Skarga wniesiona w dniu 24 stycznia 2011 r. - Deutsche Lufthansa i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-46/10)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Deutsche Lufthansa AG (Kolonia, Niemcy), Lufthansa Cargo AG (Kelsterbach, Niemcy) oraz Swiss International Air Lines AG (Bazylea, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokaci S. Völcker, F. Louis, E. Arsenidou i A. Israel)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności art. 1-4 zaskarżonej decyzji;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2010) 7694 wersja ostateczna z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie COMP/39258 - fracht lotniczy, dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG.

W uzasadnieniu skargi skarżące podnoszą cztery zarzuty.

1.    W ramach zarzutu pierwszego skarżące twierdzą, że zaskarżona decyzja narusza art. 11 ust. 2 oraz art. 11 ust. 1 porozumienia między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią, gdyż wzięto w niej pod uwagę kontakty między konkurentami, które miały miejsce w Szwajcarii.

2.    W zarzucie drugim skarżące utrzymują, że zaskarżona decyzja narusza art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 3975/87¹ gdyż wzięto w niej pod uwagę kontakty między konkurentami, które miały miejsce przed dniem 1 maja 2004 r. w państwach spoza EOG, w celu udowodnienia:

-    naruszenia art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG przez przewoźników europejskich (w tym skarżących) przed dniem 1 maja 2004 r.;

-    że jednolite i ciągłe naruszenie miało swe źródło przed dniem 1 maja 2004 r., tak aby móc uznać, że naruszenie rozpoczęło się już w tym dniu.

3.    W ramach zarzutu trzeciego skarżące utrzymują, że zaskarżona decyzja narusza art. 101 TFUE, art. 53 porozumienia EOG oraz art. 8 porozumienia między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią, gdyż kontakty między konkurentami, które miały miejsce w państwach spoza EOG uznano w niej za część tego samego, jednolitego i ciągłego naruszenia, którego znamiona miały kontakty między konkurentami, mające miejsce na poziomie siedziby głównej.

4.    W ramach zarzutu czwartego skarżące twierdzą, że zaskarżona decyzja narusza art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG w zakresie, w jakim przyjęto w niej założenie, że kontakty między konkurentami nawiązywane poza EOG same w sobie stanowią naruszenie art. 101 TFUE i art. 53 EOG, tj. niezależnie od tego, czy stanowią one część tego samego jednolitego i ciągłego naruszenia, wraz z kontaktami między konkurentami nawiązywanymi na szczeblu siedziby głównej. Porozumienia lub uzgodnione praktyki dotyczące przesyłek towarowych dostarczanych do EOG nie ograniczają konkurencji w ramach EOG, ani nie mają wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi. Ponadto interwencje rządowe w wielu zainteresowanych państwach wykluczają zastosowanie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG.

____________

¹ - Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3975/87 z dnia 14 grudnia 1987 r. ustanawiające procedurę stosowania reguł konkurencji do przedsiębiorstw w sektorze transportu lotniczego (Dz.U. Dz 374, s. 1)