Αναίρεση που άσκησε στις 8 Ιουνίου 2022 η Air France-KLM κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 30 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-337/17, Air France-KLM κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-370/22 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Air France-KLM (εκπρόσωποι: A. Wachsmann, M. Blayney, avocats)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
- κυρίως,
- να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της,
- κατά συνέπεια, να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2017) 1742 final, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση AT 39258 – Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την Air France-KLM SA, καθώς και την αιτιολογία στην οποία στηρίζεται το διατακτικό της, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή επιβάλλεται πρόστιμο στην Air France-KLM SA,
και
- επικουρικώς, να μειώσει στο προσήκον ύψος, βάσει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ , το πρόστιμο των 307 360 000 ευρώ που επιβλήθηκε αλληλεγγύως και εις ολόκληρον στην Air France-KLM καθώς και, αφενός, στην Air France SA και, αφετέρου, στην KLM, βάσει του άρθρου 3, στοιχεία β΄ και δ΄, της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2017) 1742 final, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση AT 39258 – Αερομεταφορές εμπορευμάτων),
- εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Air France-KLM SA ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
H αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται σε έναν κύριο λόγο αναιρέσεως, έναν επικουρικό λόγο αναιρέσεως και δύο λόγους που προβάλλονται όλως επικουρικώς και με τους οποίους ζητείται η μεταρρύθμιση της απόφασης.
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η Air France-KLM υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως επιβεβαιώνει τον καταλογισμό των πρακτικών στην Air France και εν μέρει στην εταιρία Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (KLM). Γι’ αυτόν τον λόγο, η Air France-KLM ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής.
Επικουρικώς, η Air France-KLM υποστηρίζει, με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν αξιολόγησε ορθώς την αρμοδιότητα της Επιτροπής ως προς την εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ στις εισερχόμενες υπηρεσίες (inbound), ήτοι από τρίτη χώρα προς τον ΕΟΧ. Η Air France-KLM υποστηρίζει ότι η ανάλυση των ουσιαστικών επιπτώσεων ενέχει πλάνη περί το δίκαιο και ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης που υπέχει. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Air France-KLM ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής.
Όλως επικουρικώς, η Air France-KLM υποστηρίζει, με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης και παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά τη συνεκτίμηση των ρυθμιστικών καθεστώτων.
Με τον τέταρτο και τελευταίο λόγο αναιρέσεως, η Air France-KLM υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο προβαίνοντας σε αντιστροφή του βάρους απόδειξης, καθόσον δέχτηκε την αδιάλειπτη συμμετοχή της Air France στην παράβαση μεταξύ 7 Δεκεμβρίου 1999 και 14 Φεβρουαρίου 2006.
____________