Αναίρεση που άσκησε στις 26 Απριλίου 2011 η Florence Barbin κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 15 Φεβρουαρίου 2011 στην υπόθεση F-68/0, Barbin κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-228/11 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Florence Barbin (κάτοικος Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal, D. Abreu Caldas, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 15 Φεβρουαρίου 2011 στην υπόθεση F-68/0, Barbin κατά Κοινοβουλίου,

να αποφανθεί το ίδιο επί της διαφοράς και

να ακυρώσει την απόφαση που εκδόθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2008 σχετικά με τη μη προαγωγή της προσφεύγουσας στον βαθμό AD12 κατά την περίοδο προαγωγών 2006,

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα αίτηση, η αναιρεσείουσα ζητεί την αναίρεση της απόφασης του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ), της 15ης Φεβρουαρίου 2011, στην υπόθεση F-68/09, Barbin κατά Κοινοβουλίου, με την οποία το ΔΔΔ απέρριψε την προσφυγή που είχε ασκήσει η νυν αναιρεσείουσα με αίτημα την ακύρωση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Νοεμβρίου 2008 να μην την προαγάγει στον βαθμό AD12 κατά την περίοδο προαγωγών 2006.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναίρεσης:

Κατά την αναιρεσείουσα, συντρέχει πλάνη περί το δίκαιο, διότι το ΔΔΔ, αποφαινόμενο ότι το Κοινοβούλιο δεν ήταν υποχρεωμένο να τηρήσει τους εσωτερικούς κανόνες του σχετικά με τη βαθμολογία και τις προαγωγές και ότι μπορούσε νομίμως να προαγάγει υπαλλήλους με χαμηλότερη βαθμολογία από την νυν αναιρεσείουσα, βασιζόμενο σε λόγους που δεν προβλέπονται καθόλου στο πλαίσιο του συστήματος της σύγκρισης των προσόντων των υποψήφιων για προαγωγή υπαλλήλων, όπως το σύστημα αυτό έχει διαμορφωθεί με τις αποφάσεις του Προεδρείου και του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κακώς δέχτηκε ότι το Κοινοβούλιο δεν είχε υποπέσει σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης.

Κατά την αναιρεσείουσα, συντρέχει παράβαση της αρχής της ισότητας και της υποχρέωσης του Κοινοβουλίου να αποδείξει ότι η νυν αναιρεσείουσα δεν υπέστη καμία διάκριση λόγω του ότι άσκησε το δικαίωμά της να λάβει γονική άδεια.

____________