WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 8 lipca 2010 r.

Sprawa T‑12/08 P-RENV-RX

M

przeciwko

Europejskiej Agencji Leków (EMA)

Odwołanie – Służba publiczna – Poddanie wyroku Sądu wyjątkowej procedurze ponownego rozpoznania – Stan postępowania pozwalający na wydanie orzeczenia w sprawie

Przedmiot: Postępowanie wszczęte w następstwie wyroku Trybunału z dnia 17 grudnia 2009 r. wydanego w wyjątkowej procedurze ponownego rozpoznania w sprawie C‑197/09 RX‑II M przeciwko EMEA, Zb.Orz. s. I‑12033, na mocy którego Trybunał stwierdził najpierw, że wyrok Sądu z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie T‑12/08 P M przeciwko EMEA, Zb.Orz.SP s. I‑B‑1‑31, II‑B‑1‑159, mający za przedmiot odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 19 października 2007 r. w sprawie F‑23/07 M przeciwko EMEA, Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑311, II‑A‑1‑1755, naruszył jedność i spójność prawa wspólnotowego, a następnie uchylił określone punkty sentencji wyżej wymienionego wyroku poddanego wyjątkowej procedurze ponownego rozpoznania i przekazał sprawę Sądowi do ponownego rozpoznania.

Orzeczenie: Sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania przez Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej w celu wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie żądań dotyczących zadośćuczynienia za krzywdę rzekomo doznaną przez M. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

Odwołanie – Odwołanie uznane za zasadne – Wydanie orzeczenia co do istoty przez sąd odwoławczy – Przesłanka – Stan postępowania pozwalający na wydanie orzeczenia w sprawie – Pojęcie

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 61, załącznik I, art. 13 ust. 1)

Sąd odwoławczy może w pewnych okolicznościach orzekać co do istoty sprawy, nawet jeśli postępowanie w pierwszej instancji było ograniczone do zarzutu niedopuszczalności, który został uwzględniony przez sąd tej instancji.

Taki przypadek może mieć miejsce, po pierwsze, gdy uchylenie zaskarżonego wyroku lub postanowienia nieuchronnie pociąga za sobą pewne rozstrzygnięcie co do istoty rozpatrywanej sprawy lub, po drugie, gdy badanie co do istoty skargi o stwierdzenie nieważności opiera się na argumentach wymienianych przez strony w ramach odwołania następującego po przeprowadzeniu wywodu przez sąd pierwszej instancji.

Jeżeli nie istnieją takie szczególne okoliczności, stan postępowania nie pozwala na wydanie orzeczenia w rozumieniu art. 61 statutu Trybunału i art. 13 ust. 1 załącznika do wspomnianego statutu. W związku z powyższym sąd może wyłącznie przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przez rozpoznający sprawę sąd w pierwszej instancji w celu wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie żądań co do istoty.

(zob. pkt 37, 38)

Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑197/09 RX‑II, wyjątkowa procedura ponownego rozpoznania, M przeciwko EMA, 17 grudnia 2009 r., Zb.Orz. s. I‑12033, pkt 30, 32–34, 36, 37