελιώνεται στη νομολογία των δικαστηρίων είναι συμπληρωματική, άλλως τροποποιητική της αρχικής αξιώσεως που προκάλεσε την κίνηση της διαδικασίας, όταν οι δύο αξιώσεις διαφέρουν μεταξύ τους μόνον ως προς την περίοδο καταβολής των τόκων;
Είναι συμβατή με τις αρχές της ισοδυναμίας, της αποτελεσματικότητας και της φορολογικής ουδετερότητας η πρακτική κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία αξίωση που ασκήθηκε μετά τη λήξη της προθεσμίας παραγραφής κηρύσσεται παραγεγραμμένη, χωρίς να εξετάζεται αν συντρέχουν νόμιμοι λόγοι που θα μπορούσαν να αναστείλουν ή να διακόψουν την παραγραφή, λαμβανομένων ιδίως υπόψη της πρώτης αξιώσεως που άσκησε η προσφεύγουσα το 2014 και του γεγονότος ότι, μολονότι η ισχύουσα νομοθεσία δεν τροποποιήθηκε κατά τη διάρκεια της προθεσμίας παραγραφής, εντούτοις, δεδομένου ότι η εν λόγω νομοθεσία προέβλεπε μόνον τις προϋποθέσεις για την επιστροφή του ΦΠΑ, το Kúria (Ανώτατο Δικαστήριο, Ουγγαρία) και το Δικαστήριο, ελλείψει σχετικής νομοθεσίας, καθόρισαν με τις αποφάσεις τους και μέσω μιας διασταλτικής ερμηνείας της εν λόγω νομοθεσίας τις προϋποθέσεις για την καταβολή τόκων υπερημερίας, με αποτέλεσμα, κατά ένα κρίσιμο διάστημα της πενταετούς περιόδου παραγραφής, οι κανόνες που διέπουν την αξίωση καταβολής τόκων υπερημερίας όχι μόνο να μην είναι γνωστοί και σαφείς στους φορολογούμενους, αλλά να μην υφίστανται καν υπό τη μορφή νομοθετικής διατάξεως;
____________
1 ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.