Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2017 r. –Hiszpania / Komisja

(Sprawa T-49/17)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: V. Ester Casas, pełnomocnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie częściowej nieważności decyzji z dnia 15 listopada 2016 r. (2016/2018/UE) wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez szereg państw członkowskich, w tym przez Królestwo Hiszpanii, z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w zakresie, w jakim:

W odniesieniu do wspólnoty autonomicznej Andaluzji wyłącza z finansowania Unii Europejskiej 1 356 144,90 EUR w odniesieniu do EFRG (rok gospodarczy 2012).

W odniesieniu do wspólnoty autonomicznej Katalonii wyłącza z finansowania Unii Europejskiej 2 191 585 EUR w odniesieniu do EFRG (lata gospodarcze od 2009 do 2012).

W odniesieniu do wspólnoty autonomicznej Kastylii i Leónu wyłącza z finansowania Unii Europejskiej 9 638 473,73 EUR w odniesieniu do EFRG i 433 138,10 w odniesieniu do FEADER (lata gospodarcze 2012 do 2013).

Łączna kwota będąca przedmiotem niniejszej skargi o stwierdzenie nieważności wynosi 13 619 341,73 EUR.

–    Obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

Zarzuty dotyczące korekty finansowej zastosowanej do wspólnoty autonomicznej Andaluzji.

Skarżąca podnosi w tym zakresie naruszenie art. 3 ust. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. 2006 L 58, s. 42) ze względu na to, że Komisja uznała, iż podmioty ACRES i Unión Rural nie są plantatorami.

Zarzuty dotyczące korekty finansowej zastosowanej do wspólnoty autonomicznej Katalonii. Skarżąca podnosi w tym zakresie, że:

Pojedyncza korekta finansowa ze względu na niedociągnięcia w zakresie kwalifikowalności wydatków w kwocie 122 112,95 EUR (kontrole związane z programami operacyjnymi: inwestycje w OP „A”) jest niezgodna z prawem ze względu na naruszenie przez Komisję art. 105 i 106 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (Dz.U. 2007 L 350, s. 1) w związku z art. 55 ust. 3 rozporządzenia Rady (UE) nr 1182/2007 z dnia 26 września 2007 r. ustanawiającego przepisy szczegółowe dotyczące sektora owoców i warzyw, zmieniającego dyrektywy 2001/112/WE, 2001/113/WE i rozporządzenia (EWG) nr 827/68, (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96, (WE) nr 2826/2000, (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 318/2006 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2202/96 (Dz.U. 2007 L 273, s. 1) i art. 52 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. 2013 L 347, s. 549), zważywszy, iż organy krajowe przeprowadziły właściwie kontrole, o których mowa we wskazanych przepisach, zostały spełnione przesłanki określone w uregulowaniu znajdującym zastosowanie, a w każdym razie brak ryzyka dla funduszu.

Korekta ryczałtowa w wysokości 5% w kwocie 2 191 585 EUR (punkt: „Niedociągnięcia w programie zatwierdzenia/autoryzacji wydatków, wspólnota autonomiczna Katalonii”), jest niezgodna z prawem ze względu na naruszenie przez Komisję art. 52 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1306/2013 w związku z art. 103, art. 105 ust. 2 lit. d), art. 106, art. 107 ust. 1 lit. c)–e), art. 108 ust. 1 lit. b) i art. 109 ust. 1 lit. a)–c) rozporządzenia nr 1580/2007, ponieważ władze hiszpańskie wykazały przestrzeganie powołanych przepisów, a w każdym razie brak ryzyka dla funduszu.

Posiłkowo, skarżąca podnosi naruszenie zasady proporcjonalności ze względu na naruszenie art. 52 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 1306/2013 w związku z dokumentem VI/5330/97 przyjmującym wytyczne dotyczące obliczania skutków finansowych podczas przygotowania decyzji o rozliczaniu rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR.

Zarzuty dotyczące korekty finansowej zastosowanej do wspólnoty autonomicznej Kastylii i Leónu. Skarżąca podnosi w tym zakresie, że:

Zastosowana korekta ryczałtowa w wysokości 5% w kwocie 10 071 661,83 EUR i zastosowana metoda obliczenia są sprzeczne z art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. 2005 L 209, s. 1) i z wytycznymi zawartymi w dokumencie Komisji VI/5530/97 i AGHRI-2005–64043.

Posiłkowo, zastosowana przez Komisję korekta ryczałtowa jest nieproporcjonalna ze względu na naruszenie art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 w związku z dokumentem VI/5330/97.

____________