Odwołanie wniesione w dniu 28 sierpnia 2013 r. przez CC od wyroku wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-9/12 CC przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-457/13 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: CC (Bridel, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Maximini)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

uchylenie wyroku wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej (SSP) w sprawie F-9/12 CC przeciwko Parlamentowi Europejskiemu;

tym samym, uznanie dopuszczalności wniosku wnoszącego odwołanie o naprawienie szkody poniesionej w związku z działaniem strony przeciwnej;

wydanie rozstrzygnięcia uwzględniającego żądania przedstawione przez wnoszącego odwołanie w pierwszej instancji;

obciążenie drugiej strony postępowania kosztami obu instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi osiem zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że SSP niesłusznie nie zarządził koniecznych środków dowodowych i z tego względu dopuścił się oczywistego błędu w ocenie co do utraty przez stronę skarżącą szansy zatrudnienia w Parlamencie od czerwca 2005 r.

Zarzut drugi dotyczący błędu co do prawa i oczywistego błędu w ocenie a pomocniczo wypaczenia faktów w zakresie, w jakim SSP wywiódł, że Rada została poinformowana o istnieniu listy przydatności do pracy, na której widniało nazwisko strony skarżącej.

Zarzut trzeci dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie, wypaczenia faktów, braków w uzasadnieniu oraz nieustosunkowania się do zarzutu w zakresie, w jakim SSP nie ustosunkował się do podniesionych przez stronę skarżącą zarzutów stwarzania przez Parlament przeszkód w jej zatrudnieniu przez instytucje i organy Unii, braku informacji o istnieniu listy przydatności do pracy i okoliczności, że EPSO otrzymało zezwolenie wpisania strony skarżącej do swojej bazy danych i rozpowszechnienia tej informacji.

Zarzut czwarty dotyczący błędu co do prawa i wypaczenia faktów w zakresie, w jakim SSP: i) niesłusznie stwierdził, że Parlament nie miał obowiązku prawnego rozpowszechnienia listy przydatności do pracy wśród wszystkich instytucji i organów Unii, ii) nie wyciągnął konsekwencji z naruszenia zasady równego traktowania, dobrej administracji i pewności prawa oraz iii) nie dokonał analizy dokumentów.Zarzut piąty dotyczący wypaczenia faktów i oczywistego błędu w ocenie co do informacji o przedłużeniu ważności listy przydatności do pracy, ponieważ SSP stwierdził, że Rada oraz inne instytucje i organy Unii miały wiedzę o przedłużeniu ważności listy przydatności do pracy w okresie od czerwca do sierpnia 2007 r.Zarzut szósty dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie, wypaczenia faktów oraz niezbadania ich w zakresie, w jakim SSP stwierdził, że przedłużony okres ważności listy przydatności do pracy wobec innych laureatów nie oznaczał nierównego traktowania w stosunku do strony skarżącej.Zarzut sódmy dotyczący błędu co do prawa i oczywistego błędu w ocenie w zakresie, w jakim SSP nie wywiódł wniosków, jakie same się narzucały w związku ze zniszczeniem przez Parlament dokumentów dotyczących sytuacji strony skarżącej.Zarzut ósmy dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie oraz pomocniczo wypaczenia faktów, niezarządzenia środków dowodowych i braku uzasadnienia w zakresie, w jakim SSP nie uwzględnił rzeczywistej sytuacji strony skarżącej oraz błędnego zachowania Parlamentu podczas analizy istnienia utraty szansy zatrudnienia oraz oceny poniesionej szkody.