Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administratiwen syd Burgas (Bułgaria) w dniu 1 grudnia 2023 r. – „Beach and bar management” EOOD / Naczałnik na otdeł „Operatiwni dejnosti” Burgas

(Sprawa C-733/23, Beach and bar management)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Administratiwen syd Burgas

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: „Beach and bar management” EOOD

Strona przeciwna: Naczałnik na otdeł „Operatiwni dejnosti” Burgas

Pytania prejudycjalne

Czy art. 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 273 dyrektywy 2006/112/WE1 Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że dopuszczają one przepis krajowy, zgodnie z którym za liczne naruszenia zobowiązań podatkowych można nałożyć jeden ogólny środek polegający na „zaplombowaniu lokalu handlowego i zakazie dostępu do niego”, jeżeli celem tego środka jest jedynie ograniczenie negatywnego skutku naruszenia, w tym wysokości szkód wyrządzonych interesom finansowym Unii Europejskiej, lecz nie ukaranie sprawcy, przy czym środek ten nie ogranicza możliwości prowadzenia przeciwko sprawcy odrębnych niezależnych postępowań karnych w odniesieniu do każdego z tych naruszeń zobowiązań podatkowych, w ramach których na podatnika nakłada się środek w postaci kary pieniężnej, przy czym obowiązkiem sądu krajowego jest weryfikacja i określenie w każdym konkretnym wypadku, który z dwóch celów jest realizowany przez nałożony wcześniej ogólny przymusowy środek administracyjny polegający na „zaplombowaniu lokalu handlowego i zakazie dostępu do niego” – cel ochronno-ograniczający czy też cel karny?

Czy art. 325 TFUE, art. 273 dyrektywy 2006/112/WE i art. 49 ust. 3 karty należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie systemowi kar takiemu jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, w ramach którego – niezależnie od charakteru i wagi naruszeń – przewidziano wysoką dolną granicę kary pieniężnej, bez przewidzenia możliwości nałożenia kary niższej niż kara minimalna przewidziana w ustawie lub zastąpienia jej łagodniejszą karą?

Czy art. 325 TFUE, art. 273 dyrektywy 2006/112/WE, art. 47 akapit pierwszy, art. 48 ust. 1 i art. 49 ust. 3 karty należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi krajowemu, zgodnie z którym za liczne naruszenia zobowiązań podatkowych można nałożyć, a także wykonać tymczasowo – przed jego uprawomocnieniem się, jeden ogólny środek polegający na „zaplombowaniu lokalu handlowego i zakazie dostępu do niego”, bez umożliwienia sądowi i samemu sprawcy dokonania oceny proporcjonalności tego środka w stosunku do wagi każdego odrębnego naruszenia administracyjnego?

____________

1 Dz.U. 2006 r., L 347, s. 1.