Skarga wniesiona w dniu 15 września 2010 r. - Hit Groep przeciwko Komisji

(Sprawa T-436/10)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Hit Groep BV (Haarlem, Niderlandy) (przedstawiciele: G. van der Wal, G. Oosterhuis i H. Albers, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jaki dotyczy ona skarżącej, a w szczególności - jej art. 1 pkt 9 lit. b), art. 2 pkt 9, oraz art. 4 pkt 22, oraz, tytułem żądania ewentualnego, uchylenie grzywny nałożonej na skarżącą w art. 2 pkt 9 tej decyzji lub też zmniejszenie jej kwoty w sposób zgodny z zasadą słuszności;

obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżącą w ramach niniejszego postępowania, w tym także kosztami porad prawnych.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga dotyczy skierowanej do skarżącej decyzji Komisji z dnia 30 czerwca 2010 r. C(2010) 4387 wersja ostateczna w sprawie COMP/38.344 - Stal sprężająca.

Skarżąca opiera swą skargę na pięciu zarzutach.

Po pierwsze, Komisja zdaniem skarżącej błędnie i z naruszeniem prawa stwierdziła w art. 1 zaskarżonej decyzji, że ta ostatnia naruszała art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 17 stycznia 2002 r., lub co najmniej nie uzasadniła tego stwierdzenia w wystarczający sposób.

W jej opinii Komisja w niedostatecznie uzasadniła przyczyny, dla których naruszyła ona art. 101 TFUE i dla których została ona przez Komisję włączona do tej sprawy w charakterze innym niż "akcjonariusz o decydującym wpływie" w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 17 stycznia 2002 r.

Po drugie, Komisja zdaniem skarżącej błędnie i z naruszeniem prawa naruszyła na skarżącą grzywnę. W jej opinii fakt nałożenia w decyzji z dnia 30 czerwca 2010 r. grzywny na przedsiębiorstwo takie jak skarżąca, które nie prowadzi działalności od dnia 1 listopada 2004 r., jest sprzeczne z celem art. 101 TFUE, wspólnotową polityką w dziedzinie stosowania grzywien oraz zasadą proporcjonalności.

Po trzecie, Komisja zdaniem skarżącej błędnie i z naruszeniem prawa stwierdziła w art. 1 pkt 9 zaskarżonej decyzji, że skarżąca naruszyła art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG i nałożyła z tego względu na skarżącą grzywnę w wysokości 6 934 000 EUR, ponieważ, zdaniem Komisji, skarżąca była solidarnie ze spółką Nedri Spanstaal odpowiedzialna naruszenie w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 17 stycznia 2002 r.

Skarżąca twierdzi, że w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 17 stycznia 2002 r. była ona finansową spółką holdingową, która nie wywierała "decydującego wpływu" na spółkę Nedri Spanstaal i która nie mogła wobec tego być uznaną za odpowiedzialną za naruszenie prawa konkurencji popełnione przez spółkę Nedri Spanstaal.

Po czwarte, tytułem ewentualnym, skarżąca podnosi, że Komisja błędnie i z naruszeniem prawa nałożyła na nią grzywnę w wysokości 6 934 000 EUR, podczas gdy powinna była nie nakładać grzywny lub nałożyć grzywnę w znacznie niższej kwocie.

W opinii skarżącej Komisja nie powinna była przyjmować wielkości jej obrotów w 2003 r. jako podstawy dla ustalenie pułapu 10 % dla nałożonej na skarżącą grzywny, a, w przypadku odejścia od ustanowionej w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (CE) nr 1/2003 zasady ogólnej, Komisja powinna była co najmniej przewidzieć konsekwencje, jakie, w świetle celów tego uregulowania, odejście to będzie miało w tym konkretnym przypadku. Grzywna ta nie jest zatem proporcjonalna do znaczenia przedsiębiorstwa i nie spełnia warunków określonych w orzecznictwie.

Komisja powinna była przyznać skarżącej takie samo zmniejszenie kwoty grzywny z tytułu współpracy, jakie przyznała spółce Nedri Spanstaal.

Komisja błędnie przeprowadziła odrębne obliczenie grzywny skarżącej, a powinna była ograniczyć tą grzywnę do ułamka grzywny nałożonej na spółkę Nedri Spanstaal. Skierowanie decyzji do skarżącej wynika z tego, że miała ona w spółce Nedri Spanstaal udział wynoszący 48/224 w łącznym okresie, w trakcie którego ta ostatnia spółka popełniła naruszenie; grzywna ta narusza zatem zasadę proporcjonalności.

Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności nie uwzględniając, po zastosowaniu pułapu 10 %, stosunkowo ograniczonego okresu w odniesieniu do którego skarżąca została odpowiedzialna za naruszenie popełnione przez spółkę Nedri Spanstaal, stosunkowo ograniczonego charakteru jej odpowiedzialności oraz ograniczonej wielkości jej obrotów.

Komisja naruszyła zasadę równości traktowania nie uwzględniając, po zastosowaniu pułapu 10 %, stosunkowo ograniczonego okresu, w odniesieniu do którego skarżąca została odpowiedzialna za naruszenie popełnione przez spółkę Nedri Spanstaal. Z orzecznictwa wynika, że wymiar grzywny jest także uzależniony od okresu, w jakim ukarane przedsiębiorstwo było solidarnie odpowiedzialne za naruszenie. Fakt, że kwota grzywny nałożonej na skarżącą jest wyższa od kwoty grzywny nałożonej na spółkę Nedri Spanstaal, jest sprzeczny z tą zasadą.

Po piąte, tytułem ewentualnym, skarżąca twierdzi, że Komisja uchybiła swemu obowiązkowi wydania decyzji w rozsądnym terminie zgodnie z art 6 ust. 1 EKPC oraz art. 41 ust. 1 karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Przy określaniu kwoty grzywny Komisja błędnie nie wzięła pod uwagę przekroczenia rozsądnego terminu. W niniejszym przypadku rozpatrywane postępowanie trwało 94 miesiące, co stanowi zdaniem skarżącej nierozsądnie długi okres czasu.

____________