Language of document : ECLI:EU:T:2011:182

Υπόθεση T-466/08

Lancôme parfums et beauté & Cie

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ACNO FOCUS – Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα FOCUS – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] – Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος – Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009)»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικό σήμα – Παρατηρήσεις τρίτων και ανακοπή – Εξέταση της ανακοπής – Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος – Αφετηρία της πενταετούς προθεσμίας – Ημερομηνία καταχωρίσεως του προγενέστερου σήματος

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 43 §§ 2 και 3· οδηγία 89/104 του Συμβουλίου)

2.      Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο προγενέστερου πανομοιότυπου ή παρόμοιου σήματος που έχει καταχωρισθεί για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή υπηρεσίες – Κίνδυνος συγχύσεως με το προγενέστερο σήμα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 1, στοιχείο β΄)

1.      Από το άρθρο 43, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, προκύπτει ότι ο ανακόπτων δικαιούχος προγενέστερου κοινοτικού σήματος οφείλει να αποδείξει τη χρήση του σήματος αυτού μόνον εφόσον, κατά τον χρόνο δημοσιεύσεως της αιτήσεως για την καταχώριση κοινοτικού σήματος, το προγενέστερο κοινοτικό σήμα ήταν καταχωρισμένο τουλάχιστον από πενταετίας.

Κατά το άρθρο 43, παράγραφος 3, του κανονισμού 40/94, «[η] παράγραφος 2 εφαρμόζεται στα προγενέστερα εθνικά σήματα στα οποία αναφέρεται το άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, υπό τον όρο ότι η χρήση στην Κοινότητα αντικαθίσταται από τη χρήση στο κράτος μέλος στο οποίο προστατεύεται το προγενέστερο εθνικό σήμα».

Μολονότι από την ερμηνεία της παραγράφου 2 σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του άρθρου 43 του κανονισμού 40/94 προκύπτει ότι η καταχώριση προγενέστερου εθνικού σήματος αποτελεί την αφετηρία του χρονικού διαστήματος των πέντε ετών από της καταχωρίσεως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ο κανονισμός 40/94 δεν καθιστά δυνατό τον καθορισμό της ημερομηνίας κατά την οποία γίνεται δεκτό ότι τα προγενέστερα εθνικά σήματα έχουν καταχωρισθεί εντός εκάστου των κρατών μελών.

Μολονότι τα εθνικά δίκαια περί σημάτων εναρμονίσθηκαν με την πρώτη οδηγία 89/104 περί σημάτων, με την εν λόγω οδηγία δεν υπήρξε εναρμόνιση όσον αφορά τα ζητήματα διαδικασίας της καταχωρίσεως σημάτων, οπότε απόκειται στο κράτος μέλος για το οποίο κατατέθηκε η αίτηση καταχωρίσεως να καθορίσει το χρονικό σημείο περατώσεως της διαδικασίας καταχωρίσεως, αναλόγως των κανόνων του περί διαδικασίας.

Ως εκ τούτου, ελλείψει σχετικής εφαρμοστέας διατάξεως του κανονισμού 40/94 ή της οδηγίας 89/104, για να καθορισθεί η ημερομηνία καταχωρίσεως προγενέστερου εθνικού σήματος πρέπει να εφαρμοσθεί το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους.

(βλ. σκέψεις 27-28, 30-32)

2.      Υφίσταται, όσον αφορά το γερμανικό κοινό, κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του λεκτικού σημείου ACNO FOCUS, του οποίου ζητείται η καταχώριση ως κοινοτικού σήματος για «Καλλυντικά και είδη μακιγιάζ» τα οποία εμπίπτουν στην κλάση 3 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, και του λεκτικού σήματος FOCUS, το οποίο έχει καταχωρισθεί προγενέστερα στη Γερμανία για προϊόντα και υπηρεσίες που εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, στην ίδια κλάση.

Συγκεκριμένα, υφίσταται ορισμένη οπτική, φωνητική και εννοιολογική ομοιότητα μεταξύ των αντιπαρατιθεμένων σημείων. Επιπλέον, τα επίμαχα προϊόντα είναι όμοια. Υπό τις συνθήκες αυτές, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι το ενδιαφερόμενο κοινό συγκρατεί στη μνήμη του ατελή μόνον εικόνα των επίμαχων σημάτων, οπότε το κοινό σ’ αυτά στοιχείο «focus» δημιουργεί ορισμένη ομοιότητα μεταξύ τους, καθώς και την αλληλεξάρτηση μεταξύ των διαφόρων παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, πρέπει να γίνει δεκτό ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δύο αντιπαρατιθεμένων σημείων.

(βλ. σκέψεις 46, 49, 69-70)