Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2006 - Trioplast Wittenheim κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-26/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Trioplast Wittenheim AS (Wittenheim, Γαλλία) [Εκπρόσωπος: Tommy Pettersson, δικηγόρος]
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
τη μερική ακύρωση του άρθρου 1, στοιχείο ζ΄, της αποφάσεως, κατά το μέτρο που αφορά το διάστημα κατά το οποίο η προσφεύγουσα θεωρείται υπεύθυνη για την παράβαση·
τη μερική ακύρωση του άρθρου 2, στοιχείο στ΄, της αποφάσεως, κατά το μέτρο που αφορά το ύψος του επιβληθέντος στην προσφεύγουσα προστίμου, άλλως τη μείωση του προστίμου·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση COMP/F/38.354 - Βιομηχανικοί σάκοι [C(2005) 4634 τελικό], (στο εξής: προσβαλλομένη απόφαση), με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα πρόστιμο ύψους 17,85 εκατομμυρίων ευρώ λόγω συμμετοχής σε περιορίζουσα τον ανταγωνισμό συμπεριφορά στις αγορές βιομηχανικών σάκων του Βελγίου, της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, του Λουξεμβούργου και των Κάτω Χωρών, αντιβαίνουσα στο άρθρο 81 ΕΚ.
Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της στην περιορίζουσα τον ανταγωνισμό συμπεριφορά από τις 23 Μαρτίου 1999, αλλά σταμάτησε να μετέχει τον Μάρτιο του 1999, οπότε η νέα κυρία της προσφεύγουσας, η Trioplast Industrier, έλαβε γνώση της περιορίζουσας τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή εκτίμησε εσφαλμένως τη διάρκεια της παραβάσεως της εταιρίας.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επιπλέον, όσον αφορά τη σοβαρότητα της παραβάσεως, ότι η Επιτροπή της επέβαλε υπερβολικά υψηλό βασικό ποσό προστίμου σε σχέση με το μερίδιό της αγοράς, σε σύγκριση με τις λοιπές εμπλεκόμενες εταιρίες.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η μέθοδος υπολογισμού της Επιτροπής για τον καθορισμό του ύψους του προστίμου ήταν εσφαλμένη και ότι έπρεπε να έχει χρησιμοποιηθεί άλλη μέθοδος, με την οποία θα είχε ληφθεί υπόψη ότι η παράβαση της προσφεύγουσας αφορά τρία χωριστά χρονικά διαστήματα, δεδομένου ότι η προσφεύγουσα είχε τρεις διαφορετικούς ιδιοκτήτες (St. Gobain, FLS και Trioplast Industrier), κατά το διάστημα που διήρκεσε η παράβαση. Κατά την προσφεύγουσα, η μέθοδος της Επιτροπής είχε ως συνέπεια ότι η συνολική αλληλέγγυα ευθύνη της FLS και της Trioplast Industrier υπερβαίνει το συνολικό ύψος του επιβληθέντος στην προσφεύγουσα προστίμου και ότι, στην πράξη, η FLS και η Trioplast Industrier υποχρεώθηκαν να καταβάλουν πρόστιμο αλληλεγγύως, ακόμη και για το διάστημα κατά το οποίο καμία από τις δύο εταιρίες δεν είχε την κυριότητα της προσφεύγουσας.
Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή έπρεπε να έχει λάβει υπόψη της ότι συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις όσον αφορά την παράβαση της προσφεύγουσας, δεδομένου ότι η προσφεύγουσα έπαιξε καθ' όλη τη διάρκεια της παραβάσεως μικρό και παθητικό ρόλο στην παράβαση. Επιπλέον, η Επιτροπή, κατά την προσφεύγουσα, δεν έλαβε υπόψη της τον κανόνα του -10 % του κανονισμού 1/2003
1 και έπρεπε να επιδείξει μεγαλύτερο βαθμό επιεικείας προς την προσφεύγουσα, απ' ό,τι επέδειξε με την προσβαλλομένη απόφαση.
Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές της ασφαλείας δικαίου και της αναλογικότητας.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1 του 2003, σ. 1)