ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 24ης Απριλίου 2009

Υπόθεση T-492/07 P

Carlos Sanchez Ferriz κ.λπ.

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδος προαγωγών 2005 – Μη εγγραφή στον πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων – Πολλαπλασιαστικοί συντελεστές αναφοράς – Άρθρα 6 και 10 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ – Έννομο συμφέρον προς προβολή λόγου αναιρέσεως»

Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως ασκηθείσα κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 17ης Οκτωβρίου 2007, F-115/06, Sanchez Ferriz κ.λπ. κατά Επιτροπής (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή)

Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Carlos Sanchez Ferriz και οι εννέα άλλοι μόνιμοι υπάλληλοι της Επιτροπής, των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα της αποφάσεως, φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας δίκης.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Έννομο συμφέρον – Προσφυγή κατά της αρνήσεως προαγωγής

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Απόφαση που αφορά την κατάρτιση του πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων – Σιωπηρές αποφάσεις περί μη προαγωγής άλλων υπαλλήλων πλην του προσφεύγοντος – Αποκλείονται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

1.      Για να αποδείξει το έννομο συμφέρον του να ακυρωθεί η σιωπηρή απόφαση περί μη προαγωγής του κατά την επίμαχη περίοδο προαγωγών, διότι δεν τηρήθηκε το φερόμενο ως εφαρμοστέο στον οικείο βαθμό ποσοστό προαγωγών, εναπόκειται στον υπάλληλο να αποδείξει ότι, λαμβανομένης υπόψη της προσωπικής καταστάσεώς του και, ιδίως, του συνολικού αριθμού των μονάδων προαγωγής που συγκέντρωσε, δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να ενέπιπτε στο ανώτατο όριο προαγωγών αν είχε εφαρμοσθεί το ανωτέρω ποσοστό προαγωγών.

(βλ. σκέψη 34)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 22 Νοεμβρίου 2006, T‑436/04, Sanchez Ferriz κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑2‑277 και II‑A‑2‑1439, σκέψεις 33 έως 37 και 39· ΠΕΚ, 26 Απριλίου 2007, T‑415/04, Tebaldi κ.λπ. κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψεις 29 έως 32

2.      Καίτοι είναι αληθές ότι η απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής περί καταρτίσεως του πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων στο πλαίσιο μιας διαδικασίας προαγωγών δεν εξαντλεί τα αποτελέσματά της μετά το πέρας της διαδικασίας αυτής, καθόσον ένας υπάλληλος μπορεί στο πλαίσιο μεταγενεστέρων διαδικασιών προαγωγών να ανταγωνισθεί άλλους υπαλλήλους, οι οποίοι θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν ήδη προαχθεί βάσει της εν λόγω διαδικασίας προαγωγών αν η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή είχε εφαρμόσει υψηλότερο ποσοστό προαγωγής, εντούτοις οι σιωπηρές αποφάσεις περί μη προαγωγής αυτών των άλλων υπαλλήλων στο πλαίσιο της εν λόγω περιόδου προαγωγών δεν μπορούν να θεωρηθούν ως βλαπτικές για τον συγκεκριμένο υπάλληλο πράξεις.

(βλ. σκέψη 38)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 19 Οκτωβρίου 2006, T‑311/04, Buendía Sierra κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ. II‑4137, σκέψη 349