Language of document : ECLI:EU:T:2015:387

Υπόθεση T‑660/11

Polytetra GmbH

κατά

Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς

(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος POLYTETRAFLON — Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα TEFLON — Έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (EΚ) 207/2009 — Τελικό προϊόν στο οποίο ενσωματώνεται δομικό στοιχείο — Χρήση του προγενέστερου σήματος όσον αφορά τα τελικά προϊόντα τρίτων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα)
της 16ης Ιουνίου 2015

1.      Κοινοτικό σήμα — Δικονομικές διατάξεις — Αιτιολόγηση των αποφάσεων — Άρθρο 75, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 207/2009 — Περιεχόμενο πανομοιότυπο με αυτό του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

(Άρθρο 296, εδ. 2, ΣΛΕΕ∙ κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 75, πρώτη περίοδος)

2.      Προσφυγή ακυρώσεως — Λόγοι — Παράβαση ουσιώδους τύπου — Αυτεπάγγελτη εξέταση από τον δικαστή

(Άρθρο 263 ΣΛΕΕ)

3.      Κοινοτικό σήμα — Δικονομικές διατάξεις — Αιτιολόγηση των αποφάσεων

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 42 §§ 2 και 3)

4.      Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία προσφυγής — Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης — Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου — Έλεγχος της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου)

5.      Κοινοτικό σήμα — Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή — Εξέταση της ανακοπής — Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Ουσιαστική χρήση — Έννοια — Κριτήρια εκτιμήσεως

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 10, άρθρα 42 §§ 2 και 3, και 78 § 1, στοιχείο στ΄)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 18)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 19)

3.      Είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη απόφαση η οποία, αφενός, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι προγενέστερο σήμα χρησιμοποιήθηκε ουσιαστικώς κατά την έννοια του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 για το κοινοτικό σήμα και, αφετέρου, δεν διευκρινίζει σε ποιον βαθμό τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία στηρίζουν το εν λόγω συμπέρασμα σε σχέση με καθένα από τα προϊόντα ή υπηρεσίες ή καθεμία από τις κατηγορίες προϊόντων ή υπηρεσιών ως προς τις οποίες έγινε δεκτό ότι το σήμα χρησιμοποιήθηκε ουσιαστικώς. Η διάταξη αυτή επιβάλλει στο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) να αποδεικνύεται η αντιστοιχία μεταξύ των προϊόντων ή υπηρεσιών ως προς τα οποία το τμήμα προσφυγών κρίνει ότι αποδείχθηκε η ουσιαστική χρήση και του συνόλου ή μέρους των προϊόντων ή υπηρεσιών για τα οποία καταχωρίστηκε το συγκεκριμένο σήμα, ώστε να καθίσταται δυνατή η μεταγενέστερη εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως.

Συναφώς, τέτοιου είδους ασάφεια σε απόφαση του ΓΕΕΑ καθιστά, μεταξύ άλλων, αδύνατη την εξακρίβωση από το τμήμα προσφυγών της εφαρμογής του άρθρου 42, παράγραφος 2, τελευταία περίοδος, του κανονισμού 207/2009. Ειδικότερα, από το εν λόγω άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του εν λόγω κανονισμού προκύπτει ότι, αν ένα σήμα έχει καταχωριστεί για μια κατηγορία προϊόντων ή υπηρεσιών αρκετά ευρεία ώστε να διακρίνονται εντός αυτής πλείονες αυτοτελείς υποκατηγορίες, η απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του σήματος για μέρος αυτών των προϊόντων ή υπηρεσιών συνεπάγεται προστασία, στο πλαίσιο διαδικασίας ανακοπής, μόνο για την ή τις υποκατηγορίες στις οποίες ανήκουν τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες για τις οποίες πράγματι χρησιμοποιήθηκε το σήμα. Αντιθέτως, αν ένα σήμα έχει καταχωριστεί για προϊόντα ή υπηρεσίες που ορίζονται κατά τρόπο τόσο σαφή και συγκεκριμένο ώστε δεν είναι δυνατό να υπάρξουν σημαντικές υποδιαιρέσεις εντός της οικείας κατηγορίας, στην περίπτωση αυτή η απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του σήματος για τα εν λόγω προϊόντα ή υπηρεσίες καλύπτει κατ’ ανάγκη, στο πλαίσιο διαδικασίας ανακοπής, ολόκληρη την κατηγορία αυτή.

Επομένως, στο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ απόκειται να εκτιμήσει, σε περίπτωση κατά την οποία η απόδειξη της χρήσεως παρασχεθεί μόνο για μέρος των προϊόντων ή υπηρεσιών που εμπίπτουν σε κατηγορία για την οποία καταχωρίστηκε το προγενέστερο σήμα και επί της οποίας στηρίζεται η ανακοπή, αν η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει αυτοτελείς υποκατηγορίες στις οποίες εμπίπτουν τα προϊόντα και υπηρεσίες για τα οποία αποδεικνύεται η χρήση, οπότε θεωρείται ότι η εν λόγω απόδειξη παρασχέθηκε αποκλειστικώς για την υποκατηγορία αυτή προϊόντων ή υπηρεσιών, ή, αντιθέτως, αν οι υποκατηγορίες αυτές δεν μπορούν να γίνουν δεκτές.

Βλ. σκέψεις 23-25)

4.      Ελλείψει σκεπτικού επιτρέποντος την εξέταση της νομιμότητας της προσβαλλόμενης αποφάσεως, δεν απόκειται στο Γενικό Δικαστήριο να προβεί σε ανάλυση βάσει αιτιολογίας μη συναγόμενης από την προσβαλλόμενη απόφαση. Ειδικότερα, στο Γραφείο Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) απόκειται να εξετάσει την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος και να λάβει τη σχετική απόφαση. Ακολούθως, στο Γενικό Δικαστήριο απόκειται να ελέγξει, ανά περίπτωση, την κρίση του τμήματος προσφυγών στην εκδοθείσα απόφαση βάσει του σκεπτικού στο οποίο το δεύτερο βάσισε την κρίση του. Αντιθέτως, δεν απόκειται στο Γενικό Δικαστήριο να υποκαταστήσει το ΓΕΕΑ στην άσκηση των αρμοδιοτήτων που του έχουν ανατεθεί βάσει του κανονισμού 207/2009 για το κοινοτικό σήμα.

(βλ. σκέψη 34)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 42-48, 94)