Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 13ης Νοεμβρίου 2019 –
Hamed και Omar
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-540/17 και C-541/17) (1)
«Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας – Οδηγία 2013/32/ΕΕ – Άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ – Απόρριψη, από τις αρχές κράτους μέλους, μιας αίτησης ασύλου ως απαράδεκτης λόγω της προηγούμενης χορήγησης του καθεστώτος πρόσφυγα σε άλλο κράτος μέλος – Άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Πραγματικός και αποδεδειγμένος κίνδυνος απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης – Συνθήκες ζωής των ατόμων που απολαύουν του καθεστώτος πρόσφυγα στο άλλο αυτό κράτος μέλος»
Θεμελιώδη δικαιώματα – Απαγόρευση των βασανιστηρίων και κάθε απάνθρωπης ή εξευτελιστικής ποινής ή μεταχείρισης – Περιεχόμενο – Συστημικές ελλείψεις κατά το πέρας της διαδικασίας χορηγήσεως διεθνούς προστασίας εντός κράτους μέλους, λόγω των συνθηκών διαβίωσης των δικαιούχων της εν λόγω προστασίας – Απαγόρευση προς τα υπόλοιπα κράτη μέλη να απορρίψουν μεταγενέστερη αίτηση ασύλου ως απαράδεκτη λόγω της προηγούμενης χορήγησης του καθεστώτος πρόσφυγα στο συγκεκριμένο κράτος μέλος – Προϋποθέσεις – Εκτίμηση του ζητήματος κατά πόσον υπάρχουν όντως συστημικές ελλείψεις – Κριτήρια – Απαιτείται να υφίσταται κατάσταση έσχατης υλικής στέρησης
(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 4· οδηγία 2013/32 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 33 § 2, στοιχείο αʹ)
(βλ. σκέψεις 34-43 και διατακτ.)
Διατακτικό
Το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να ασκήσει την ευχέρεια την οποία του παρέχει η ως άνω διάταξη και να απορρίψει ως απαράδεκτη μια αίτηση διεθνούς προστασίας με την αιτιολογία ότι έχει ήδη χορηγηθεί στον αιτούντα το καθεστώς του πρόσφυγα σε άλλο κράτος μέλος, σε περίπτωση που οι συνθήκες ζωής τις οποίες ο αιτών αναμένεται να αντιμετωπίσει ως δικαιούχος του συγκεκριμένου καθεστώτος στο άλλο αυτό κράτος μέλος τον εκθέτουν σε σοβαρό κίνδυνο να υποστεί απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κατά την έννοια του άρθρου 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.