Skarga wniesiona w dniu 30 stycznia 2024 r. – Komisja Europejska/Królestwo Belgii
(Sprawa C-68/24)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Schmidt i F. van Schaik, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Belgii
Żądania strony skarżącej
Komisja wnosi do Trybunału o:
stwierdzenie, że nie przyjmując przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylająca dyrektywę Rady 2010/18/UE1 , a w każdym razie nie powiadamiając o nich Komisji, Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 20 ust. 1 tej dyrektywy;
zasądzenie od Królestwa Belgii na rzecz Komisji zapłaty ryczałtu w wysokości wyższej z następujących kwot:
a) dziennej kwoty 3360 EUR pomnożonej przez liczbę dni, w których naruszenie trwało od dnia następującego po dniu upływu terminu transpozycji określonego w dyrektywie do dnia ustania naruszenia lub, w przypadku niepołożenia kresu naruszeniu, do dnia wydania wyroku w niniejszej sprawie na podstawie art. 260 ust. 3 TFUE; lub
b) ryczałtu w wysokości 2 352 000 EUR;
w razie stwierdzenia, że uchybienie, o którym mowa w pkt 1, nadal istnieje w dniu wydania wyroku w niniejszym postępowaniu, zasądzenie od Królestwa Belgii na rzecz Komisji zapłaty okresowej kary pieniężnej w wysokości 15 120 EUR za każdy dzień zwłoki od dnia wydania wyroku w niniejszym postępowaniu do dnia, aż Królestwo Belgii w pełni wywiąże się ze zobowiązań wynikających z dyrektywy (UE) 2019/1158;
obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Termin transpozycji dyrektywy do krajowego porządku prawnego upłynął w dniu 2 sierpnia 2022 r.
Dyrektywa (UE) 2019/1158 ma na celu wzmocnienie unijnych ram prawnych i promowanie równości płci poprzez zapewnienie minimalnych wymagań dotyczących urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego i urlopu opiekuńczego oraz elastycznej organizacji pracy dla pracowników będących rodzicami lub opiekunami. Zgodnie z art. 20 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/1158 państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania dyrektywy do dnia 2 sierpnia 2022 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.
Królestwo Belgii uchybiło tym zobowiązaniom. W związku z tym w dniu 21 września 2022 r. Komisja skierowała do Królestwa Belgii wezwanie do usunięcia uchybienia. Odpowiedzi na to wezwanie pokazały, że Belgia nadal musi podjąć niezbędne kroki w celu zapewnienia pełnej zgodności z dyrektywą (UE) 2019/1158. Ponieważ niezbędne środki nie zostały jeszcze przyjęte po upływie czasu, a przynajmniej Komisja nie została poinformowana o pełnej transpozycji, w dniu 19 kwietnia 2023 r. Komisja skierowała do Królestwa Belgii uzasadnioną opinię. W odpowiedzi na uzasadnioną opinię Królestwo Belgii przyznało w piśmie z dnia 19 czerwca 2023 r., że nie dokonało pełnej transpozycji dyrektywy (UE) 2019/1158 w wyznaczonym terminie, i przekazało Komisji przegląd środków, które należy podjąć w celu zapewnienia pełnej zgodności z dyrektywą (UE) 2019/1158.
Komisja twierdzi, że Królestwo Belgii uchybiło ciążącemu na nim na mocy art. 20 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/1158 obowiązkowi przyjęcia do dnia 2 sierpnia 2022 r. przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania tej dyrektywy oraz niezwłocznego poinformowania o tym Komisji. W konsekwencji przesłanki zastosowania art. 260 ust. 3 TFUE są spełnione.
Komisja wnosi do Trybunału o zasądzenie od Królestwa Belgii zapłaty ryczałtu i okresowej kary pieniężnej na podstawie art. 260 ust. 3 TFUE, których wysokość Komisja obliczyła zgodnie z komunikatem w sprawie sankcji finansowych w postępowaniu w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego1 .
____________
1 Dz.U. 2019, L 188, s. 79.
1 Dz.U. 2023, C 2, s. 1.