Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2010 - ClientEarth κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-449/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: ClientEarth (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Transport & Environment (Βρυξέλλες, Βέλγιο), Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και BirdLife International (Cambridge, Ηνωμένο Βασίλειο), (εκπρόσωπος: S. Hockman QC)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγόντων
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της 20ής Ιουλίου 2010, την εκ του νόμου αρνητική απάντηση βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001
1, με την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε να παράσχει στους προσφεύγοντες πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που περιείχαν περιβαλλοντικά πληροφοριακά στοιχεία·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να παράσχει πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα που ζητήθηκαν και προσδιορίστηκαν κατά την εξέταση της αιτήσεως της 2ας Απριλίου 2010 και της επιβεβαιωτικής αιτήσεως της 8ης Ιουνίου 2010, εκτός αν προστατεύονται από την απόλυτη εξαίρεση του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 1049/2001, αμελλητί και χωρίς οποιαδήποτε απάλειψη· και
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα των προσφευγόντων, δυνάμει του άρθρου 87 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων των παρεμβαινόντων.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την παρούσα προσφυγή, οι προσφεύγοντες ζητούν, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως της Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα των προσφευγόντων να έχουν πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που περιείχαν περιβαλλοντικά πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με την εκπομπή αερίων θερμοκηπίου λόγω παραγωγής βιοκαυσίμων, τα οποία κατήρτισε και/ ή χρησιμοποίησε η Επιτροπή στο πλαίσιο συντάξεως της εκθέσεως που προβλέπει το άρθρο 19, παράγραφος 6, της οδηγίας 2009/28/ΕΚ
2.
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως:
Πρώτον, υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 7, παράγραφος 3, και 8, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001, διότι δεν εξέθεσε λεπτομερώς τους λόγους για τους οποίους ζητήθηκαν οι παρατάσεις που δόθηκαν στις 27 Απριλίου 2010 και 29 Ιουνίου 2010.
Δεύτερον, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 7, παράγραφος 1, και 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 1049/2001, διότι δεν εξέθεσε λεπτομερώς τους λόγους αρνήσεως της παροχής προσβάσεως σε κάθε έγγραφο. Στις 20 Ιουλίου 2010, ημερομηνία παρελεύσεως της προθεσμίας που προβλέπει ο κανονισμός, η Επιτροπή αρνήθηκε να παράσχει πρόσβαση στα υπόλοιπα έγγραφα χωρίς να εκθέσει λεπτομερώς τους λόγους αρνήσεώς της, όπως επιβάλλουν ο κανονισμός και η νομολογία.
Τρίτον, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η καθής παρέβη το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 λόγω μη συγκεκριμένης και αυτοτελούς αξιολογήσεως του περιεχομένου κάθε εγγράφου. Μέχρι τις 20 Ιουλίου 2010, ημερομηνία παρελεύσεως της προθεσμίας που προβλέπει ο κανονισμός, η Επιτροπή δεν προέβη ούτε γνωστοποίησε τη διενέργεια συγκεκριμένης και αυτοτελούς αξιολογήσεως, προκειμένου να καθορισθεί αν όλα τα έγγραφα ή ορισμένα από αυτά εμπίπτουν στην εξαίρεση από τον γενικό κανόνα της παροχής προσβάσεως σε όλα τα έγγραφα.
Τέταρτον, ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 7 και 8 του κανονισμού 1049/2001 και το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006
3, διότι δεν εκπλήρωσε τις εκ του νόμου απορρέουσες υποχρεώσεις της κατά τη διάρκεια της αποτελούμενης από δύο στάδια διοικητικής διαδικασίας. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή αρνήθηκε να παράσχει πρόσβαση στα έγγραφα και δεν προέβαλε κανένα λόγο για τη θεμελίωση εξαιρέσεως που να δικαιολογεί την άρνηση προσβάσεως στα έγγραφα αυτά.