Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2024 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας
(Υπόθεση C-69/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Norris και E. Schmidt)
Καθής: Ιρλανδία
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Ιρλανδίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 20 της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1158 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, σχετικά με την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής για τους γονείς και τους φροντιστές και την κατάργηση της οδηγίας 2010/18/ΕΕ του Συμβουλίου 1 , καθόσον δεν θέσπισε τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία αυτή ή, εν πάση περιπτώσει, δεν τις κοινοποίησε στην Επιτροπή·
να υποχρεώσει την Ιρλανδία να καταβάλει στην Επιτροπή κατ’ αποκοπήν ποσό ίσο με το υψηλότερο από τα ακόλουθα: i) ποσό ύψους 3 300 ευρώ ημερησίως πολλαπλασιαζόμενο με τον αριθμό των ημερών που διήρκεσε η παράβαση από την επομένη της εκπνοής της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο έως την ημερομηνία που έπαυσε να υφίσταται η παράβαση ή, ελλείψει συμμόρφωσης, έως την ημερομηνία έκδοσης αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ· ή ii) κατ’ αποκοπήν ποσό ελάχιστου ύψους 1 540 000 ευρώ·
σε περίπτωση που, κατά την ημερομηνία έκδοσης αποφάσεως στην παρούσα υπόθεση, εξακολουθεί να συντρέχει παράλειψη εκπλήρωσης, εκ μέρους της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, των υποχρεώσεων κράτους μέλους για τις οποίες γίνεται λόγος [στο πρώτο σκέλος του παρόντος αιτητικού], να υποχρεώσει τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας να καταβάλει στην Επιτροπή χρηματική ποινή ύψους 14 850 ευρώ ανά ημέρα από την ημερομηνία έκδοσης αποφάσεως στην παρούσα υπόθεση έως την ημερομηνία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από την οδηγία (ΕΕ) 2019/1158·
να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο έληξε στις 2 Αυγούστου 2022.
Η οδηγία για την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής αποσκοπεί στην ενίσχυση του νομικού πλαισίου της Ένωσης και στην προαγωγή της ισότητας των φύλων, διασφαλίζοντας ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με την άδεια πατρότητας, τη γονική άδεια και την άδεια φροντιστή, καθώς και σχετικά με ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας για τους εργαζομένους που είναι γονείς ή φροντιστές. Σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 1, της οδηγίας για την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν προς την οδηγία το αργότερο μέχρι τις 2 Αυγούστου 2022. Τα κράτη μέλη υποχρεούνται επίσης να ενημερώσουν την Επιτροπή σχετικά με τις θεσπισθείσες νομικές διατάξεις εξηγώντας την αντιστοιχία τους προς τις διατάξεις της οδηγίας.
Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Δημοκρατία της Ιρλανδίας δεν συμμορφώθηκε προς τις ανωτέρω υποχρεώσεις της. Συναφώς, αναφέρει ότι, στις 21 Σεπτεμβρίου 2022, απηύθυνε επίσημη ειδοποίηση στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Με έγγραφα της 22ας Νοεμβρίου 2022, η Δημοκρατία της Ιρλανδίας απάντησε στην επίσημη ειδοποίηση εξηγώντας ότι η καθυστέρηση της μεταφοράς της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1 στο εσωτερικό δίκαιο οφειλόταν στο γεγονός ότι η θέσπιση της νομοθεσίας για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της βάσει της οδηγίας ακολουθούσε τη νομοθετική διαδικασία του εσωτερικού δικαίου.
Η Επιτροπή, στις 19 Απριλίου 2023, απέστειλε αιτιολογημένη γνώμη στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, στην οποία η Δημοκρατία της Ιρλανδίας απάντησε με έγγραφο της 19ης Ιουνίου 2023 όπου η ίδια αναγνώριζε ότι δεν είχε μεταφέρει πλήρως την οδηγία στο εσωτερικό δίκαιο και ότι οι εργασίες βρίσκονταν «σε εξέλιξη». Σε μεταγενέστερη αλληλογραφία από τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας με ημερομηνίες της 24ης Ιουλίου 2023 και της 13ης Νοεμβρίου 2023, η Δημοκρατία της Ιρλανδίας εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός ότι η οδηγία δεν έχει ακόμα μεταφερθεί πλήρως στο εσωτερικό δίκαιο. Συγκεκριμένα, δεν έχει ακόμα τεθεί σε ισχύ στο εθνικό δίκαιο νομοθεσία για το δικαίωμα ευέλικτης εργασίας του άρθρου 9 της οδηγίας. Η Δημοκρατία της Ιρλανδίας ανέφερε ότι οι εργασίες συνεχίζονται.
Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η Δημοκρατία της Ιρλανδίας δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις, τις οποίες υπέχει από το άρθρο 20 της οδηγίας (ΕΕ) 2019/1158, να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία μέχρι τη 2α Αυγούστου 2022 καθώς και να ενημερώσει πάραυτα την Επιτροπή συναφώς. Υποστηρίζει ότι, κατά συνέπεια, πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.
Η Επιτροπή προβάλλει, επομένως, ότι η Δημοκρατία της Ιρλανδίας πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό και χρηματική ποινή σύμφωνα με το άρθρο 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, τα δε ποσά τα οποία ζητεί έχουν υπολογιστεί από την ίδια βάσει της ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με τις οικονομικές κυρώσεις στις διαδικασίες επί παραβάσει 1 .
____________
1 ΕΕ 2019, L 188, σ. 79.
1 ΕΕ 2023, C 2, σ. 1.