Language of document : ECLI:EU:T:2021:718

WYROK SĄDU (dziesiąta izba)

z dnia 20 października 2021 r.(*)

Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający spiralną gumkę do włosów – Ujawnienie wcześniejszych wzorów – Ujawnienie w Internecie – Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 – Równość broni – Dowody przedstawione po raz pierwszy przed Sądem

W sprawie T‑823/19

JMS Sports sp. z o.o., z siedzibą w Łodzi (Polska), którą reprezentowali D. Piróg i J. Słupski, adwokaci,

strona skarżąca,

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), który reprezentowały E. Śliwińska i D. Walicka, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

w której drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą EUIPO, występującą przed Sądem w charakterze interwenienta, jest

InterVion S.A., z siedzibą w Warszawie (Polska), którą reprezentowali T. Grucelski i T. Gawliczek, adwokaci,

mającej za przedmiot skargę na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 13 września 2019 r. (sprawa R 1573/2018‑3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru między Inter‑Vion a JMS Sports,

SĄD (dziesiąta izba),

w składzie: A. Kornezov, prezes, E. Buttigieg (sprawozdawca) i K. Kowalik‑Bańczyk, sędziowie,

sekretarz: R. Ūkelytė, administratorka,

po zapoznaniu się ze skargą złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 4 grudnia 2019 r.,

po zapoznaniu się z odpowiedzią EUIPO na skargę złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 31 marca 2020 r.,

po zapoznaniu się z odpowiedzią interwenienta na skargę złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 23 marca 2020 r.,

uwzględniwszy wystosowane przez Sąd do stron pytania na piśmie oraz odpowiedzi stron na te pytania, złożone w sekretariacie Sądu w dniach 25 i 30 listopada oraz 1 grudnia 2020 r.,

po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 15 stycznia 2021 r.,

wydaje następujący

Wyrok

 Okoliczności powstania sporu

1        Strona skarżąca, JMS Sports sp. z o.o., jest właścicielem wzoru wspólnotowego zgłoszonego w dniu 24 czerwca 2010 r. do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) i zarejestrowanego pod numerem 1723677‑0001, na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. 2002, L 3, s. 1), dla produktów określonych jako „spinki do włosów”, należących do klasy 28.03 w rozumieniu Porozumienia z Locarno ustanawiającego międzynarodową klasyfikację wzorów przemysłowych z dnia 8 października 1968 r.

2        Sporny wzór wygląda następująco:

Image not found

3        W dniu 3 stycznia 2017 r. interwenient, spółka Inter‑Vion S.A., złożyła wniosek o unieważnienie prawa do spornego wzoru na podstawie art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002 w związku z art. 5 i 6 wspomnianego rozporządzenia. Interwenient podniósł, że sporny wzór jest pozbawiony nowości i indywidualnego charakteru, w szczególności w stosunku do następujących dwóch wzorów:

–        przedstawionego poniżej wzoru Fancy Fane, ujawnionego w dniu 29 listopada 2009 r. na stronie internetowej http://faneaccessories.blogspot.fr/2009/11 (zwanej dalej stroną internetową lub blogiem faneaccessories.blogspot):

Image not found

Image not found

–        wzoru SwirliDo, ujawnionego w dniu 1 listopada 2009 r. na stronie internetowej http://nouveaucheap.blogspot.com/2009/11 (zwanej dalej stroną internetową lub blogiem nouveaucheap.blogspot) i zawartego również w zrzucie ekranu strony internetowej facialwork.com z dnia 10 czerwca 2009 r., uzyskanego poprzez usługę archiwizacji stron internetowych https://archive.org, znaną również pod nazwą Wayback Machine. Wzór SwirliDo wygląda następująco:

Image not found

Image not found

4        Decyzją z dnia 26 czerwca 2018 r. Wydział Unieważnień unieważnił prawo do spornego wzoru ze względu na to, że jest on pozbawiony nowości w rozumieniu art. 5 rozporządzenia nr 6/2002 w stosunku do wzoru SwirliDo.

5        W dniu 13 sierpnia 2018 r. skarżąca, działając na podstawie art. 55–60 rozporządzenia nr 6/2002, wniosła odwołanie od decyzji Wydziału Unieważnień.

6        Decyzją z dnia 13 września 2019 r. (zwaną dalej „zaskarżoną decyzją”) Trzecia Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie, o którym mowa w pkt 5 powyżej. Uznała ona, że ujawnienie wcześniejszych wzorów zostało należycie udowodnione i że wzory te nie pozwalają na uznanie spornego wzoru za nowy. W tym względzie Izba Odwoławcza stwierdziła między innymi z jednej strony, że skarżąca nie zdołała podważyć wiarygodności dowodów na ujawnienie wcześniejszych wzorów Fancy Fane i SwirliDo na co najmniej dwóch stronach internetowych wymienionych w pkt 3 powyżej, oraz z drugiej strony – że sporny wzór jest identyczny z dwoma wcześniejszymi wzorami, o których mowa powyżej, a zatem jest pozbawiony nowości w rozumieniu art. 5 rozporządzenia nr 6/2002. W tym kontekście Izba Odwoławcza zauważyła, że strona skarżąca w żadnym momencie postępowania administracyjnego nie przedstawiła argumentów mających na celu wykazanie różnic między spornym wzorem a dwoma wskazanymi powyżej wcześniejszymi wzorami.

 Żądania stron

7        Skarżąca wnosi do Sądu o:

–        stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

–        obciążenie EUIPO kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą w ramach postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO;

–        nakazanie interwenientowi pokrycia własnych kosztów.

8        EUIPO i interwenient wnoszą do Sądu o:

–        oddalenie skargi;

–        obciążenie skarżącej kosztami postępowania.

 Co do prawa

 W przedmiocie dopuszczalności załączników od A.5 do A.16 do skargi

9        EUIPO, popierane przez interwenienta, utrzymuje, że załączniki od A 5 do A 16 do skargi stanowią dowody, których nie przedstawiono w postępowaniu administracyjnym, a zatem dowody, które przedstawiono po raz pierwszy przed Sądem. EUIPO uściśla, że skarżąca miała możliwość przedstawienia tych dowodów w toku postępowania administracyjnego, lecz tego nie uczyniła. Wywodzi ono stąd, że załączniki, o których mowa powyżej, winny zostać odrzucone jako niedopuszczalne.

10      W odpowiedzi skarżąca podnosi, że załączniki od A.5 do A.16 do skargi nie stanowią niedopuszczalnych dowodów i nie zmieniają przedmiotu sporu. Zdaniem skarżącej załączniki te nie stanowią dowodu, lecz służą jedynie ułatwieniu zrozumienia jej argumentacji dotyczącej, między innymi, możliwości manipulowania informacjami pochodzącymi ze stron internetowych, takich jak blogi. Skarżąca uściśla, że dokumenty zawarte w wyżej wymienionych załącznikach mogą być tworzone w każdej chwili przy użyciu ogólnie dostępnych narzędzi informatycznych.

11      Należy przypomnieć, że celem skargi wniesionej do Sądu jest kontrola zgodności z prawem decyzji izb odwoławczych EUIPO w rozumieniu art. 61 rozporządzenia nr 6/2002, przy czym zgodność ta powinna być oceniana w świetle informacji, którymi dysponowały one w chwili wydawania tych decyzji (zob. podobnie postanowienie z dnia 13 września 2011 r., Wilfer/OHMI, C‑546/10 P, niepublikowane, EU:C:2011:574, pkt 41 i przytoczone tam orzecznictwo). Wynika stąd, że zadaniem Sądu nie jest ponowne rozpoznanie stanu faktycznego w świetle dokumentów przedstawionych przed nim po raz pierwszy [zob. wyrok z dnia 27 lutego 2018 r., Gramberg/EUIPO – Mahdavi Sabet (Futerał do telefonu komórkowego), T‑166/15, EU:T:2018:100, pkt 17 i przytoczone tam orzecznictwo].

12      Z akt sprawy wynika, że choć miała ona taką możliwość, skarżącą nie przedstawiła dokumentów stanowiących załączniki od A.5 do A.16 Izbie Odwoławczej, lecz przedłożyła je po raz pierwszy Sądowi. Zatem zgodnie z orzecznictwem przytoczonym w pkt 11 powyżej dokumenty te należy odrzucić jako niedopuszczalne, ponieważ nie mieszczą się one w ramach stanu faktycznego sporu istniejącego przed Izbą Odwoławczą i w związku z tym nie mogą być brane pod uwagę przy kontroli zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.

13      Wniosku tego nie podważa twierdzenie skarżącej, że wspomniane powyżej dokumenty zostały uzyskane przy użyciu ogólnodostępnych narzędzi, takich jak wyszukiwarka internetowa Google i Wayback Machine, i mogą być w każdej chwili odtworzone. Ta okoliczność, na którą powołuje się skarżąca, nie ma bowiem wpływu na stwierdzenie, że gdyby Sąd uwzględnił w ramach dokonywanej przez siebie oceny wskazane wyżej dowody, dokonałby ponownej analizy okoliczności faktycznych w świetle dokumentów, które nie zostały przedstawione Izbie Odwoławczej, przekraczając w ten sposób granice kontroli zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, jaką powinien przeprowadzić na podstawie art. 61 rozporządzenia nr 6/2002.

14      Na podstawie powyższych rozważań załączniki A.5 do A.16 do skargi należy odrzucić jako niedopuszczalne.

 Co do istoty

15      Na poparcie skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty, dotyczące naruszenia, odpowiednio, art. 5 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002, zasady rozkładu ciężaru dowodu oraz zasady równości broni.

 W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego naruszenia art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 w związku z art. 7 ust. 1 rzeczonego rozporządzenia

16      W ramach niniejszego zarzutu skarżąca kwestionuje pierwszeństwo publicznego udostępnienia wzoru identycznego ze spornym wzorem w rozumieniu art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002. W szczególności kwestionuje ona moc dowodową dowodów przedstawionych przez interwenienta w celu wykazania pierwszeństwa tego udostępnienia. Skarżąca nie kwestionuje natomiast identyczności, w rozumieniu art. 5 rozporządzenia nr 6/2002, rozpatrywanych wzorów, którymi są gumki do włosów w kształcie spirali.

17      EUIPO i interwenient kwestionują argumentację skarżącej.

18      Artykuł 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002 przewiduje w szczególności, że wzór wspólnotowy może zostać uznany za nieważny, jeśli nie spełnia wymogu związanego z nowością, o którym mowa w art. 5 rzeczonego rozporządzenia.

19      Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 zarejestrowany wzór uważa się za nowy, jeśli identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przed datą zgłoszenia do rejestracji wzoru, o którego ochronę się wnosi, lub, jeśli wystąpiono o pierwszeństwo, przed datą pierwszeństwa.

20      Artykuł 5 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002 uściśla ponadto, że wzory uważa się za identyczne, jeżeli ich cechy różnią się jedynie nieistotnymi szczegółami.

21      Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 do celów stosowania, między innymi, art. 5 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia uważa się, że wzór został udostępniony publicznie, jeżeli został opublikowany po zarejestrowaniu lub w inny sposób lub wystawiony, wykorzystany w handlu lub w inny sposób ujawniony przed datą dokonania zgłoszenia do rejestracji wzoru, o którego ochronę wniesiono, z wyjątkiem przypadków, gdy wydarzenia te nie mogły stać się dostatecznie znane podczas zwykłego toku prowadzenia spraw środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży działającym w Unii Europejskiej. Przy tym wzoru nie uważa się za udostępniony publicznie, jeżeli został on ujawniony jedynie osobie trzeciej pod wyraźnym lub dorozumianym warunkiem zachowania poufności.

22      Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem wzór jest uznawany za ujawniony z chwilą, gdy strona powołująca się na to ujawnienie dowiedzie faktów świadczących o tym ujawnieniu (zob. wyrok z dnia 27 lutego 2018 r., Futerał do telefonu komórkowego, T‑166/15, EU:T:2018:100, pkt 22 i przytoczone tam orzecznictwo).

23      Ponadto ujawnienia wcześniejszego wzoru nie można udowodnić za pomocą przypuszczeń i domniemań, musi się ono opierać na konkretnych i obiektywnych dowodach, które wykazują faktyczne ujawnienie wcześniejszego wzoru na rynku (zob. wyrok z dnia 27 lutego 2018 r., Futerał do telefonu komórkowego, T‑166/15, EU:T:2018:100, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo).

24      Z orzecznictwa wynika także, że oceny dowodów przedstawionych przez podmiot wnoszący o unieważnienie prawa do wzoru należy dokonywać w świetle innych dowodów. O ile bowiem niektóre z tych dowodów mogą być same w sobie niewystarczające, aby wykazać ujawnienie wcześniejszego wzoru, o tyle gdy są one rozpatrywane w powiązaniu lub łącznie z innymi dokumentami lub informacjami, mogą przyczynić się do wykazania ujawnienia (zob. wyrok z dnia 27 lutego 2018 r., Futerał do telefonu komórkowego, T‑166/15, EU:T:2018:100, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo).

25      Ponadto zgodnie z orzecznictwem by dokonać oceny mocy dowodowej dokumentu, należy zweryfikować prawdopodobieństwo i prawdziwość zawartych w nim informacji. Należy wziąć pod uwagę w szczególności pochodzenie dokumentu, okoliczności jego sporządzenia oraz jego adresata, a następnie na podstawie jego treści zadać sobie pytanie, czy wydaje się on sensowny i wiarygodny (zob. wyrok z dnia 27 lutego 2018 r., Futerał do telefonu komórkowego, T‑166/15, EU:T:2018:100, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo).

26      Ani rozporządzenie nr 6/2002, ani rozporządzenie Komisji (WE) nr 2245/2002 z dnia 21 października 2002 r. wykonujące rozporządzenie nr 6/2002 (Dz.U. 2002, L 341, s. 28) nie określa obligatoryjnej formy dowodów, które muszą zostać przedstawione przez występującego z wnioskiem o unieważnienie prawa do wzoru w celu wykazania ujawnienia wcześniejszego wzoru przed datą zgłoszenia do rejestracji spornego wzoru. Wynika stąd, po pierwsze, że wnoszący o unieważnienie może swobodnie dokonać wyboru dowodu, który uzna za właściwy, aby przedstawić go EUIPO celem poparcia swojego wniosku o unieważnienie, a po drugie, że EUIPO powinno rozpatrzyć wszystkie przedstawione dowody, aby dokonać stwierdzenia, czy faktycznie wykazują one ujawnienie wcześniejszego wzoru [zob. wyrok z dnia 13 czerwca 2019 r., Visi/one/EUIPO – EasyFix (Plakietka informacyjna dla pojazdów), T‑74/18, EU:T:2019:417, pkt 21 i przytoczone tam orzecznictwo].

27      W niniejszej sprawie z pkt 4 i 24 zaskarżonej decyzji wynika, że w celu ustalenia, że wcześniejsze wzory zostały ujawnione, Izba Odwoławcza oparła się przede wszystkim na następujących dowodach przedstawionych przez interwenienta:

–        zrzut ekranu strony internetowej faneaccessories.blogspot ukazujący wzór Fancy Fane, z dnia 29 listopada 2009 r. (zob. pkt 3 tiret pierwsze powyżej);

–        zrzut ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot ukazujący wzór SwirliDo, z dnia 1 listopada 2009 r. (zob. pkt 3 tiret drugie powyżej);

–        zrzut ekranu strony internetowej facialwork.com z dnia 10 lipca 2009 r., uzyskany za pomocą Wayback Machine, zawierający wzmiankę o wzorze SwirliDo (zob. pkt 3 tiret drugie powyżej).

28      Ponadto, jak wynika z pkt 33 zaskarżonej decyzji, Izba Odwoławcza wzięła również pod uwagę dodatkowe dowody przedstawione przez interwenienta w celu wykazania autentyczności zrzutów ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot dotyczących wzoru SwirliDo. Tymi dodatkowymi dowodami były:

–        opublikowane w 2009 r. na stronie internetowej nouveaucheap.blogspot wpisy dotyczące produktów kosmetycznych innych niż gumki do włosów;

–        zrzut ekranu przedstawiający wyniki wyszukiwania w Google, które potwierdzały, że wpis zatytułowany „SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?” został opublikowany na blogu nouveaucheap.blogspot w dniu 1 listopada 2009 r.;

–        pochodzący ze strony Wayback Machine dokument potwierdzający, że strona internetowa nouveaucheap.blogspot funkcjonowała w 2009 r.

29      Izba Odwoławcza stwierdziła w pkt 25 zaskarżonej decyzji, że pojawienie się wizerunku wzoru w Internecie stanowi wydarzenie, które można określić jako „publikację” w rozumieniu art. 7 rozporządzenia nr 6/2002, i w związku z tym stanowiło ujawnienie, chyba że wydarzenie to nie mogło stać się dostatecznie znane środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży. Wskazała ona w pkt 26 zaskarżonej decyzji, że skarżąca nie zakwestionowała faktu, iż publikacja online może stanowić ujawnienie, lecz podważyła „wiarygodność” lub „rzetelność” zrzutów ekranu stron internetowych faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot.

30      Izba Odwoławcza stwierdziła w pkt 39 zaskarżonej decyzji, że skarżąca nie zdołała podważyć wiarygodności dowodu ujawnienia wcześniejszego wzoru, przynajmniej na stronach internetowych faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot.

31      Ten wniosek Izby Odwoławczej nie jest dotknięty błędem.

32      W tym względzie, w pierwszej kolejności, należy wskazać, że art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 podaje jedynie przykłady potencjalnych przypadków ujawnienia (używając terminów „opublikowany po zarejestrowaniu lub w inny sposób”, wystawiony”, „wykorzystany w handlu”), a nie wyczerpującą listę („w inny sposób ujawniony”). Ponadto zostało już uściślone, że nie istnieje żadne ograniczenie co do miejsca, w jakim musi nastąpić ujawnienie, aby uznać, że wzór został udostępniony publicznie (zob. podobnie wyrok z dnia 13 lutego 2014 r., H. Gautzsch Großhandel, C‑479/12, EU:C:2014:75, pkt 33). Na podstawie tych elementów należy zatwierdzić ustalenie dokonane przez Izbę Odwoławczą w pkt 25 zaskarżonej decyzji, zgodnie z którym pojawienie się wizerunku wzoru w Internecie stanowi wydarzenie, które można zakwalifikować jako „publikację”, a zatem rodzaj „publicznego udostępnienia” w rozumieniu art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002.

33      W drugiej kolejności należy wskazać, że zrzuty ekranu stron internetowych faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot wyraźnie przedstawiały wzory Fancy Fane i SwirliDo, które były identyczne ze spornym wzorem. Ponadto zrzuty ekranu, o których mowa powyżej, wyraźnie pokazywały pełne adresy URL (Uniform Resource Locator) dwóch stron internetowych oraz daty publicznego udostępnienia, czyli, odpowiednio, 29 listopada i 1 listopada 2009 r. Daty te są zaś wcześniejsze niż data złożenia wniosku o rejestrację spornego wzoru, mianowicie 24 czerwca 2010 r.

34      W trzeciej kolejności należy stwierdzić, że zrzut ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot dostarczył dalszych informacji opatrzonych znacznikiem czasu, ukazujących, że wzór SwirliDo został udostępniony publicznie w dniu 1 listopada 2009 r. Te pozostałe informacje opatrzone znacznikiem czasu stanowiły pochodzące z 1 i 2 listopada 2009 r. i uściślające godzinę swojej publikacji komentarze internautów do wpisu zatytułowanego „SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?”, który zawierał recenzję na temat gumek do włosów noszących nazwę handlową SwirliDo.

35      W czwartej kolejności – nie zakwestionowano stwierdzenia zawartego w pkt 22 zaskarżonej decyzji, zgodnie z którym strony internetowe faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot były blogami specjalizującymi się w akcesoriach kosmetycznych i oferującymi prezentacje i recenzje produktów, tak aby zainteresowani odbiorcy mogli obejrzeć te produkty i wymienić opinie na ich temat. Nie zakwestionowano również ustalenia dokonanego w pkt 31 zaskarżonej decyzji, zgodnie z którym dwa wspomniane wyżej blogi były od siebie różne. Okoliczność, że dwa wspomniane wyżej blogi, które są od siebie różne, specjalizują się w dziedzinie akcesoriów kosmetycznych, wzmacnia, z uwagi na charakter omawianych produktów, wartość dowodową zrzutów ekranu tych blogów, przedstawionych jako dowód przez interwenienta.

36      W piątej kolejności należy stwierdzić, że ujawnienie wzoru SwirliDo w 2009 r. znajduje potwierdzenie w następujących trzech elementach materiału dowodowego przedstawionego przed Izbą Odwoławczą. Po pierwsze, potwierdza je zrzut ekranu strony internetowej www.facialwork.com z dnia 10 lipca 2009 r., uzyskany za pomocą Wayback Machine, który to zrzut ekranu odnosi się do produktu SwirliDo – gumek do włosów. Po drugie, potwierdzają je wyniki wyszukiwania w wyszukiwarce Google, które wiążą wzór SwirliDo z rokiem 2009. Po trzecie, potwierdza je wynik wyszukiwania dokonanego za pomocą Wayback Machine, ukazujący, że strona internetowa nouveaucheap.blogspot była aktywna w 2009 r.

37      Dowody przedstawione w pkt 33–36 powyżej, oceniane jako całość, wykazują w sposób wymagany prawem, że wzory Fancy Fane i SwirliDo, które są identyczne ze spornym wzorem, zostały udostępnione publicznie najpóźniej w listopadzie 2009 r. poprzez ich rozpowszechnienie na dwóch stronach internetowych specjalizujących się w dziedzinie akcesoriów kosmetycznych.

38      Wniosek ten nie został podważony przez argumentację skarżącej.

39      W pierwszej kolejności skarżąca utrzymuje, że zrzuty ekranu stron internetowych mają ograniczoną moc dowodową dla celów wykazania publicznego udostępnienia wzoru i muszą zostać potwierdzone bardziej wiarygodnymi dowodami dla celów takiego wykazania. Na poparcie tego twierdzenia skarżąca powołuje się na pkt 5.5.1.5 dokumentu EUIPO zatytułowanego „Wytyczne dotyczące rozpatrywania spraw związanych z zarejestrowanymi wzorami wspólnotowymi” (zwanego dalej „wytycznymi EUIPO dotyczącymi wzorów”) z dnia 1 października 2017 r.

40      Ta argumentacja skarżącej nie może zostać przyjęta.

41      Należy bowiem przypomnieć, że wnoszący o unieważnienie może swobodnie dokonać wyboru dowodu, który uzna za właściwy, aby przedstawić go EUIPO celem poparcia swojego wniosku o unieważnienie, oraz że EUIPO powinno rozpatrzyć wszystkie przedstawione dowody, aby ustalić, czy faktycznie wykazują one ujawnienie wcześniejszego wzoru (zob. pkt 26 powyżej). Należy zatem stwierdzić, że ani obowiązujące przepisy, ani orzecznictwo nie wspierają tezy skarżącej dotyczącej ograniczonej mocy dowodowej zrzutów ekranu.

42      Ponadto, wbrew twierdzeniom skarżącej, jej teza o ograniczonej mocy dowodowej zrzutów ekranu nie znajduje potwierdzania również w wytycznych EUIPO dotyczących wzorów w wersji z dnia 1 października 2018 r., obowiązującej w dniu wydania zaskarżonej decyzji. W pkt 5.5.1.5 tych wytycznych uściślono, że informacje ujawnione w Internecie lub w bazach danych online uznaje się za publicznie dostępne w dniu ich opublikowania. Co prawda wynika z nich, że ze względu na charakter Internetu ustalenie faktycznej daty, w której dana informacja została opublikowana, może okazać się trudne, jednak wskazują one, że data ujawnienia w Internecie jest uznawana za wiarygodną, gdy zachodzi jedna z czterech następujących sytuacji:

–        przedmiotowa strona internetowa oferuje informacje ze znacznikiem czasu na temat historii zmian dokonanych w pliku lub na stronie internetowej (na przykład jako dostępne dla Wikipedii lub automatycznie dołączane do treści, np. wiadomości na forach lub blogach);

–        wyszukiwarki nadają stronie internetowej daty indeksacji;

–        zrzut ekranu strony internetowej posiada konkretną datę; lub

–        informacje dotyczące aktualizacji danej strony internetowej są dostępne w ramach usługi archiwizacji Internetu, takiej jak Wayback Machine.

43      Z powyższego wynika zatem, że wytyczne EUIPO dotyczące wzorów w wersji z dnia 1 października 2018 r. w żaden sposób nie podważają wartości dowodowej zrzutów ekranu przedmiotowych stron internetowych, lecz dostarczają pewnych wyjaśnień w zakresie ustalenia właściwej daty ujawnienia w Internecie. Zaskarżona decyzja jest zgodna ze wspomnianymi powyżej wytycznymi, ponieważ opiera się między innymi na zrzutach ekranu stron internetowych faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot, posiadających, jak wskazano w pkt 33 powyżej, konkretne daty, to jest, odpowiednio, 29 listopada 2009 r. i 1 listopada 2009 r., dowodząc w ten sposób, zgodnie ze wspomnianymi powyżej wytycznymi (zob. pkt 42 tiret trzecie powyżej), daty publicznego udostępnienia wcześniejszych wzorów Fancy Fane i SwirliDo.

44      Z rozważań zawartych w pkt 41–43 powyżej wynika, że należy odrzucić tezę skarżącej dotyczącą ograniczonej wartości dowodowej zrzutów ekranu stron internetowych.

45      W drugiej kolejności skarżąca podnosi, że istnieją szerokie możliwości dokonywania zmian w treści blogów publikowanych na platformie Blogger.com w subdomenie blogspot.com, takich jak blogi faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot w niniejszej sprawie. Zdaniem skarżącej platforma Blogger.com umożliwia tworzenie od podstaw wpisów blogowych z datą wsteczną, jak i zmianę na wcześniejszą daty publikacji wpisów już istniejących. Następnie data ta może zdaniem skarżącej zostać zindeksowana przez wyszukiwarkę Google i wyświetlona w wynikach wyszukiwania, co będzie sprawiało wrażenie, że dany wpis został opublikowany wcześniej niż w rzeczywistości. Skarżąca uściśla, że możliwością antydatowania treści objęte są również komentarze do wpisów publikowanych na platformie Blogger.com. Skarżąca konkluduje, że zwykły, niepotwierdzony na przykład poprzez Wayback Machine zrzut ekranu strony internetowej zawierającej wpis z platformy Blogger.com należy traktować jako jeszcze mniej wiarygodny środek dowodowy niż taki sam zrzut ekranu innych stron internetowych, nieoferujących tak szerokich możliwości modyfikacji kluczowych elementów strony.

46      Skarżąca podnosi również, że okoliczność, iż zgodnie z orzecznictwem sądu Unii strony internetowej Wikipedii nie można uznać za w pełni wiarygodne źródło ze względu na szerokie możliwości zmiany hasła, przemawia za jej tezą, zgodnie z którą proste zrzuty ekranu wpisów publikowanych na platformie Blogspot.com należy traktować z dużą ostrożnością pod względem ich mocy dowodowej.

47      Ponadto skarżąca utrzymuje, że w niniejszej sprawie występują poważne i skonkretyzowane okoliczności stawiające pod znakiem zapytania wiarygodność zrzutów ekranu stron internetowych faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot.

48      W tym względzie skarżąca tłumaczy w istocie, że wyszukiwanie za pomocą wyszukiwarki Google wpisu „TC0100201 – Thick telephone coil rubber band”, pojawiającego się na zrzucie ekranu strony internetowej faneaccessories.blogspot oraz wpisu „SWIRLIDO OR SWIRLIDO’T?”, pojawiającego się na zrzucie ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot nie daje żadnych wyników, jeśli zawężamy to wyszukiwanie do dat zbliżonych domniemanym datom publikacji tych dwóch wpisów. Zdaniem skarżącej ten brak wyniku wyszukiwania za pomocą wyszukiwarki Google budzi wątpliwości co do rzeczywistej daty publikacji wskazanych powyżej wpisów, a w konsekwencji publicznego udostępnienia wzorów Fancy Fane i SwirliDo. Gdyby bowiem dwa wspomniane wpisy zostały faktycznie opublikowane, odpowiednio, w dniu 29 listopada 2009 r. i w dniu 1 listopada 2009 r., to z dużym prawdopodobieństwem zostałyby one zindeksowane przez wyszukiwarkę Google w datach zbliżonych do ich domniemanych dat publikacji, a zatem pojawiłyby się w wynikach dokonanego w Google wyszukiwania. Na poparcie tej argumentacji skarżąca przedłożyła załączniki od A.9 do A.13 do skargi.

49      W odniesieniu do argumentacji skarżącej przedstawionej w pkt 45 powyżej należy zauważyć, że argumentacja ta ma na celu wykazanie, w sposób abstrakcyjny i teoretyczny, możliwości manipulowania treścią blogów. Jak słusznie zaś wskazuje Izba Odwoławcza w pkt 29 zaskarżonej decyzji, sama abstrakcyjna możliwość manipulacji treścią lub datą strony internetowej nie stanowi wystarczającej podstawy do podważenia wiarygodności dowodu w postaci zrzutu ekranu wspomnianej strony internetowej. Wiarygodność ta może zostać podważona jedynie poprzez powołanie się na fakty, które w sposób konkretny sugerują manipulację [zob. podobnie wyroki: z dnia 27 lutego 2018 r., Futerał do telefonu komórkowego, T‑166/15, EU:T:2018:100, pkt 90; z dnia 27 lutego 2020 r., Bog‑Fran/EUIPO – Fabryki Mebli „Forte” (Meble), T‑159/19, niepublikowany, EU:T:2020:77, pkt 28, 29]. Zgodnie z ustaleniami Izby Odwoławczej zawartymi w pkt 29 zaskarżonej decyzji takie fakty mogą obejmować wyraźne oznaki podrobienia, bezsporne sprzeczności w przedstawionych informacjach lub oczywiste niespójności, które mogą racjonalnie uzasadniać wątpliwości co do autentyczności zrzutów ekranu rozpatrywanych stron internetowych.

50      Należy jednak zauważyć, że skarżąca nie powołuje się na takie konkretne fakty, które podważałyby wiarygodność zrzutów ekranu blogów faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot, a ogranicza się do przedstawienia istniejących teoretycznie możliwości zmiany treści i daty wpisów oraz odnoszących się do nich komentarzy na blogach publikowanych na platformie Blogger.com. Nie można zatem przychylić się do tej argumentacji.

51      W tym kontekście należy również uściślić, że przedstawiona w pkt 47 i 48 powyżej argumentacja skarżącej dotycząca domniemanego istnienia „poważnych i skonkretyzowanych” okoliczności budzących wątpliwości co do wiarygodności zrzutów ekranu blogów faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot musi zostać odrzucona, bez konieczności orzekania w przedmiocie jej dopuszczalności, która została podważona przez EUIPO. Bezsporne jest bowiem, że argumentacja ta opiera się na załącznikach uznanych za niedopuszczalne (zob. pkt 9–14 powyżej) i w związku z tym nie można w żadnym wypadku uznać jej zasadności za wykazaną. W szczególności powyższa argumentacja opiera się na założeniu, zgodnie z którym wyszukiwarka Google dokonuje indeksacji stron internetowych (w tym przypadku blogów faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot) w dacie zbliżonej do dat ich domniemanego pojawienia się w Internecie. Tymczasem założenie to nie zostało wykazane przez skarżącą.

52      W odniesieniu do argumentu skarżącej opartego na orzecznictwie sądu Unii dotyczącym strony internetowej Wikipedia (zob. pkt 46 powyżej) należy wskazać, że z orzecznictwa tego wynika, iż wyciąg z Wikipedii nie stanowi pewnej informacji, ponieważ pochodzi on ze zbiorowo tworzonej encyklopedii internetowej, której treść może zostać w każdym czasie zmieniona, w niektórych przypadkach także przez każdego odwiedzającego, nawet anonimowo [wyrok z dnia 16 czerwca 2016 r., Fútbol Club Barcelona/EUIPO – Kule (KULE), T‑614/14, niepublikowany, EU:T:2016:357, pkt 47]. Tymczasem zarówno EUIPO, jak i interwenient utrzymywali, co nie zostało zakwestionowane przez skarżącą, że w przeciwieństwie do treści strony internetowej Wikipedia, która może być w każdej chwili edytowana przez użytkowników tej strony, treść blogów może być edytowana jedynie przez ich autorów, nie zaś przez osoby trzecie. Ze względu na znacznie bardziej ograniczone możliwości zmiany treści blogów w porównaniu z tymi dotyczącymi treści strony internetowej Wikipedia argument skarżącej oparty na orzecznictwie odnoszącym się do tej strony internetowej nie potwierdza jej tezy co do tego, że zrzuty ekranu wpisów na blogu posiadają ograniczoną moc dowodową. W każdym razie pozostaje faktem, że skarżąca nie powołała się na żadną poważną i skonkretyzowaną okoliczność, która mogłaby wzbudzić wątpliwości co do wiarygodności zrzutów ekranu z blogów faneaccessories.blogspot i nouveaucheap.blogspot.

53      W trzeciej kolejności skarżąca kwestionuje rzetelność wyników wygenerowanych przez Wayback Machine. W tym względzie powołuje się ona między innymi na prezentację z 2017 r., w której członek Izby Odwoławczej EUIPO wskazał, że wykorzystanie Wayback Machine jako narzędzia do wykazania uprzedniego ujawnienia wzoru budzi pewne wątpliwości, zwłaszcza w odniesieniu do obrazów publikowanych na stronach internetowych, które są archiwizowane w Wayback Machine. Wątpliwości te związane są z faktem, że data, jaką oznaczone są wersje stron internetowych zarchiwizowanych w Wayback Machine, odnosi się jedynie do treści pliku HTML tych stron, a nie do obrazów, które są dołączone do tych stron jako ich zawartość zewnętrzna. Możliwe jest zatem, że obrazy pojawiające się na zrzucie ekranu strony internetowej nie są zarchiwizowane w tym samym czasie co plik HTML. Wynika stąd, że aby dowiedzieć się, kiedy dany obraz został zarchiwizowany, należy zweryfikować jego adres URL. Ponadto może się zdarzyć, że data danego obrazu nie pojawi się, na przykład wówczas, gdy obraz ten nie został zarchiwizowany.

54      W tym kontekście skarżąca kwestionuje wartość dowodową zrzutu ekranu strony internetowej www.facialwork.com z dnia 10 lipca 2009 r., pochodzącego z Wayback Machine, zawierającego wzmiankę o wzorze SwirliDo (zob. pkt 3 tiret drugie i pkt 27 tiret trzecie powyżej). Skarżąca wskazuje, że ten zrzut ekranu nie zawiera żadnej fotografii ani obrazu pozwalających stwierdzić, do jakiego wzoru czyni się w nim odniesienie, w związku z czym nie daje on żadnej możliwości udowodnienia ujawnienia wcześniejszego wzoru identycznego ze spornym wzorem.

55      Przedstawiona w pkt 53 i 54 powyżej argumentacja skarżącej nie może zostać przyjęta.

56      W tym względzie należy wskazać, niezależnie od wartości dowodowej wyników wygenerowanych przez Wayback Machine, że Izba Odwoławcza nie oparła się wyłącznie na tym dowodzie, lecz wzięła pod uwagę zrzut ekranu Wayback Machine (zob. pkt 4 tiret drugie zaskarżonej decyzji) jako element materiału dowodowego potwierdzający informację pochodzącą ze zrzutu ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot, zgodnie z którą wzór SwirliDo został ujawniony na tej stronie w listopadzie 2009 r. Izba Odwoławcza dokonała zatem oceny zrzutu ekranu Wayback Machine nie w oderwaniu od innych dowodów, lecz w połączeniu z nimi.

57      W tym kontekście należy odrzucić argument przedstawiony przez skarżącą w pkt 54 powyżej. Zrzut ekranu Wayback Machine, którego dotyczy ten argument, odnosi się wyraźnie do produktu SwirliDo zawartego na zrzucie ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot i opisuje go jako gumkę do włosów. Ceny wskazane na obu zrzutach ekranu są również takie same. Ponadto zrzut ekranu Wayback Machine zawiera wyrażenia takie jak „neutral colors”, „jelly colors” i „no pony lines”, które można również przeczytać na zrzucie ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot.

58      Tak więc nawet jeśli zrzut ekranu Wayback Machine nie zawiera obrazu produktu SwirliDo, z informacji przedstawionych w pkt 57 powyżej, rozpatrywanych łącznie, można wywnioskować, że ten zrzut ekranu odnosi się do tego samego produktu SwirliDo, który jest przedstawiony na zrzucie ekranu strony nouveaucheap.blogspot. Wynika stąd, że zrzut ekranu Wayback Machine jest właściwym źródłem informacji potwierdzającym rzetelność zrzutu ekranu strony internetowej nouveaucheap.blogspot i został słusznie wzięty pod uwagę przez Izbę Odwoławczą do celów oceny ujawnienia wcześniejszego wzoru identycznego ze spornym wzorem.

59      W czwartej kolejności skarżąca podważa moc dowodową zrzutu ekranu przedstawiającego wyniki wyszukiwania w wyszukiwarce Google, które wiążą wzór SwirliDo z rokiem 2009 (zob. pkt 28 tiret drugie powyżej). Na poparcie swojego twierdzenia skarżąca podważa co do zasady wiarygodność dowodu w postaci wyników wyszukiwania w wyszukiwarce Google. Skarżąca wyjaśnia w istocie, że te wyniki wyszukiwania wskazują datę publikacji strony internetowej, w chwili gdy strona ta została zindeksowana przez wyszukiwarkę Google, a nie rzeczywistą datę jej publikacji. Zdaniem skarżącej wyniki wyszukiwania w wyszukiwarce Google nie pozwalają na zweryfikowanie, czy rzeczywista data publikacji strony internetowej nie stała się przedmiotem manipulacji. W konsekwencji wyświetlenie daty w wynikach wyszukiwania w wyszukiwarce Google nie stanowi wiarygodnego dowodu na to, że daną stronę internetową utworzono w tej dacie.

60      Nie można przyjąć również i tej argumentacji. Należy bowiem zauważyć, że w swojej argumentacji skarżąca podnosi abstrakcyjną i teoretyczną możliwość, iż wynik wyszukiwania w wyszukiwarce Google, przedstawiony w pkt 28 tiret drugie powyżej, nie ukazuje rzeczywistej daty publikacji wpisu „SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?”, nie przedstawiając jednak konkretnych dowodów, które podważyłyby wiarygodność i moc dowodową wspomnianego powyżej wyniku wyszukiwania. Ponadto należy stwierdzić, że wynik wyszukiwania, o którym mowa powyżej, jest potwierdzony przez inne dowody wskazujące na ujawnienie wzoru SwirliDo na blogu nouveaucheap.blogspot w dniu 1 listopada 2009 r., a w szczególności poprzez zrzut ekranu wspomnianego powyżej bloga (zob. pkt 27 tiret drugie powyżej).

61      W piątej kolejności skarżąca, aby podważyć wiarygodność zrzutu ekranu bloga faneaccessories.blogspot (zob. pkt 3 tiret pierwsze i pkt 27 tiret pierwsze powyżej), utrzymuje, że rzeczony blog jest sam w sobie niewiarygodny. Na poparcie tej tezy skarżąca powołuje się, po pierwsze, na okoliczność, że wszystkie publikacje na tym blogu pochodzą z listopada lub grudnia 2009 r. oraz że blog ten nie funkcjonował ani przed tymi datami, ani po nich. Chodzi tu zatem o blog‑efemerydę. Po drugie, skarżąca wskazuje, że wyszukiwanie w wyszukiwarce Google słowa kluczowego www.faneaccessories.blogspot.com ograniczone do okresu od dnia 1 listopada 2009 r. do dnia 27 czerwca 2010 r. nie daje żadnych rezultatów, o czym świadczy załącznik A.16 do skargi. Po trzecie, skarżąca podnosi, że wpisy zawarte na tym blogu są oszczędne i ograniczają się jedynie do jednego lub kilku zdjęć produktów oraz paru słów opisu. Blog nie zawierał też żadnych komentarzy. Po czwarte, skarżąca utrzymuje, że blog i wpis zatytułowany „TC0100201 – Thick telephone coil rubber band” nie zostały zindeksowane przez Wayback Machine przed rokiem 2013 w odniesieniu do bloga i przed rokiem 2017 w odniesieniu do wpisu. Na poparcie tego ostatniego argumentu skarżąca przedłożyła załączniki A.14 i A.15 do skargi.

62      Argumentacja skarżącej przedstawiona powyżej w pkt 61 nie może zostać przyjęta, przy czym nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie jej dopuszczalności, która została podważona przez EUIPO. Argumentacja ta opiera się bowiem zasadniczo na przypuszczeniach niepopartych żadnymi dowodami, zważywszy dodatkowo, że załączniki A.14, A.15 i A.16 zostały uznane za niedopuszczalne (zob. pkt 9–14 powyżej). W szczególności przypuszczeniem jest argument, zgodnie z którym blog faneaccessories.blogspot nie jest wiarygodny ze względu na jego efemeryczny charakter, zwięzłość wpisów publikowanych na tym blogu oraz brak komentarzy internautów. Argumenty dotyczące wyszukiwania w wyszukiwarce Google i wyszukiwania w wyszukiwarce Wayback Machine opierają się również na przypuszczeniu, że wyszukiwarka Google i Wayback Machine dokonują indeksacji stron internetowych i ich treści w dacie zbliżonej do dat ich domniemanego pojawienia się w Internecie. Tymczasem to przypuszczenie dotyczące sposobu działania wyszukiwarki Google i Wayback Machine nie jest poparte żadnymi dowodami (zob. również pkt 51 powyżej). Należy zatem dojść do wniosku, że argumenty skarżącej nie mogą podważyć mocy dowodowej zrzutu ekranu bloga faneaccessories.blogspot, który, jak już zauważono (zob. pkt 33 powyżej), wyraźnie pokazuje adres URL bloga i wzór Fancy Fane oraz, co ważne, wskazuje datę publikacji wpisu „TC0100201 – Thick telephone coil rubber band”, a zatem datę publicznego udostępnienia wspomnianego powyżej wzoru.

63      W szóstej kolejności należy zaznaczyć, że skarżąca nie twierdzi, iż okoliczności świadczące o ujawnieniu wzorów Fancy Fane i SwirliDo, na które powołuje się interwenient, nie mogły stać się dostatecznie znane podczas zwykłego toku prowadzenia spraw środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży działającym w Unii w rozumieniu art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002.

64      W świetle powyższych rozważań wniosek Izby Odwoławczej, że interwenient udowodnił okoliczności świadczące o ujawnieniu wcześniejszych wzorów Fancy Fane i SwirliDo, nie jest dotknięty błędem. W konsekwencji zarzut pierwszy należy oddalić.

 W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego naruszenia zasady rozkładu ciężaru dowodu

65      Skarżąca, wychodząc z założenia, że to do wnioskującego o unieważnienie prawa do spornego wzoru należy wykazanie pierwszeństwa publicznego udostępnienia wzoru identycznego ze spornym wzorem, podnosi, że Izba Odwoławcza naruszyła w niniejszej sprawie tę zasadę dotyczącą rozkładu ciężaru dowodu, ponieważ uznała moc dowodową zwykłych zrzutów ekranu stron internetowych i zobowiązała skarżącą do podważenia ich wiarygodności. Postępując w ten sposób, EUIPO niezgodnie z prawem przeniosło na skarżącą ciężar dowodu, który spoczywał na interweniencie.

66      W tym względzie skarżąca utrzymuje, że Izba Odwoławcza naruszyła przepisy art. 63 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 w związku z art. 28 ust. 1 lit. b) ppkt (v) i (vi) rozporządzenia nr 2245/2002, z których wynika, że do osoby wnoszącej o unieważnienie prawa do spornego wzoru wspólnotowego należy przedstawienie dowodów wskazujących na okoliczności uzasadniające unieważnienie.

67      W ramach niniejszego zarzutu skarżąca kwestionuje również stwierdzenie Izby Odwoławczej zawarte w pkt 29 zaskarżonej decyzji, zgodnie z którym podważenie mocy dowodowej wydruku ze strony internetowej nie może opierać się wyłącznie na abstrakcyjnej możliwości manipulacji datą lub treścią tej strony. Zdaniem skarżącej stanowisko Izby Odwoławczej narusza pewność prawa i prawa właściciela spornego wzoru, ponieważ bardzo trudno jest mu wykazać głębiej ukrytą manipulację strony internetowej. Skarżąca wyjaśnia, że właściciel spornego wzoru nie jest w stanie uzyskać dostępu do strony internetowej, jako, na przykład, administrator lub właściciel bloga. Wymagałoby to bowiem zdobycia loginu i hasła znanego wyłącznie osobom odpowiedzialnym za treść danej strony, to jest informacji, do których niemal nigdy właściciel spornego wzoru nie ma i nie może mieć do dostępu.

68      Skarżąca stwierdza, że Izba Odwoławcza, opierając się na mało wiarygodnych dowodach przedstawionych przez interwenienta i nakładając na nią niemożliwe do spełnienia wymogi w celu podważenia tych dowodów, nałożyła na skarżącą surowszy obowiązek dowodowy niż na interwenienta. Okoliczność ta jej zdaniem uzasadnia stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji.

69      EUIPO i interwenient kwestionują argumentację skarżącej.

70      Należy przypomnieć, że to do wnoszącego o unieważnienie, w tym wypadku do interwenienta, należy udowodnienie okoliczności świadczących o wcześniejszym ujawnieniu oraz że ujawnienie to nie może być wykazane za pomocą prawdopodobieństw lub domniemań, lecz musi opierać się na solidnych i obiektywnych dowodach (zob. pkt 22 i 23 powyżej). Należy również przypomnieć, że wnoszący o unieważnienie prawa do wzoru może swobodnie dokonać wyboru dowodu, który uzna za właściwy, aby przedstawić go EUIPO (zob. pkt 26 powyżej).

71      W odniesieniu do mocy dowodowej zrzutów ekranu stron internetowych (i ogólnie dowodów pochodzących z Internetu) należy przypomnieć, że ta moc dowodowa może być podważona poprzez powołanie się na fakty, które w sposób konkretny sugerują manipulację (zob. pkt 49 powyżej).

72      W niniejszej sprawie, jak stwierdzono w ramach zarzutu pierwszego, interwenient przedstawił wiarygodne dowody na poparcie swojego twierdzenia dotyczącego ujawnienia wcześniejszych wzorów Fancy Fane i SwirliDo. Dowody te, których treść i data zostały potwierdzone przez kilka źródeł, nie budziły poważnych wątpliwości co do ich rzetelności i wiarygodności, a ponadto skarżąca nie przedstawiła żadnych konkretnych dowodów, które wskazywałyby na istnienie takich wątpliwości. W postępowaniu administracyjnym przed EUIPO skarżąca ograniczyła się do podniesienia w sposób abstrakcyjny możliwości manipulowania stronami internetowymi, a w szczególności blogami.

73      W tych okolicznościach należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zasada rozkładu ciężaru dowodu nie została naruszona. Zważywszy bowiem, że interwenient przedłożył dowody pochodzące z Internetu wskazujące na ujawnienie wcześniejszych wzorów Fancy Fane i SwirliDo, które nie budziły poważnych wątpliwości co do ich rzetelności i wiarygodności, to do skarżącej (która powoływała się na brak wiarygodności tych dowodów) należało wykazanie w konkretny sposób braku ich wiarygodności, czego skarżąca nie uczyniła.

74      Ponadto argumentacja skarżącej nie wykazuje żadnego naruszenia przepisów wymienionych w pkt 66 powyżej. Artykuł 63 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 uściśla bowiem między innymi, że badania EUIPO w trakcie postępowania dotyczącego unieważnienia ograniczone są do okoliczności faktycznych, dowodów i argumentów przedstawionych przez strony. Artykuł 28 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 2245/2002 jest przepisem proceduralnym regulującym wymogi formalne wniosku o unieważnienie. Przepis art. 28 ust. 1 lit. b) ppkt (v) przewiduje, że wniosek ten winien zawierać wskazanie i przedstawienie wcześniejszych wzorów, na których opiera się wniosek, i dokumenty dowodzące istnienia tych wcześniejszych wzorów. Przepis art. 28 ust. 1 lit. b) ppkt (vi) przewiduje, że wniosek ten winien zawierać wskazanie stanu faktycznego, dowodów i argumentów przedstawionych na poparcie wniosku.

75      W dodatku w odniesieniu do argumentacji skarżącej przedstawionej w pkt 67 powyżej należy zaznaczyć, w ślad za EUIPO, że od skarżącej nie wymagano udowodnienia manipulacji przedmiotowymi stronami internetowymi, lecz przedstawienia konkretnych okoliczności stanowiących wiarygodne oznaki manipulacji. Izba Odwoławcza odniosła się w pkt 29 zaskarżonej decyzji do „wyraźnych oznak podrobienia”, „bezspornych sprzeczności w przedstawionych informacjach” i „oczywistych niespójności”, mogących racjonalnie uzasadniać wątpliwości co do autentyczności wydruków. Zatem Izba Odwoławcza nie wymagała od skarżącej wykazania manipulacji stroną internetową, a w szczególności blogiem. Wynika stąd, że należy odrzucić argumentację skarżącej przedstawioną w pkt 67 powyżej, ponieważ opiera się ona na błędnym rozumieniu zaskarżonej decyzji.

76      Co więcej, gdyby przyjąć argumentację skarżącej, właściciel wzoru mógłby zanegować każde należycie udokumentowane ujawnienie w Internecie wyłącznie na podstawie ogólnych i abstrakcyjnych twierdzeń, że stronami internetowymi można teoretycznie manipulować.

77      W świetle powyższych rozważań należy oddalić zarzut drugi.

 W przedmiocie zarzutu trzeciego, dotyczącego naruszenia zasady równości broni

78      Strona skarżąca utrzymuje, że Izba Odwoławcza – stwierdzając, że dowody przedstawione przez interwenienta są wiarygodne, i nakładając na stronę skarżącą niemożliwy do wykonania w praktyce obowiązek wykazania w konkretny sposób manipulacji treści zrzutów ekranu blogów – naruszyła zasadę równości broni. Skarżąca uściśla, że Izba Odwoławcza naruszyła równowagę pomiędzy stronami, ponieważ nałożyła większy ciężar dowodu na skarżącą niż na interwenienta.

79      EUIPO i interwenient kwestionują argumentację skarżącej.

80      Należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału zasada równości broni, która jest ściśle powiązana z samym pojęciem rzetelnego procesu i której celem jest zapewnienie równowagi między stronami w postępowaniu, wiąże się z obowiązkiem przyznania każdej ze stron rozsądnej możliwości przedstawienia swojego punktu widzenia, w tym również swoich dowodów, w warunkach niestawiających jej w wyraźnie mniej korzystnej sytuacji w stosunku do strony przeciwnej (zob. wyrok z dnia 28 lipca 2016 r., Ordre des barreaux francophones et germanophone i in., C‑543/14, EU:C:2016:605, pkt 40 i przytoczone tam orzecznictwo).

81      Zasada ta ma na celu zachowanie równowagi proceduralnej między stronami postępowania sądowego poprzez zagwarantowanie równości praw i obowiązków tych stron, w szczególności w odniesieniu do zasad regulujących przeprowadzenie postępowania dowodowego i kontradyktoryjne postępowanie przed sądem (zob. wyrok z dnia 28 lipca 2016 r., Ordre des barreaux francophones et germanophone i in., C‑543/14, EU:C:2016:605, pkt 41 i przytoczone tam orzecznictwo).

82      Zasada równości broni ma również zastosowanie, przez analogię, do postępowania inter partes przed instancjami EUIPO, takiego jak postępowanie w niniejszej sprawie [zob. podobnie i analogicznie wyroki: z dnia 10 maja 2012 r., Rubinstein i L’Oréal/OHIM, C‑100/11 P, EU:C:2012:285, pkt 102; z dnia 8 maja 2017 r., Les Éclaires/EUIPO – L’éclaireur International (L’ECLAIREUR), T‑680/15, niepublikowany, EU:T:2017:320, pkt 23; z dnia 10 czerwca 2020 r., Louis Vuitton Malletier/EUIPO – Wisniewski (Przedstawienie wzoru w szachownicę), T‑105/19, niepublikowany, EU:T:2020:258, pkt 50].

83      W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że zarzuty szczegółowe skarżącej przedstawione w pkt 78 powyżej stanowią w istocie powtórzenie zarzutów szczegółowych podniesionych w ramach zarzutu drugiego, który został oddalony. Stwierdzono bowiem, że Izba Odwoławcza słusznie uznała, iż dowody przedstawione przez interwenienta w celu wykazania ujawnienia wzorów wcześniejszych niż sporny wzór były wiarygodne, że Izba Odwoławcza przestrzegała zasady rozkładu ciężaru dowodu i że na skarżącą nie został nałożony żaden niemożliwy do spełnienia obowiązek dowodowy.

84      Ponieważ skarżąca nie podniosła żadnego innego argumentu na poparcie zarzutu trzeciego i wobec braku okoliczności wskazujących na naruszenie zasady równości broni w toku postępowania administracyjnego przed EUIPO, niniejszy zarzut i w konsekwencji skarga w całości powinny zostać oddalone.

 W przedmiocie kosztów

85      Zgodnie z art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ skarżąca przegrała sprawę, należy zgodnie z żądaniem EUIPO i interwenienta orzec, że pokryje ona własne koszty oraz koszty poniesione przez EUIPO i interwenienta.

Z powyższych względów

SĄD (dziesiąta izba)

orzeka, co następuje:

1)      Skarga zostaje oddalona.

2)      JMS Sports sp. z o.o. pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) i przez InterVion S.A.

Kornezov

Buttigieg

Kowalik‑Bańczyk

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 20 października 2021 r.

Sekretarz

 

      Prezes

E. Coulon

 

      S. Papasavvas


*      Język postępowania: polski.