Skarga wniesiona w dniu 2 sierpnia 2011 r. - Makhlouf przeciwko Radzie

(Sprawa T-432/11)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Rami Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciel: adwokat E. Ruchat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną

stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/273/WPZiB z dnia 9 maja 2011 r., a także następujących po niej aktów wykonawczych, które utrzymują nazwisko skarżącego w wykazie osób objętych środkami ograniczającymi, a także rozporządzenia Rady (UE) nr 442/2011 z dnia 9 maja 2011 r. i aktów wykonawczych do niego, w zakresie w jakim dotyczą skarżącego

obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi 3 zarzuty.

Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia praw do obrony oraz do skutecznej ochrony sądowej przewidzianych w art. 6 i 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej "EKPCz") oraz w art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Zarzut drugi, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia w zakresie w jakim strona skarżąca zarzuca Radzie, że przedstawione uzasadnienie nie spełnia wymogów ciążących na instytucjach Unii Europejskiej, przewidzianych w art. 296 TFUE, a także w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że zaskarżone akty ograniczają w sposób nieuzasadniony i nieproporcjonalny prawa podstawowe strony skarżącej, w szczególności jej prawa własności przewidziane w art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do EKPCz i w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, prawo do godności i dobrego imienia przewidziane w art. 8 i 10 EKPCz, i wreszcie zasadę domniemania niewinności przewidzianą w art. 6 EKPCz i w art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej

____________