Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2011 - Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-433/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ehab Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κηρύξει την προσφυγή του παραδεκτή και βάσιμη·

να ακυρώσει την απόφαση 2011/273/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 9ης Μαΐου 2011, και τις εκτελεστικές της πράξεις (και ειδικότερα, την απόφαση 2011/302/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, η οποία περιλαμβάνει το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων επί των οποίων εφαρμόζονται τα περιοριστικά μέτρα που προβλέπει η απόφαση 2011/273/ΚΕΠΠΑ), καθώς και τον κανονισμό (ΕΕ) 442/2011 του Συμβουλίου, της 9ης Μαΐου 2011, και τις εκτελεστικές του πράξεις [δηλαδή τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 504/2011 του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, και το διορθωτικό του], κατά το μέρος που αφορούν τον προσφεύγοντα·

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος πραγματικής δικαστικής προστασίας που προβλέπεται από τα άρθρα 6 και 13 της Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (στο εξής: ΕΣΔΑ), καθώς και από τα άρθρα 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στο μέτρο που προσάπτει στο Συμβούλιο ότι η αιτιολογία που παρατέθηκε δεν στοιχεί με την προβλεπόμενη από το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρέωση των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως διατείνεται ότι τα βαλλόμενα μέτρα περιορίζουν με αδικαιολόγητο και δυσανάλογο τρόπο τα θεμελιώδη δικαιώματα του προσφεύγοντος, και ειδικότερα τα δικαιώματά του ιδιοκτησίας που προβλέπονται από το άρθρο 1 του πρώτου προσθέτου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και από το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαίωμά του σεβασμού της τιμής και υπολήψεώς του που προβλέπεται από τα άρθρα 8 και 10 της ΕΣΔΑ, την ελευθερία του ασκήσεως των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων που προβλέπεται από τα άρθρα 15 και 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, τέλος, το τεκμήριο αθωότητας που προβλέπεται από το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και από το άρθρο 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

____________